التون جان در اجرای نمایش موزیکال جدیدش که موسیقی آن را نوشته بود، فاش کرد که به دلیل مشکلات بینایی‌اش، از نظر فیزیکی قادر به دیدن نمایش نیست. التون جان خواننده و موسیقیدان انگلیسی در اجرای نمایش موزیکال جدیدش «شیطان پرادا می‌پوشد» که موسیقی آن را نوشته بود، فاش کرد که به دلیل مشکلات بینایی اش، قادر به دیدن نمایش نیست.
این خواننده ۷۷ ساله در سخنرانی روی صحنه گفت: «من نتوانستم به بسیاری از پیش نمایش‌ها بیایم زیرا همانطور که می دانید بینایی خود را از دست داده‌ام. بنابراین دیدن آن برای من سخت است. اما من عاشق شنیدن آن هستم و پسرم امشب صدای خوبی داشت.»
در ماه سپتامبر، التون جان فاش کرد که عفونت چشمی شدیدی که در ماه جولای در فرانسه به آن مبتلا شده بود، باعث نابینایی چشم راست و دید محدود در چشم سمت چپش شده است.
او در بیانیه‌ای که در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد، نوشت: «در حال بهبودی هستم، اما این یک روند بسیار کند است و مدتی طول می‌کشد تا بینایی به چشم آسیب‌دیده بازگردد. من از تیم عالی پزشکان و پرستاران و خانواده ام که در چند هفته گذشته به خوبی از من مراقبت کردند بسیار سپاسگزارم.»
به گزارش ایسنا، هفته گذشته، نیز او در گفتگو با برنامه «صبح بخیر آمریکا» گفت که به دلیل مشکل بینایی، آلبوم بعدی خود را با همکار قدیمی خود «برنی تاوپین»به تاخیر می‌اندازد.
نمایش موزیکال «شیطان پرادا می‌پوشد» به تازگی در تئاتر وست اِند لندن افتتاح شده است. اجرای ویژه یکشنبه شب این نمایش برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای بنیاد ایدز التون جان برگزار شد.
این نمایش که در ابتدا رمانی نوشته لورن وایزبرگر بود و بعداً برای فیلم اقتباس شد، داستان اندی، روزنامه‌نگار مشتاقی را روایت می‌کند که دستیار سردبیر مجله مد مشهور میراندا پریستلی می‌شود. در این اثر موزیکال، نقش پریستلی را ونسا ویلیامز، بازیگر آمریکایی بازی می‌کند.
درگذشت نویسنده مشترک «آنی هال» وودی آلن
مارشال بریکمن، فیلمنامه نویس برنده جایزه اسکار برای «آنی هال» در ۸۵ سالگی درگذشت.
مارشال بریکمن که برای نوشتن فیلمنامه «آنی هال» در کنار وودی آلن برنده جایزه اسکار شد و همچنین در فیلم‌های «خواب‌زده» و «منهتن» با این کارگردان همکاری کرده بود، جمعه در منهتن درگذشت. او ۸۵ ساله بود.
بریکمن نویسنده موزیکال‌های برادوی مانند «پسران جرسی» و «خانواده آدامز» هم بود و پس از آن به ساخت فیلم‌های شخصی خود روی آورد.
بریکمن بیش از همه برای همکاری با وودی آلن در نوشتن ۳ فیلم از پرشورترین فیلم‌های این کارگردان به یاد آورده می‌شود. فیلمنامه بریکمن و آلن برای «آنی هال» به یکی از فیلمنامه‌های پر نقل قول و به یاد ماندنی تبدیل شد و جوایز متعدد دیگری را علاوه بر اسکار فیلمنامه اصلی دریافت کرد.
به گزارش مهر به نقل از نیویورک تایمز، راجر ایبرت در سال ۲۰۰۲ در قدردانی از این فیلمنامه نوشت: «آنی هال» بیش از هر فیلم دیگری برای برنده شدن اسکار بهترین فیلم، از شوخ طبعی و ارجاعات فرهنگی بهره برده است.
بریکمن و آلن اولین بار سال ۱۹۷۳ در نوشتن فیلمنامه «خواب‌آلود» با هم همکاری کردند که یک کمدی علمی-تخیلی درباره آمریکای توتالیتر قرن بیست و دومی است و شخصیت اصلی داستان، مردی قرن بیستمی و صاحب یک فروشگاه مواد غذایی است که از عمل جراحی زنده بیرون نمی‌آید و پزشکان به سرعت او را منجمد می‌کنند و ۲۰۰ سال بعد وی بیدار و در نقش یک خدمتکار روباتی ظاهر می‌شود تا برای سرنگونی دولت اقدام کند.
«آنی هال» (۱۹۷۷)، رمان عاشقانه برنده اسکار درباره شخصیت‌های شهری روان رنجور، دومین پروژه مشترک آنها بود. دو فرد مجرد باهوش، ناایمن و شوخ در یک باشگاه تنیس منهتن ملاقات می‌کنند، آگاهانه همراه می‌شوند، با شرکت در جلسات روان‌درمانی خود را می‌سنجند و درباره این که آیا لس‌آنجلس فراتر از رستگاری است، اختلاف نظر دارند. این فیلم برنده چهار جایزه بهترین فیلم، بهترین بازیگر زن (دایان کیتون)، بهترین کارگردانی (وودی آلن) و بهترین فیلمنامه اسکار شد.
این ۲ سپس فیلمنامه «منهتن» (۱۹۷۹) را نوشتند؛ یک کمدی رمانتیک سیاه و سفید معاصر که آن زمان به عنوان نامه‌ای عاشقانه به نیویورک از آن استقبال شد.