۱۴۰۳ شنبه ۳۱ شهريور
برچسب:

#صلح

اشاره: جایزه صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعت‌گر و مخترع سوئدی وقف شده‌است. این جایزه برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ اعطا شد. آلفرد نوبل در وصیت‌نامه خود گفته‌است که این جایزه باید «به کسی داده شود که بهترین یا بیشترین کوشش را درراه برادری ملل، انحلال یا کاهش ارتش‌ها یا تشکیل و ترغیب کنفرانس‌های صلح کرده باشد». اکنون هزاران نفر از چهره‌های سیاسی و دانشگاهی در سراسر دنیا پیشنهادهای خود را برای نامزد دریافت جایزه نوبل صلح، به کمیته این جایزه ارسال کرده‌اند. آلکسی ناوالنی (منتقد روس و مخالف سرسخت پوتین به دلیل تلاش برای شنیده شدن صدای مردم)، گرتا تونبرگ (نوجوان سوئدی به دلیل مبارزه علیه بحران اقلیمی و حفاظت از محیط‌زیست)، سازمان جهانی بهداشت (به دلیل در نظر گرفتن برنامه واکسیناسیون کوواکس به‌منظور دسترسی کشورهای فقیر به واکسن کرونا) و... از سوی قانون‌گذاران نروژ برای دریافت جایزه نوبل صلح امسال کاندید شده‌اند. پیشنهاد کاندیدا برای این جایزه از سوی هزاران نفر از مردم و اعضای پارلمان‌های سراسر جهان صورت می‌گیرد، اما تاکنون بیشترین کسانی که نوبل صلح را دریافت کرده‌اند از سوی نمایندگان مجلس نروژ معرفی‌شده بودند. گفتنی است برنده نهایی جایزه صلح نوبل، اکتبر ۲۰۲۱ اعلام می‌شود.

اشاره: سه‌شنبه هفته گذشته، توافق صلح یا عادی‌سازی روابط با حضور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا؛ بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل؛ عبدالله بن‌زاید وزیر امور خارجه امارات متحده عربی و عبداللطیف بن‌راشد الزیانی وزیر امور خارجه بحرین در حیاط پشتی کاخ سفید و در مقابل چشمان حدود 700 ناظر حاضر در محوطه کاخ سفید از جمله تونی بلر، نخست‌وزیر پیشین انگلیس به امضا رسید. این سومین توافق صلح میان اعراب و اسرائیل است که با محوریت آمریکا به سرانجام رسیده است. اولین توافق را جیمی کارتر، رئیس‌جمهور دموکرات وقت آمریکا بین انور سادات، رئیس‌جمهور مصر و مناخیم بگین، نخست‌وزیر اسرائیل در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۸ (42سال پیش) میانجیگری کرد که به پیمان «کمپ دیوید» معروف شد. هرچند انور سادات، تاوان تابوشکنی خود را داد و به سبب این اقدامش، دو سال بعد در هنگام یک رژه نظامی، توسط خالد اسلامبولی و دیگر اعضای گروه جهاد اسلامی مصر ترور شد. دومین توافق هم بیل کلینتون، دیگر رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا در 26 اکتبر 1994 (26سال پیش) میانجی توافق اسحاق رابین، نخست وزیر اسرائیل و ملک حسین بن‌طلال پادشاه اردن، دیگر کشور عربی منطقه بود که با عنوان معاهده «وادی عربه» شناخته شد. البته در فاصله بین این دو توافق، نخستین موافقت‌نامه رودرروی حکومت اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) که با عنوان «پیمان اسلو» معروف است، در ۱۳ سپتامبر 1993 (27سال پیش) با حضور یاسر عرفات، اسحاق رابین و بیل کلینتون به امضا رسید. البته در این ارتباط اسحاق رابین هم به سرنوشت انور سادات دچار و ترور شد. بدین ترتیب ترامپ نخستین رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه آمریکاست که واسطه رابطه اسرائیل با دو کشور عربی، آن هم به‌صورت هم‌زمان می‌شود. ازآنجایی‌که این توافق به سه زبان انگلیسی، عبری و عربی، یعنی زبان پیروان بزرگ‌ترین ادیان ابراهیمی یعنی مسیحیت، یهودیت و اسلام نوشته‌شده، نام آن را «توافق ابراهیم» گذاشته‌اند. توافق ابراهیم در حالی امضا شد که تنها 45 روز تا انتخابات سرنوشت‌ساز و پرحاشیه ریاست جمهوری آمریکا باقی‌مانده است و ترامپ که علاوه بر جو بایدن، با بحران‌های متعددی ازجمله بحران کرونا و تبعات اقتصادی ناشی از آن و نارضایتی‌های ناشی از تبعیض نژادی رقابت می‌کند، سعی کرد تا با این نمایش، دستاوردهای اندک خود در حوزه سیاست خارجی را جبران نموده و در آستانه انتخابات دوپینگ کند! در این ارتباط ستاره صبح با دو صاحبنظر و تحلیلگر روابط بین‌الملل گفت‌وگو کرده و نظر یک تحلیلگر آمریکایی-فلسطینی در یک رسانه آمریکایی را مرور کرده که در ادامه می‌خوانید.

