تاسیس حکومت غزنویان
۱۵ نوامبر سال ۹۸۸ میلادی سبُکتَکین ازسران طوایف معروف به «تُرکان غُز = اَغوزها» کابل را تصرف کرد که مورّخان، این روز را سالروز تاسیس حکومت غزنویان می دانند که عمدتا بر ایران خاوری و گاهی تا «ری» حکومت کردند. غزنویان نخستین دودمان تُرک زبان بودند که بر بخشی از ایران سلطنت کردند، سلجوقیان دومین آنها و حکومت تُرک و مغول (آلتائیک ها) بر ایران تا دوران صفویان که آنان هم به نوشته برخی از مورخان (که تبار شاه اسماعیل یکم را بررسی کرده اند) نیمه تُرک بودند ادامه یافت و پس از زندیه، یک ایل دیگر آلتائیک (مغول تبار ترکمن) به نام قجَر (قاجار و از نسل قاجار نویان امیرزاده مغول) حکومت ایران را به دست گرفت تا زمان پهلوی ها.
تقسیم قاره آفریقا
بین کشورهای اروپایی
۱۵ نوامبر سال ۱۸۸۴ به دعوت بیسمارک صدر اعظم وقت آلمان نمایندگان ۱۵ کشور در برلین نشستی را آغاز کردند که ظاهرا به منظور حل مسئله مالکیّت سرزمین افریقایی کنگو تشکیل شده بود که پادشاه بلژیک همه آن را برای خود می خواست!این نشست پس از تشکیل، خیلی زود دست خود را رو کرد و به چانه زنی برسر تقسیم آفریقا میان اروپاییان پرداخت و در پایان نشست عمل تقسیم بدون این که یک آفریقایی از آن اگاه شود صورت گرفت و سهم بزرگی هم به آلمان که دیرتر از دیگران شروع کرده بود داده شد.
تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و برگزاری اولین انتخابات که منجر به تعیین نوع حکومت و تشکیل جمهوری اسلامی در ایران گردید، بحث راجع به تعیین قانون اساسی نظام در محافل مختلف گسترش یافت. در این مرحله با تیزبینی حضرت امام خمینی(ره)، پیشنویس قانون اساسی که پایه نظام جمهوری اسلامی ایران را بر آموزهها و ارزشهای حیاتبخش اسلام به ویژه عدالت اجتماعی و جامعه توحیدی قرار داده، نگارش یافت و با تاکید آن حضرت، انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در ۱۲ مرداد ۱۳۵۸ برگزار گردید. این مجلس در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ فعالیت خود را آغاز کرد تا این که پس از سه ماه تلاش و کوشش فوقالعاده و کار پُر مسئوولیت، تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را به انجام رساند. این قانون اساسی، در نهایت در دوازده فصل و یکصد و هفتاد و پنج اصل توسط خبرگان قانون اساسی مورد تصویب قرار گرفت.
خاطرات هاشمی رفسنجانی
24آبان سال 1377: با اينكه عراق عقب‌نشينى‌كرده و تسليم شده، آمريكا هنوز قانع نيست و جلسه شش ساعته شوراى امنيت [سازمان ملل] هم به همين دليل، بدون نتيجه ختم شده است. آقاى [کیوان] ايمانى، سفيرمان در كرواسى آمد و براى رفتار خود مشورت‌كرد. گفتم، فعلاً ديگر سياست امتياز دادن به كرواسى به خاطر رساندن امكانات به بوسنى، جایى ندارد، ولى حفظ دوستى با آنها لازم است. ستاد حمايت از دانش‌آموزان، دانشجويان و طلاب رزمنده و بسيجى آمدند و خدماتى را كه تاكنون براى ارتقای سطح تحصيل آنان انجام داده‌اند، گزارش‌كردند و رشد تحصيل‌كرده‌هاي ممتاز بسيجى را گفتند و من هم دربارة اهميت جمع بين تعهد و تخصص و بالا آوردن سطح علمى نيروهاى ايثارگر بااستعداد، صحبت‌كردم. آقاى [عبدالناصر] همتي، ریيس‌كل بيمه [مرکزی] آمد. از وزير [امور اقتصادی و] دارايى، به خاطر عدم حمايت از بيمه و عدم رفع مشكلات بيمه، گله دارد و براى پذيرفتن سمت سفارت در آذربايجان، مشورت‌كرد و برانجام سفرهايى شبيه سفر اخير من به خوزستان، تأكيدكرد و گفت، مايه اميد مردم شده كه شما توجه به سازندگى و رفع مشكلات كشور داريد و اصرار بر حضور در امور را داشت.