*آقای ترامپ! باعث شگفتی است، چرا آمریکا که خود را یک ابرقدرت دموکراتیک میداند، عظمت و بزرگی خود را از دست میدهد و تبعیت خود به خودی از دولتمردان اسرائیل و لابی ایپک را انتخاب میکند؟ 
*سی سال پیش نتانیاهو راه مقابله با تروریسم را بمباران ایران میدانست. این پروژه که اسرائیل برای آمریکا ترسیم کرده و بهصورت چشمانداز آینده است، آیا چیزی جز خسران در برداشته است؟  
*آقای ترامپ! شما در ماه سپتامبر ۲۰۲۵ در گفتوگو با دیلی کالر گفتید که اسرائیل باید جنگ را تمام کند و اینکه اسرائیل با افکار عمومی جهان روبهرو شده است. 
*دانشمندی چون آقای ایلان پاپه در آخرین تحلیل بر آخرین کتابش نوشت هماکنون اسرائیل در اوج قدرت نظامی و در حضیض نفرت قرار دارد و اسرائیل منفورترین کشور در جهان شده است. آقای نتانیاهو پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تصمیمگیران آمریکایی را از جاده اختیار و تصمیمگیری صحیح خارج کرد و به ورطه اضطرار و جبر کور انداخت. چرا شما متوجه این امر نشدید که دانشمندان آمریکا آن را باید ریشهیابی کنند. اگر به موارد و مصادیق این طرح بپردازیم باید به حمله به افغانستان در سال ۲۰۰۱ اشاره کنیم. این حمله در حالی صورت گرفت که هیچیک از ۱۷ مهاجمی که در  عملیات ۱۱ سپتامبر شرکت داشتند؛ نه از اتباع افغانستان بودند و نه حتی در رابطه با طالبان حاکم در افغانستان. 
*آقای ترامپ! ملاحظه کردید که آمریکا پس از خسارت زیادی که به افغانستان وارد کرد درنهایت طی چهار ماه مذاکره مخفی با رهبران طالبان دوباره طالبان را بر افغانستان مسلط کرد. این روندی که طی شد چیزی جز خسران بود که تحلیلگران آن را افتضاح مضاعف میدانند؟ 
*در سال ۲۰۰۳ به کشور عراق حمله کردید، باز در همان خطی که نتانیاهو ترسیم کرده بود. اولویتهای بوش پسر در این تهاجم دسترسی ارزان به منابع نفتی و حفظ موجودیت اسرائیل بود. 
*آقای ترامپ! شما را مخاطب میگیرم. آیا در برابر خطمشی سرنگونی هفت کشور حامی فلسطین در خاورمیانه، این کشورها و این ملتها چه باید میکردند؟ آیا باید برای سرنگونی خودشان همکاری میکردند یا در برابر سرنگونی ملت و کشورشان منفعل میماندند؟ طبیعی است هر انسان منصفی میگوید نه. باید در برابر تهاجم بیگانه، تهاجم غیرمنطقی و غیرقانونی به هر شکلی که میتوان و با هر درجهای از مقاومت که امکان دارد ایستادگی کرد. 
*آقای ترامپ! تاکنون اندیشیدهاید که محور مقاومت از آسمان به زمین آمد یا شما به دام اضطراری افتادید و ملتها و دولتها چارهای جز تشکیل محور مقاومت نداشتند؟ فلسطینیها ۷۷ سال است که در برابر اشغال، تبعیض نژادی، تعدی و تجاوز اسرائیل مقاومت میکنند و لشکریان عدل و داد در دنیا از آنها حمایت میکنند. 
*آیا اندیشمندان شما از آنچه در عراق گذشت راضی هستند؟ مسلماً نه! درباره جنایت و ظلمی که در عراق شد صدها کتاب نوشته شده است. همین بس که در سال ۲۰۰۷ یعنی ۴ سال بعد از اشغال عراق آقای اوباما آشکارا اعتراف کرد که حمله به عراق فاجعهای بزرگ بوده و فاجعه یعنی زلزله بیش از هشت ریشتر. جالب اینکه آقای اوباما در سال ۲۰۰۸ در پی این اظهارنظر رأی چشمگیری از مردم آمریکا کسب کرد. این نشان داد که ملت آمریکا برخلاف سردمدارانش جنگطلب نیستند. انصاف دهید که بعث عراق -که سکولار و یا لائیک است- چگونه میتوانست بنیادگرا یا تروریست باشد؟! 
*آقای ترامپ! شما هم مثل اوباما و بهمنظور کسب رأی در انتخابات ۲۰۱۶ شعارتان پایان دادن به جنگهای بیپایان بود؟ پس چه شد که به دام خطمشی اسرائیل یعنی تهاجم به هفت کشور جهان و جنگی بیپایان افتادید که هفتمین آن ایران است. آیا عوارض منفی حمله به عراق کافی نبود که آمریکاییها به خود آیند و متوجه آسیبهایی شوند که به کشورهای دیگر وارد میآید. یعنی همین کشورهایی که رئیسجمهور بوش پسر آنها را محورهای شرارت نامید.