16 نوامبر 2023
بقلم ایوونه ریدلی
تارنمای میدل ایست مانیتور
برگردان و کوتاه سازی علی اصغر شهدی
[email protected]
من روز گذشته شاهد مصاحبه جرمی کوربین با پیرس مورگان، شخصیت مشهور رسانه‌ای بودم و دو سوال از او - حداقل 15 بار - این بود: «آیا شما حماس را محکوم می‌کنید؟ آیا حماس یک گروه تروریستی است؟».
در حالی که اسرائیل از حمله 15 مهر (7 اکتبر) متزلزل شده بود و خود را با خشم آماده حمله می کرد، جهان نفس جمعی خود را حبس کرده بود. اخبار کانال 4 بریتانیا بلافاصله با اعزام یک گروه تلویزیونی برای ردیابی و مصاحبه با جرمی کوربین، رهبر سابق حزب کارگر، وارد گود شد و پرسید: "آیا شما حماس را محکوم می کنید؟"
یک بازی ترسناک دنبال می شد. در ماه گذشته، رسانه های جریان اصلی در غرب سعی کرده اند با هر کسی که با آنها مصاحبه می کنند - از جمله خود من - حماس را محکوم کنند. همه چیز نسبتاً غم انگیز و بیهوده شده است.
در حالی که طراحی همه سناریوها در استودیوهای تلویزیونی در سراسر جهان غرب ادامه دارد، فلسطینیان در غزه هزاران، هزار توسط دولت تروریستی اسرائیل سلاخی می شوند. رژیم صهیونیستی با نبرد در بخش‌های بیمارستانی که در آن بیماران با مرگ دست و پنجه نرم می کردند، قدرت خود را به نمایش گذاشته است! ارتشی که آمده بود تا اخلاقی ترین نظامیان را به جهانیان معرفی کند!
وسواس رسانه ای نسبت به حماس هیچ هدفی جز افشای جهل آشکار در مورد کل درگیری را ندارد، که مطمئناً با کشته شدن اسرائیلی ها در 7 اکتبر آغاز نشد. چرا هیچ کس نمی پرسد حماس از کجا پدید آمد؟ زمانی که این جنبش در سال 1366 ( 1987) شکل گرفت، این سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) و یاسر عرفات بودند که مورد شیطانی شدن قرار می گرفتند و به همین شکل هیستریک امروزی حماس با آنها رفتار می شد.
حماس محصول اشغال اسرائیل است. رهبری آن از خاکستر نکبت 1327 ( 1948 ) برخاست و اعضای آن از اشغال نظامی اسرائیل در کرانه باختری، نوار غزه و اورشلیم از سال 1346 ( 1967) برخاسته اند و این در حالی است که فعالان و مبارزان فعلی حداقل با نیمی از پدرانشان شاهد ده ها حمله بزرگ اسرائیل در غزه بوده اند. نسل بعدی مبارزان مقاومت مطمئنا از خاکستر غزه 15 مهر 1402 یا 7 اکتبر 2023 برخواهند خواست. بدیهی است که باید دید که آیا «از کلاس 23» با معلمی حماس، جهاد اسلامی یا جنبش مقاومت دیگری که هنوز نام آن را نشنیده ایم، فارغ التحصیل خواهد شد؟!
توجه داشته باشید که من از صفت های معمول برای توصیف حماس ، مانند شیطان، وحشی و شیطان استفاده نکرده ام. از اوایل دهه 1370 (1990 ) مشاهده "فرآیند صلح" از طریق سازمان آزادیبخش فلسطین منجر به هیچ امتیازی از سوی اسرائیل نشده است - که در عوض، شهرک های غیرقانونی بیشتری ساخته و بیش از نیم میلیون شهرک نشین غیرقانونی در آنها کاشته شدند - و به تماشای حماس نشستند. حماس متقاعد شد که در صورت پیروزی در انتخابات دموکراتیک فلسطین در سال 1385 ( 2006) مورد تحریم قرار خواهد گرفت، آیا یک فرد نیکو پندار می‌تواند فلسطینی‌ها را به خاطر مقاومت - طبق قوانین بین‌المللی - در برابر اشغال سرزمین‌هایشان توسط اسرائیل محکوم کند؟
استنباط وسواس رسانه ای غرب نسبت به حماس به گونه ای است که عدم محکومیت این جنبش نه تنها شما را به عنوان یک «همدرد با تروریست»، بلکه یک «یهودستیز» معرفی می کند و این پرسش شعارگونه را مطرح می سازد که آیا حماس را محکوم می کنید؟
خوب معلوم است که محکوم نمی کنم. چرا باید گروهی را محکوم کنم که در برابر وحشیانه ترین اشغال جهان امروز مقاومت می کنند؟ مثل این است که از من بخواهید نلسون ماندلای بزرگ را محکوم کنم زیرا، فراموش نکنیم، کنگره ملی آفریقا که او بخشی از آن بود زیر بمباران ها، با رژیم آپارتاید جنگید و آن را در آفریقای جنوبی سرنگون کرد. گروه ها و افراد عمده حقوق بشر گفته اند که اسرائیل از آستانه قانونی برای توصیف به عنوان یک دولت آپارتاید عبور کرده است. سازمان آزادیبخش فلسطین ده ها سال پیش از اسرائیل بعنوان یک رژیم نژاد پرست نام برد و از آن زمان تاکنون جهان در حال بازی کردن با این رژیم آدمخوار است.