بخش‌هایی از این گفت‌وگو را می‌خوانید:
- در مذاکرات هم باید به سمت یک چشم‌انداز بلندمدت حرکت کنیم. ممکن است همه مسائل در کوتاه‌مدت قابل تفاهم نباشد اما میتوان در یک چشم‌انداز درازمدت در مورد آنها به تفاهم رسید.
- طبیعتا در ایران افراد و گروه‌هایی هستند که از جنگ استقبال میکنند. در اواخر دولت آقای روحانی که همه چیز برای توافق و احیای برجام آماده بود، اینها اجازه توافق ندادند.
- در دولت آقای رئیسی هم همینگونه عمل کردند. اگر بهتر عمل میشد میتوانستیم از جنگ اخیر جلوگیری کنیم. اما برای آینده از یک طرف باید با امریکا مذاکره داشته باشیم و با گفت‌وگو جلوی جنگ را بگیریم و از سوی دیگر نیروی مسلح ما باید برای هر نوع جنگ احتمالی آماده باشد.
- معتقدم اگر حکومت به گونه‌ای رفتار میکرد که زمینه مشارکت اکثریت ایرانیان فراهم شود، شاید اساسا دشمن چنین طمعی نمیداشت و دست به حمله نمی‌زد.
- اهداف اسرائیل و امریکا، اهداف یکسانی نبود. هدف اسرائیلی‌ها برخورد نظامی و از کار انداختن ماشین نظامی ایران بود. در گام بعدی به دنبال تغییر نظام حاکم بر ایران بودند، به نظرم هدف نهایی اسرائیل، تجزیه ایران به کشورهای کوچکتر است.
- مهم‌ترین نقطه ضعف ما غافلگیری اولیه همچنین نقش فعال عوامل نفوذی و جاسوسان اسرائیل در کشور بود که باعث شد تعداد قابل توجهی از فرماندهان نظامی ما که اکثرا تجربه جنگ 8ساله با عراق را داشتند به شهادت برسند.
- این روند بلافاصله خلاءها را پر کرد و نیروهای مسلح ما توانستند ظرف مدت کوتاهی به اسرائیل پاسخهای درخور بدهند. با حمالت موشکی ایران، جنگ به تدریج به یک موازنه رسید.
منبع: اعتماد