ایرنا نوشت: در شرایطی که سخنان پراکنده دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا درباره رویکرد دولت او در مقابل ایران بازتاب وسیعی یافته‌است، متن بخشنامه امضا شده از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده بامداد چهارشنبه ( ۱۷ بهمن ماه ۱۴۰۳) به وقت تهران و ساعتی پیش از دیدار با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژِیم صهیونیستی در واشنگتن با امضای یک بخشنامه دستور لازم را به نهادهای متفاوت دولت برای اعمال شدیدتر سیاست فشار حداکثری علیه ایران صادر کرد. ترامپ حین امضای این بخشنامه ابراز امیدواری کرد که نیازی به استفاده از این تحریم‌ها علیه ایران نشود و دو طرف بتوانند به یک توافق دست پیدا کنند. رئیس‌جمهور آمریکا در بخش دیگری از این سخنان برای دیدار با رئیس‌جمهور ایران اعلام آمادگی کرد.
در شرایطی که سخنان پراکنده دونالد ترامپ درباره رویکرد دولت او در مقابل ایران بازتاب وسیعی یافته‌است، متن بخشنامه امضا شده از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده چندان مورد توجه قرار نگرفته‌است. ساعاتی پس از امضای این بخشنامه، کاخ سفید با انتشار یک گزاره برگ یا به اصطلاح Fact Sheet توضیحات مختصری درباره معنای این بخشنامه در قالب اجرای سیاست فشار حداکثری علیه ایران منتشر کرد. در بخش های متفاوتی از این گزاره برگ ادعاهای بی‌پایه و اساس دولتهای مختلف در ایالات متحده درباره اهداف ایران از توسعه برنامه هسته‌ای و فعالیت های منطقه‌ای آن تکرار شده است. لازم به ذکر است که ترجمه و انتشار این گزاره برگ به معنای تأیید محتوای آن نیست و برای آشنایی مخاطب ایرانی با محتوای بخشنامه صادر شده و تبعات احتمالی آن برای ایران منتشر می‌شود. متن این گزاره برگ با عنوان «رئیس‌جمهور دونالد جی. ترامپ فشار حداکثری بر ایران را دوباره برقرار می‌کند» به شرح زیر است:
موضوع: اعمال فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران، جلوگیری از دستیابی ایران به مسیرهای لازم برای تولید سلاح هسته‌ای و مقابله با نفوذ این کشور
در ابتدای این گزاره برگ آمده است: به عنوان رئیس‌جمهور، بالاترین اولویت من تضمین امنیت ایالات متحده و مردم آمریکا است. دولت جمهوری اسلامی ایران از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۹۷۹ به عنوان یک حکومت دینی انقلابی، خصومت خود را با ایالات متحده و متحدان و شرکای آن اعلام کرده است.
در ادامه این متن ادعاهای آمریکا درباره ماهیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تکرار شده و با «حامی تروریست خواندن ایران» تاکید شده که امریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به عنوان یک «سازمان تروریستی خارجی» تعیین کرده است. دولت ایران، از عوامل و ابزارهای سایبری برای هدف قرار دادن اتباع ایالات متحده ساکن ایالات متحده و سایر کشورهای جهان استفاده می‌کند. ایران همچنین به گروه های تحت حمایت خود دستور داده است تا در حمایت از این فعالیت فعال شوند. در بخشهایی از این گزاره برگ هم ادعاهای بی‌پایه و اساس درباره نقش ایران در عملیات طوفان الاقصی تکرار شده و همچنین ایران را به نقض فاحش حقوق بشر متهم کرده‌اند.
