پیشرفت و نوآوری در صنعت پتروشیمی محدود به یک زمینه نمیباشد ،هر قسمت از آن که دستخوش پیشرفت و تغییر شود زنجیروار بایستی تمام ارکان آن تغییر کند. تغییراتی از قبیل:
ـ بهبود فرایندها و افزایش بهرهوری در تولید گریدهای مختلف، استفاده از کاتالیستهای پیشرفته با بالاترین مایلیج ( استفاده از کمترین کاتالیست با بیشترین تولید).
ـ استفاده از تجهیزات نوین با بالاترین بازده، کمترین تولید آلایندههای محیط زیستی، ساخت دستگاههای خنک کننده با بالاترین بازده و کمترین استهلاک.
ـ توجه به مسائل زیست محیطی در تولید محصولات پتروشیمی مخصوصاً صنایع پلیمری جهت جلوگیری از ایجاد خطرات پس از تولید.
ـ کاهش هزینههای ساخت تجهیزات و بومیسازی آنها.
ـ استفاده از هوش مصنوعی در پایش تجهیزات، هوشمندسازی و دیجیتالیسازی واحدهای تولیدی. پیش بینی و پایش ابزار و تجهیزات پیش از خرابی. کاهش استفاده از کابلهای متعدد و طولانی جهت ارسال دیتا، استفاده بیش از حد از مصالح ساختمانی برای نگهداری و انتقال این کابلها، هزینههای تعمیر و نگهداری آنها همگی هم مواردی هستند که بایستی در نسلهای جدید انتقال داده مورد توجه قرار گیرد.
در تمام مواردی که به صورت خلاصه گفته شد اهمیت موضوع از نگاه اجتماعی و مردمی است چرا که هر چقدر محصولات پتروشیمی با کیفیتتر و به روزتر باشند زندگی مردم تحت تأثیر مثبت قرار خواهد گرفت. داروها و الزامات دیگر، با نوآوری در صنعت پتروشیمی به خوبی و به راحتی در دسترس مردم قرار خواهد گرفت . صنعت پتروشیمی بدون نوآوری و شکوفایی همانند ماشینی است که ۱۰۰ سال پیش با سوختهای قدیمی حرکت کرده که دیر یا زود از حرکت میایستد. اما اگر این صنعت به روز و در راستای نوآوری حرکت کند میتواند کاتالیزر رشد اقتصاد ملی، حفاظت از محیط زیست و افزایش رفاه اجتماعی باشد.