اشاره: نخستین نشست نمایندگان دولت افغانستان با گروه طالبان، بعد از ماه‌ها تأخیر، روز شنبه (۲۲ سنبله/شهریور) با حضور مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در دوحه قطر برگزار شد. رهبری هیئت افغانستان برعهده عبدالله عبدالله رئیس شورای مصالحه ملی و رهبری هیئت طالبان برعهده عبدالحکیم حقانی بود. در این نشست عبدالله عبدالله از کنار گذاشتن اختلافات و رسیدن به راه‌حلی بر اساس اراده مردم سخن گفت. اما ملابرادر رئیس دفتر سیاسی طالبان بر تشکیل یک نظام اسلامی در افغانستان تأکید کرد. مایک پمپئو هم گفت: «انتخاب نظام سیاسی آینده افغانستان، انتخاب شماست». در این نشست دبیرکل سازمان ملل، دبیرکل ناتو و شماری از وزیران خارجه کشورهای مختلف نیز از طریق ویدئوکنفرانس سخنرانی کردند. باوجودآنکه نام محمدجواد ظریف هم در فهرست سخنرانان این نشست بود، اما وی به دوحه نرفت و سخنرانی نکرد. بااین‌حال وزارت امور خارجه ایران در بیانیه‌ای از آغاز گفت‌وگوهای بین الافغانی استقبال کرد. براساس توافق روز 10 اسفند 98، قرار بود گفت‌وگوهای بین‌الافغانی ده روز پس از امضای توافقنامه صلح طالبان و آمریکا آغاز شود؛ اما تأخیر در رهایی پنج هزار نفر از زندانیان طالبان؛ پیش‌شرط طالبان برای آغاز این گفت‌وگوها، این روند را بیش از هفت ماه با تأخیر روبه‌رو کرد. دراین‌ارتباط ستاره صبح به سراغ ابوالفضل ظهره‌وند، سرکنسول ایران در مزار شریف در دولت سازندگی، مشاور معاون وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات و سفیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار ایران در افغانستان در دولت محمود احمدی‌نژاد رفت تا نظر او را در خصوص نشست دوحه و گفت‌وگوهای بین الافغانی جویا شود. مشروح گفت‌وگوی این دیپلمات پیشین ایرانی با مصطفا صباغ، روزنامه‌نگار را در ادامه می‌خوانید.

اشاره: رئیس‌جمهور کشورمان پس از حضور و سخنرانی در هفتاد و چهارمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک و دیدار و گفت‌وگو با سران 15 کشور روز گذشته به تهران بازگشت. او امسال در این نشست از طرح «صلح هرمز» و لزوم گفت‌وگوی منطقه‌ای با حضور هشت کشور حاشیه خلیج‌فارس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخن گفت. روحانی در چهار روز اقامت خود در نیویورک، مقر سازمان ملل متحد، به‌رغم محدودیت‌های ایجاد شده از سوی ایالات‌متحده، رکورد تازه‌ای را در دیپلماسی فعال ایران در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل ثبت کرد. وی در طول چهار روز حضور خود در نیویورک با رهبران ۱۵ کشور جهان ازجمله رئیسان جمهوری فرانسه (دو بار)، سوئیس، عراق و ایرلند و نخست‌وزیران پاکستان، هند، اوگاندا، اسپانیا، ژاپن، سوئد و انگلیس و برای نخستین بار با صدراعظم آلمان به گفت‌وگو و تبادل‌نظر پرداخت. وی همچنین با آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد دیدار کرد و از دبیرکل خواست تا براساس قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت، چتر این سازمان را برای اجرای طرح صلح هرمز به‌کار گیرد. او همچنین در حاشیه حضور در مقر سازمان ملل و ملاقات با سران کشورها با شبکه فاکس نیوز و شبکه سی‌بی‌اس مصاحبه کرد و به سؤالات خبرنگاران در خصوص موضوعات منطقه‌ای و بین‌المللی پاسخ داد. گزارش پیش رو به این موضوع می‌پردازد:

اشاره: سید علی کرمانی-خبرنگار دیپلماسی: نزدیک به 10 ماه است که مسئله صلح با طالبان و حضور این جریان تروریستی در عرصه سیاسی افغانستان مطرح شده است. موضوعی که برای پیشبرد آن تاکنون مذاکراتی میان دولت افغانستان و طالبان و نیز طالبان با کشورهای ثالث ازجمله آمریکا، روسیه و ایران انجام شده است. مذاکراتی که یکشنبه گذشته دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا آن را قطع کرد و در اظهارنظری گفت کار طالبان را یک‌سره می‌کنیم. با این حال، به نظر می‌رسد که سران طالبان هنوز قصد ندارند این مذاکرات را قطع کنند. سفر هیئتی از این جریان تروریستی در روزهای گذشته به روسیه و همچنین سفر یک هیئت به سرکردگی «عبدالسلام حنفی» به ایران مؤید این موضوع است. دکتر پیرملا محمدزهی، تحلیلگر مسائل افغانستان و شبه‌قاره در گفت‌وگویی با ستاره صبح بر این عقیده است که راه‌حل مشکل افغانستان، جنگ نیست، بلکه دیپلماسی است. این کارشناس می‌گوید طالبان در افغانستان پایگاه اجتماعی دارد. موضوعی که البته نشان می‌دهد سطح فرهنگی و فکری بخش‌هایی از مردم افغانستان باعث قوت گرفتن این جریان تروریستی شده است. گزارش پیش رو به این موضوع می‌پردازد:

آخرین خبرها