در حالی که جمهوری اسلامی ایران بارها بر صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود تاکید کرده و تا پیش از خروج ایالات متحده از توافق برجام، گزارش‌های متعدد آژانس بین‌المللی انرژِی اتمی هم موید این موضوع بوده، مقام های آمریکایی در این گزاره برگ از برنامه هسته‌ای ایران، از جمله قابلیت های مرتبط با غنی سازی و بازفرآوری و موشک های با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای، به عنوان خطری وجودی برای ایالات متحده و کل جهان نام بردند. در بخش مربوط به فعالیت های هسته‌ای ایران، مقام های دولت ترامپ ادعاهای بی‌پایه و اساس مطرح شده از سوی نخست‌وزیر رژِیم صهیونیستی در چندسال اخیر را تکرار کرده و ادعا کردند که ایران امروز با پنهان کردن سایت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده، تعهدات خود را در پیمان منع گسترش سلاح های هسته‌ای نقض می‌کند.
در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران به عنوان عضو ان‌پی‌تی دسترسی لازم را در اختیار بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار داده و در حال حاضر صرفا تعهدات خود طبق برجام را معلق کرده است، در این گزاره برگ ادعا شده که ایران از دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به سایت های نظامی یا سایت های مرتبط با سازمان نوآوری و تحقیقات دفاعی و مصاحبه با دانشمندان سلاح هسته‌ای جلوگیری کرده است.
در ادامه این گزارش برگ با طرح این ادعا که رفتار ایران منافع ملی ایالات متحده را تهدید می‌کند، نوشته شده که اعمال فشار حداکثری بر ایران برای پایان دادن به آنچه تهدید هسته‌ای این کشور خوانده شده و محدودکردن برنامه موشک های بالستیک و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران ضروری است.
بخش ۱. سیاست:
این سیاست ایالات متحده است که ایران باید از سلاح هسته‌ای و موشک های بالستیک قاره پیما محروم باشد و کارزار فعالیت‌های منطقه‌ای ایران خنثی شود. در ادامه این گزاره برگ با تکرار ادعاهای بی پایه و اساس درباره نوع فعالیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تاکید شده که منابع مالی این نهاد باید قطع شود و همچنین باید با توسعه موشک‌ها و سایر قابلیت های «تسلیحات نامتقارن» و متعارف ایران مقابله شود.
بخش ۲. اعمال فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران:
(الف) وزیر خزانه داری باید:
(۱) فورا تحریم‌ها یا راه حل های اجرایی مناسب را علیه همه افرادی که وزارت امور خارجه شواهدی مبنی بر فعالیت در نقض یک یا چند تحریم مرتبط با ایران دارد، اعمال کند.
(۲) اجرای یک کارزار برای وضع تحریم های قوی و مستمر در رابطه با ایران که حاکمیت و نیروهای تحت حمایت آن را از دسترسی به درآمد محروم می‌کند.
(۳) بازبینی برای اصلاح یا لغو هر گونه مجوز عمومی، پرسش متداول، یا سایر راهنماییهایی که به ایران یا هر یک از نیروهای تحت حمایت آن هر درجه‌ای از کمک اقتصادی یا مالی می‌دهد.
(۴) صدور دستورالعمل های به روز شده برای همه بخش های تجاری مربوطه از جمله کشتیرانی، بیمه و اپراتورهای بندر در مورد وجود خطرات برای هر شخصی که آگاهانه تحریم های ایالات متحده را در رابطه با ایران یا گروه‌های مورد حمایت آن نقض کند.
(۵) حفظ اقدامات متقابل علیه ایران در گروه ویژه اقدام مالی حفظ و ارزیابی آستانه های مالکیت ذینفع تا اطمینان حاصل شود که تحریم‌ها ایران را از هرگونه درآمد غیرقانونی احتمالی محروم می‌کند.
(ب) وزیر امور خارجه باید:
(۱) معافیت های تحریم‌ها را اصلاح یا لغو کند، به ویژه آنهایی که هر درجه‌ای از تسهیلات اقتصادی یا مالی را برای ایران فراهم می‌کند، از جمله موارد مربوط به پروژه بندر چابهار ایران.
(۲) اجرای یک کارزار قوی و مستمر، با هماهنگی وزیر خزانه داری و سایر ادارات یا آژانس های اجرایی مربوطه، برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران، از جمله صادرات نفت خام ایران به جمهوری خلق چین.
