همزمان با اجرایی شدن توافق نانوشته ایران و آمریکا علی اکبر فرازی، دیپلمات باسابقه و سفیر پیشین ایران در رومانی باور دارد که اگر این توافق در چارچوب یک استراتژی بلندمدت از سوی ایران در راستای حل مناقشه با غرب و تنش‌زدایی صورت نگرفته باشد، نمی‌تواند فایده‌ای جز منافع زودگذر داشته باشد. به باور من، به هرحال هر نوع گشایشی در روابط مفید است و باید از آن استقبال کرد اما باید دید زمانی که پای محاسبه هزینه و فایده به میان می‌آید ما چه هزینه‌هایی پرداخت کرده و چه منافعی کسب کرده‌ایم. واقعیت این است که اگر این اتفاق دو سال پیش رخ داده بود ما هزینه‌های کمتری متحمل می‌شدیم، راه برای احیای توافق برجام باز می‌شد، وضعیت معیشت مردم بهبود می‌یافت و شاید این تنهایی غم‌انگیزی که امروز در دنیا گریبان ایران را گرفته پایان می‌یافت. می‌گویم «تنهایی غم‌انگیز»، چرا که در دو سال گذشته با فضاسازی وسیعی که از سوی غرب انجام گرفت آن‌ها توانستند در جنگ علیه اوکراین ما را در کنار روسیه قرار دهند.من آگاه نیستم که آیا این صرفا یک خبرسازی از سوی غربی‌هاست یا ما واقعا به چنین تصمیمی رسیده‌ایم و هزینه و فایده آن را محاسبه کرده‌ایم؟! اما هرچه که هست، رابطه ما با اروپا را تحت تأثیر جدی قرار داده است. ما می‌توانستیم به نحوی رفتار کنیم که رابطه نسبتا متوازن گذشته را حفظ کنیم اما این اتفاق نیفتاد.