اشاره: (مصطفا صباغ، روزنامه‌نگار) -- کشور چین که از سال 1978 (یک سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران) و در دوران رهبری دنگ ژیائوپینگ، برنامه اصلاحات اقتصادی سوسیالیستی را آغاز کرده است، در طول دهه‌های سال گذشته به‌طور میانگین سالانه ۱۰ درصد رشد اقتصادی را تجربه کرده است؛ به‌گونه‌ای که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۹ معادل 14.3 تریلیون دلار بود که آن را بعد از آمریکا در جایگاه دومین اقتصاد بزرگ جهان قرارداده است. گراهام آلیسون، یکی از دانشمندان علوم سیاسی دانشگاه هاروارد پژوهشی انجام داده و نتیجه‌گیری کرده که در سال 1978 در چین، از هر 100 نفر چینی، 99 نفر زیر خط فقر بوده‌اند. اما در سال 2018 از هر 100 نفر، یک نفر زیر خط فقر بوده است. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور جمهوری خلق چین و دبیرکل حزب کمونیست این کشور، برای اولین بار در سال 2013 اصطلاح «رؤیای چینی» (Chinese Dream) را به کاربرد و اعلام کرد که هدف کلان این پروژه، تبدیل‌شدن چین به «جامعه‌ای نسبتاً ثروتمند و بدون فقر در سال ۲۰۲۱» و مدرنیزه کردن آن برای تبدیل‌شدن به کشوری کاملاً توسعه‌یافته در سال ۲۰۴۹ (هم‌زمان با صدمین سالگرد تأسیس جمهوری خلق چین) است. بر همین اساس، کاهش فقر بخش مهمی از برنامه‌های شی جین‌پینگ در سال‌های گذشته بوده است. رئیس‌جمهور چین که چند ماه پیش گفته بود کشورش درگیر جدی‌ترین نبرد علیه فقر در تاریخ بشر است، در مراسم تقدیر از چهره‌های شاخص برنامه فقرزدایی اعلام کرده که نزدیک به ۱۰۰ میلیون نفر از جمعیت این کشور در طول 8 سال گذشته بر فقر فائق آمده‌اند. همچنین بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول درباره تخمین رشد اقتصادی کشورها در سال ۲۰۲۰ میلادی (که در ژانویه ۲۰۲۱ منتشر شد)، رشد اقتصادی جهان ۳/۵- درصد، اتحادیه اروپا ۷/۲- درصد و آمریکا ۴/۹- درصد بوده است، اما چین تنها اقتصاد بزرگ جهان بود که مثبت ۲/۳ درصد رشد داشته است. همچنین اندیشکده مرکز تحقیقات اقتصاد و تجارت بریتانیا پیش‌بینی کرده که کشور چین تا سال 2028 به قدرت اول اقتصادی دنیا تبدیل خواهد شد.
۱۳۹۹ يکشنبه ۱۰ اسفند