(۳) رهبری یک کارزار دیپلماتیک برای منزوی کردن ایران در سراسر جهان، از جمله در درون سازمان های بین‌المللی.
(۴) با هماهنگی وزیر خزانه داری و سایر سازمان های مربوطه، گام های فوری بردارند تا اطمینان حاصل شود که ایران از سیستم مالی عراق برای دور زدن تحریم‌ها استفاده نمی‌کند و از کشورهای حاشیه خلیج فارس به عنوان نقاط دور زدن تحریم‌ها استفاده نمی‌شود.
(ج) نماینده دائم ایالات متحده در سازمان ملل باید:
(۱) همکاری با متحدان کلیدی برای تکمیل مکانیسم ماشه و محدودیت های بین‌المللی علیه ایران.
(۲) ایران را به خاطر نقض پیمان منع گسترش سلاح های هسته‌ای پاسخ‌گو کنند.
(۳) تشکیل منظم جلسات شورای امنیت سازمان ملل متحد برای مقابله با آنچه تهدیدات ایران برای صلح و امنیت بین‌المللی خوانده شده است.
(د) وزیر بازرگانی باید یک کارزار اجرایی قوی و مستمر کنترل صادرات را برای محدود کردن جریان فناوری و انتقال اجزای مورد استفاده ایران برای اهداف نظامی انجام دهد.
(ه) دادستان کل باید:
(۱) تمام اقدامات قانونی موجود را برای تحقیق، مختل کردن و پیگرد قانونی شبکه های مالی و لجستیکی، عوامل یا گروه های صوری در داخل ایالات متحده که توسط ایران یا یک گروه حامی آن حمایت می‌شوند، دنبال کند.
(۲) تمام اقدامات قانونی موجود را برای توقیف محموله های نفتی غیرقانونی ایران دنبال کند.
(۳) تمام مراحل قانونی موجود را برای شناسایی دارایی های دولت ایران در ایالات متحده و خارج از کشور دنبال کند و به «قربانیان آمریکایی تروریسم»، کمک کند تا احکام فدرال علیه ایران را دنبال کنند.
(۴) تمام اقدامات قانونی موجود را برای کیفرخواست و پیگرد قانونی رهبران و اعضای گروه های تحت حمایت ایران که شهروندان آمریکایی را دستگیر کرده یا به آنها آسیب رسانده یا کشته‌اند، دنبال کند و در صورت امکان و با هماهنگی وزیر امور خارجه، خواستار دستگیری و استرداد آنها به ایالات متحده شود.
(۵) استفاده از تمام اختیارات و ابزارهای کیفری، نظارتی و سایبری برای تحقیق، پیگرد قانونی و مختل کردن تلاش های دولت ایران برای انجام جاسوسی یا به دست آوردن اطلاعات نظامی، اطلاعاتی، دولتی یا سایر اطلاعات حساس، به خطر انداختن کشور و زیرساخت های حیاتی امریکا، دور زدن تحریم‌ها و کنترل های صادرات.
بخش ۳. مقررات عمومی
(الف) هیچ چیز در این تفاهم‌نامه نباید به گونه‌ای تفسیر شود که به موارد زیر آسیب برساند یا بر آن تأثیر بگذارد:
(۱) اختیاراتی که توسط قانون به یک بخش یا آژانس اجرایی یا رئیس آن اعطا شده است.
(۲) وظایف مدیر دفتر مدیریت و بودجه مربوط به پیشنهادات بودجه، اداری یا قانونی.
(ب) این تفاهم‌نامه باید مطابق با قوانین قابل اجرا و منوط به در دسترس بودن تخصیص‌ها اجرا شود.
(ج) این تفاهم‌نامه به منظور ایجاد هیچ حق یا منفعتی، ماهوی یا رویه‌ای، قابل اجرا در قانون یا انصاف توسط هر یک از طرفین علیه ایالات متحده، ادارات، آژانس ها، یا نهادهای آن، مأموران، کارمندان یا عوامل آن، یا هر شخص دیگری در نظر گرفته نشده است و نمی‌کند.