مرتضی سلطانپور ابیانه: جائه‌میونگ که پیش‌تر به‌عنوان چهره‌ای عدالت‌محور در عرصه سیاسی شناخته می‌شد، اکنون با قدرت اجرایی، برنامه‌هایی را در دستور کار قرار داده که می‌تواند مسیر کره جنوبی را در سال‌های آینده تغییر دهد. نگاه واقع‌گرایانه به مناسبات بین‌المللی، توجه به منافع طبقات فرودست و تلاش برای ایجاد توازن در سیاست خارجی، از مهم‌ترین مؤلفه‌های گفتمان سیاسی او به شمار می‌رود.
در حوزه داخلی، لی بر بازسازی اقتصادی مبتنی بر عدالت اجتماعی تمرکز کرده است. او در نخستین گام‌های ریاست‌جمهوری‌اش بودجه‌ای مکمل به ارزش حدود ۲۰ میلیارد دلار ارائه کرده است تا کسب‌وکارهای کوچک و آسیب‌دیده از بحران‌های اقتصادی نفس تازه‌ای بکشند. نگاه او به توسعه اقتصادی، فراتر از شاخص‌های سنتی است؛ لی معتقد است رشد اقتصادی زمانی معنا دارد که کیفیت زندگی مردم نیز به موازات آن ارتقا یابد. در همین راستا، توسعه خدمات عمومی مانند بهداشت، آموزش و مسکن برای همه شهروندان به‌عنوان یکی از اصول اساسی دولت او معرفی شده است.
یکی دیگر از ویژگی‌های برنامه اقتصادی لی، تأکید بر استفاده از مالیات‌های عادلانه برای تأمین منابع اجتماعی است. او در قالب طرح‌هایی همچون مالیات بر زمین و مالیات بر کربن، می‌کوشد بار هزینه‌های عمومی را به شکلی منصفانه توزیع کند. این منابع قرار است در اختیار طرح‌هایی قرار گیرد که با هدف کاهش نابرابری، ارائه وام‌های کم‌بهره، حمایت از اقشار کم‌درآمد و مقابله با وام‌دهی غیررسمی طراحی شده‌اند. از سوی دیگر، لی پیشنهاد هفته کاری چهارروزه تا سال ۲۰۳۵ را مطرح کرده تا ضمن ایجاد تعادل میان زندگی شخصی و کاری، از کاهش جمعیت و بحران‌های اجتماعی پیشگیری کند.
در سیاست خارجی، لی جائه‌میونگ با اتخاذ رویکردی متوازن و چندجانبه‌گرا، تلاش می‌کند از قطب‌بندی‌های شدید در روابط بین‌الملل فاصله بگیرد. او ضمن حفظ اتحاد استراتژیک با ایالات متحده، بر لزوم بهبود روابط با چین و روسیه تأکید دارد و معتقد است کره جنوبی باید نقش مستقلی در نظام ژئوپلیتیکی منطقه ایفا کند. این دیدگاه او برخلاف سیاست‌های دولت پیشین است که در برخی موارد، نظیر تنش با ایران، با مواضعی جانبدارانه باعث تضعیف روابط دیپلماتیک شده بود.
لی همچنین در برابر ژاپن رویکردی دوگانه در پیش گرفته است. از یک سو به دنبال تقویت همکاری‌های اقتصادی و اجتماعی با همسایه شرقی خود است و از سوی دیگر، بر لزوم رسیدگی به مسائل تاریخی و ارضی میان دو کشور تأکید دارد. در قبال کره شمالی، او خواهان بازگشت به دیپلماسی گام‌به‌گام و تلاش برای اعلام رسمی پایان جنگ کره است، اقدامی که می‌تواند تنش‌های دیرینه شبه‌جزیره را کاهش دهد.
مجموعه این سیاست‌ها و دیدگاه‌ها نشان می‌دهد که ریاست‌جمهوری لی جائه‌میونگ می‌تواند آغازگر فصلی نوین برای کره جنوبی باشد. فصلی که در آن تلاش برای عدالت اجتماعی، تعادل در سیاست خارجی، و دفاع از منافع ملی جایگزین سیاست‌های قطبی‌شده و قشری‌نگر پیشین می‌شود. با وجود چالش‌های سیاسی و اقتصادی متعدد، شواهد نشان می‌دهد دولت جدید کره جنوبی مسیر تازه‌ای را برای بازسازی اعتماد عمومی، توسعه پایدار و دیپلماسی مستقل آغاز کرده است.