این اتباع از امکانات عمومی مانند برق، آب، گاز، بهداشت، آموزش و مسکن که هزینه چندانی برای آن پرداخت نمی‌کنند بهره مند هستند. مهاجران فشار اقتصادی و اجتماعی به مردم وارد کرده‌اند. شگفت آنکه دولت سیزدهم که با رأی تمام قد اصولگرایان شکل گرفت اجازه داد 5 میلیون و 200 هزار افغانستانی وارد کشور شوند. این سنگ را دولت قبل در چاه انداخت که حالا دولت فعلی نمی‌تواند سنگ را از چاه بیرون آورد.ضربه‌ای بدتر از این به امنیت کشور را می‌توان تصور کرد؟ ضربه‌ای که در پوشش آرمان گرایی صورت گرفت. گزارش های میدانی ستاره صبح نشان می‌دهد، مشاوران املاکی که در مناطق شهر ری، بریانک، اسلامشهر، دماوند، آبسرد، اطراف مشهد و ... فعالیت می‌کنند می‌گویند تعداد خانه های خالی رو به افزایش است و افزایش اجاره بها متوقف شده است. آیا این خدمت به مردم گرفتار ایران نیست؟ چرا حاکمیت دیر هنگام اقدام به اخراج مهاجران کرده است؟
آمارهای ضد و نقیض
دولت سیزدهم زمانی که هزار روز عمر داشت روزانه ۲ هزار و ۵۰۰ نفر اتباع یعنی در ماه 75 هزار نفر و در سال 900 هزار نفر اتباع افغان مدارک اقامتی می‌گرفتند! سردار احمد وحیدی وزیر کشور وقت در تیرماه ۱۴۰۲ تعداد مهاجران افغانستانی در ایران را بیشتر از ۵ میلیون نفر اعلام کرد. مهرماه همان سال مدیر پژوهش انجمن دیاران تعداد اتباع افغان را ۶ تا ۷ میلیون نفر اعلام کرد. مجلس در آبان ۱۴۰۱ کلیات طرح سازمان ملی مهاجرت را تصویب کرد و بر اساس اعلام این سازمان قرار شد به وضعیت مهاجران که تعدادشان تا آن زمان ۸ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بود رسیدگی شود. در همان زمان یکی از نمایندگان مجلس تعداد تبعه افغانستان در ایران را ۸ تا ۱۰ میلیون نفر اعلام کرد. با توجه به برخورد غیرشفاف در دولت سیزدهم با اتباع آمار‌ها دقیق نبودند و بر اساس حدس و گمان مطرح می‌شدند. در سال 1403 آمارهای رسمی و غیر رسمی آمار ۹ تا ۱۰ میلیون اتباع افغان در کشور را نشان می‌داد.
«دولت سیزدهم به 5 میلیون و 200 هزار مهاجر افغان مدارک اقامتی داد». این مطلب را روزنامه اصول‌گرا «جوان» که نزدیک به سپاه پاسداران است در 9خرداد 1403 این مطلب را نوشت.
نادر یاراحمدی رئیس مرکز امور اتباع وزارت کشور با اشاره به حضور ۶۱۰ هزار و ۳۱۷ دانش‌آموز اتباع در مدارس کشور گفت: آمار حضور ۱۷ میلیون اتباع افغانستانی پایه و اساسی ندارد! یار احمدی گفت: ما باید 2 تا 3 درصد مهاجر داشته باشیم، یعنی دو تا سه میلیون نفر.
علیرضا فخاری، استاندار وقت تهران ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ گفته بود که ۵۰ درصد از اتباع کل کشور در استان تهران حضور دارند.
براساس آخرین آمار استان تهران بیشترین تعداد اتباع خارجی را دارد و بعد از آن استان خراسان رضوی و استان اصفهان هستند.
نگرانی امنیتی
سقوط جمهوری افغانستان در روز 24 مرداد سال ۱۴۰۰ و تسلط طالبان، موج جدیدی از مهاجران افغانستانی، از جمله نظامیان پیشین، کارمندان دولت و افرادی با سوابق امنیتی، به ایران پناه آوردند. حضور این افراد نگرانی‌هایی درباره جاسوسی، نفوذ امنیتی و فعالیت‌های خرابکارانه ایجاد کرده است. مهم تر اینکه حضور میلیونی افغان‌ها باعث گرانی کالاها و گرفتن فرصت شغلی از هموطنان شده است. براساس استانداردهای بین‌المللی هر کشور می‌تواند دو تا سه درصد مهاجر بپذیرد، یعنی ایران نهایت تا 3 میلیون اتباع را می‌تواند بپذیرد. سوئد با 10 میلیون جمعیت 150 هزار مهاجر دارد.
اتهام جاسوسی
محمد منان رئیسی نماینده مجلس گفت: «متأسفانه مسئله نفوذ درحال فروکاهی به گل محمد و جان محمدهای سر کوچه است. آیا افغانی‌ها اطلاع داده‌اند شورای امنیت ملی فلان روز در فلان مکان جلسه دارد؟ آیا افغانی‌ها اطلاع داده‌اند سحر آغاز حمله سردار سلامی کجا حضور داشته است؟ افغانی‌ها اعلام کرده‌اند سردار حاجی زاده کجا با معاونین خود جلسه دارد؟ چرا نمی‌رویم باگ‌های امنیتی را شناسایی کنیم؟ چرا پاسخ‌گو نیستیم و جواب درستی به ملت نمی‌دهیم؟»