روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: این روزها با اینکه لازم است شاهد مقابله با فساد اقتصادی و برخورد جدی با مفسدین باشیم، متأسفانه میدان‌دار شدن مفسد بزرگ اقتصادی بابک زنجانی به یکی از دغدغه‌های مردم تبدیل شده است.
درباره این شخص، ذهن مردم پر است از انواع سؤال‌های بدون جواب که سکوت مسئولین مربوطه و یا توجیهات غیرموجه آنان نگرانی‌ها را بیشتر می‌کند.
یک سؤال اینست که چرا یک مفسد اقتصادی که به اعدام و رد مال محکوم شده بود، فقط با پذیرفتن رد مال از اعدام رهائی یافته است؟ حکم این بود که علاوه بر رد مال، اعدام هم بشود ولی با این توجیه عجیب که چون پذیرفته اموال به غارت برده را پس بدهد، حکم اعدام لغو شده است!
سؤال دیگر اینست که برخلاف ادعای برگرداندن اموال، بانک مرکزی می‌گوید بابک زنجانی یک میلیارد و ۹۶۷ میلیون یورو به سیستم مالی کشور بدهکار است و غیر از ۱۵ میلیون دلار هیچ پرداختی نداشته است. با اینحال چگونه او توانسته از حکم اعدام خلاصی یابد و از زندان نیز خارج شود؟
مهم‌تر اینکه یک مفسد اقتصادی با اینهمه بدهی به سیستم مالی کشور می‌گوید من آماده‌ام ۵۰ میلیارد دلار پشت دست کشور بگذارم و خود را صاحب بزرگ‌ترین شرکت تاکسیرانی و ریلی و باربری می‌داند.
او در حالی که محکوم و صاحب سنگین‌ترین پرونده فساد اقتصادی است چگونه توانسته به سرعت اینهمه ثروت به دست بیاورد؟ سؤال اساسی‌تر اینست که در کشوری که دچار بحران اقتصادی است و در آن ده‌ها میلیون نفر زیر خط فقر بسر می‌برند، چگونه یک مفسد اقتصادی که در مسیر زندان و تجارتخانه در رفت و آمد است می‌تواند به اینهمه امکانات دست یابد، با محافظان و اطرافیان و تشریفات وارد نمایشگاه شود و مورد استقبال رسمی قرار گیرد و در مصاحبه‌ها خود را طلبکار نشان دهد.
حضرات مسئولان برای عبور از این سؤال‌ها به هر توجیهی متوسل شوند نمی‌توانند افکار عمومی را قانع کنند. این مانورهای قدرت یک مفسد بزرگ اقتصادی به معنای ادامه جریان فساد در جامعه‌ایست که مردم آن بشدت فساد گزیده‌اند و در آرزوی مبارزه بی‌امان با فساد هستند.