*تجربه ۱۵ سال زندان، او را نمادی از مبارزه ساخت تا آنجا که برخی دوستانش، زندان را - خانه دوم او نامیدند.
*آذر ۱۳۲۷ در ۲۰ سالگی عضو گروه مکتب شد که هسته یک گروه سیاسی ملی‌گرا و مبارز بود.
*گروه مکتب آبان ۱۳۳۰ تبدیل به حزب ملت ایران شد و داریوش عضو کمیته موقت رهبری آن شد.
* فروهر در هفدهم دی 1330 در ۲۳ سالگی، پس از «صارمی کلالی» به دبیری حزب ملت ایران انتخاب و بدنبال فعالیت‌های سیاسی پس از کودتای ۲۸ مرداد، برای دستگیری زنده یا مرده‌اش جایزه تعیین شد.
*فروهر در سال 39 با تشکیل جبهه ملی دوم، اگرچه در زندان بود، به عضویت شورای مرکزی جبهه انتخاب شد.
*خرداد ۱۳۵۶ سه تن از سران جبهه ملی؛ کریم سنجابی، داریوش فروهر و شاپور بختیار، نامه‌ای به شاه نوشتند و از او خواستند که برای نجات کشور به «حکومت استبدادی» پایان دهد و به اصول مشروطیت و قانون اساسی آن تمکین کند. در این نامه سه امضایی که روز ۲۲ خرداد ۱۳۵۶ منتشر شد آمده است:
««فزایندگی تنگناها و نابسامانیهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور چنان دورنمای خطرناکی را در برابر دیدگان هر ایرانی قرار داده که امضاء کنندگان زیر بنابر وظیفه ملی و دینی در برابر خدا و خلق خدا با توجه به اینکه در مقامات پارلمانی و قضائی و دولتی کشور کسی را که صاحب تشخیص و تصمیم بوده، مسئولیت و مأموریتی غیر از پیروی از «منویات ملوکانه» داشته باشد نمی‌شناسیم و در حالی که تمام امور مملکت از طریق صدور فرمانها انجام می‌شود و انتخاب نمایندگان ملت و انشاء قوانین و تأسیس حزب و حتی انقلاب در کف اقتدار شخص اعلیحضرت قرار دارد که همه اختیارات و افتخارات و بنابراین مسئولیتها را منحصر و متوجه به خود فرموده‌اند این مشروحه را علی‌رغم خطرات سنگین .... تقدیم حضور می‌نماییم.
*پایان استبداد و تن دادن به قانون
راه بازگشت و رشد ایمان و شخصیت فردی و همکاری ملی و خلاصی از تنگناها و دشواری‌هایی که آینده ایران را تهدید می‌کند ترک حکومت استبدادی، تمکین مطلق به اصول مشروطیت، احیاء حقوق ملت، احترام واقعی به قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، انصراف از حزب واحد، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان و تبعید شدگان سیاسی و استقرار حکومتی است که متکی بر اکثریت نمایندگان منتخب از طرف ملت باشد و خود را بر طبق قانون اساسی مسئول اداره مملکت بداند.»»
*فروهر، ۲۶ دی ۱۳۵۷ و هم‌زمان با خروج شاه از ایران، برای ملاقات با آیت‌الله خمینی راهی پاریس شد و ۱۶ روز بعد همراه او به کشور بازگشت. او بلافاصله پس از انقلاب، در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ در کابینه دولت موقت به ریاست مهدی بازرگان شرکت کرد. وی ابتدا وزیر کار و سپس وزیر سیار و نماینده دولت در امور کردستان شد.
*فروهر در اسفند ۱۳۵۷ مأمور شد تا به وضعیت کارگران رسیدگی کند، وی روز ۳۱ خرداد ۱۳۵۸ در یک کنفرانس مطبوعاتی جدایی خود و حزب ملت ایران را از جبهه ملی ایران اعلام کردو در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری کاندیدا شد و با ۱۳۳ هزار رأی پس از ابوالحسن بنی صدر، احمد مدنی و حسن حبیبی در رتبه چهارم قرار گرفت.
*فروهر پاییز ۶۰ پس از انقلاب به زندان رفت و پنج ماه در زندان بود.
*پنج‌ماهه فرو هر به کاهش وزن شدید او انجامید و برپایه برخی خبرها، فروهر به‌دستور مستقیم رهبر انقلاب آزاد شد، چون او هم بند مصطفی خمینی در زندان شاه بود.
*اوایل دهه هفتاد فروهر کوشید با حزب مردم ایران، جنبش برای آزادی مردم ایران، حزب زحمت‌کشان ملت ایران (نیروی سوم-منشعبان از بقایی-گروه خلیل ملکی) و حزب ملت ایران «اتحاد حزب‌ها و نیروهای ملی ایران» را تأسیس کند، که توفیق نیافت.
*فروهر روز اول آذر ماه ۱۳۷۷ همسرش پروانه در خانه شخصی خود «خیابان سعدی، خیابان هدایت، توسط افراد خودسر وزارت اطلاعات با ضربات چاقو به قتل رسیدند.
قاتلان به‌عنوان «دانشجو-خبرنگار» و با عنوان «مصاحبه برای نشریه دانشجویی» به خانه‌شان رفته بودند که با کشتن داریوش و پروانه از خانه خارج شدند.