به گزارش ستاره صبح به نقل از خبرنگاران نپالی، نخستوزیر کی. پی. شارما اولی و تیم اصلی او که اعتراضات خیابانی نسل Z (جوانان زیر ۳۶ سال) را که به خیابان آمده بودند و پایان فساد و لغو ممنوعیت شبکههای اجتماعی را مطالبه میکردند دستکم گرفته و این جنبش را سرکوب کردند و دستکم ۲۱ جوان را روز دوشنبه به قتل رساندند، مسئول این ویرانی شناخته میشوند.
پس از کشتار دوشنبه، زمانی که مردم و جوانان معترض خواستار استعفای او شدند، اولی نپذیرفت و بیانیهای صادر کرد و گروه معترض نسل Z را سرزنش نمود. وقتی وزیر کشور، رامش لکهک، استعفا کرد، نخستوزیر اولی به وزرا دستور داد که استعفا نکنند و حکومت نظامی برقرار کرد.
با خشم ناشی از کشتار دانشجویان بیسلاح به دست پلیس، جوانان در سراسر کشور به راهپیمایی پرداخته و دفاتر دولتی، مراکز تجاری، ساختمان پارلمان، دفاتر احزاب سیاسی بزرگ، خانههای وزرا، کاخ ریاستجمهوری و همه چیز را به آتش کشیدند. کاتماندو تا صبح چهارشنبه که ارتش نپال کنترل اوضاع را در دست گرفت، در دود و آتش فرو رفته بود.
این جنبش نه تنها احزاب بزرگ قدیمی، بلکه نظام و حتی قانون اساسیای را که طی هشت سال (از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵) تدوین شده بود، برکنار کرد. نخستوزیر پیشین، شِر بهادر دئوبا، و همسرش، وزیر خارجه آرزو رانا، توسط جمعیت خشمگین در خانهشان به شدت کتک خوردند. پلیس آنها را نجات داد اما خانهشان در آتش خاکستر شد. هنوز محل اختفای نخستوزیر اولی مشخص نیست و گفته میشود در دفتر ارتش پنهان شده است.
علاوه بر دبیرخانه مرکزی و پارلمان، ساختمانهای اداری دولتهای ایالتی و مجالس ولایتی نیز به آتش کشیده شدند.
اکنون که ارتش نپال قدرت را به دست گرفته، هنوز معلوم نیست نخستوزیر جدید چه کسی خواهد بود و چه زمانی انتخاب میشود. نپال که بر شورش دهساله غلبه کرده بود، بار دیگر به دلیل حرص و آز رهبران سالخورده در وضعیت بیثباتی و عدم قطعیت فرو رفته است.