واکنش علی ربیعی
علی ربیعی دستیار اجتماعی رئیسجمهور در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس در واکنش به فوت ابراهیم نبوی، روزنامهنگار و طنزپرداز نوشت:
«الان در خبرها خواندم سیدابراهیم نبوی بهطور غمانگیزی به زندگی خود پایان داد. طنزنویس و پژوهشگر حوزه ادبیات بود. در جایجای خانهاش، میشد کتاب دید. هیچ نقطهای از خانهاش خالی از کتاب نبود.
با آنکه ناراضی و منتقد بود اما هیچگاه نه تنها به دام بدخواهان ایران نیفتاد بلکه حتی آنها را نیز از نیش قلم خود در امان نمیگذاشت. نبوی آنجا هم تنها بود...
ای کاش مسیر برای برگشت کشورش برای او و دیگرانی که دل در گرو ایران دارند فراهم میبود.
به همسرش، همچنین لیلا و زهرای عزیز تسلیت میگویم.»
واکنش عباس عبدی
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاحطلب در واکنش به خبر خودکشی ابراهیم نبوی، روزنامه نگار و طنزپرداز ایرانی، در کانال تلگرامی آینده نوشت:
ساعت ۲۲ امشب خبر تأسفبار درگذشت خودخواسته ابراهیم نبوی را به من دادند. خشکم زد. خیلی متأسف شدم.
این روزها متن چند سال پیش او درباره یک نماینده مجلس بشدت بازنشر شده بود، به همین مناسبت دیشب با خانواده درباره استعداد بینظیر او در طنز گفتوگو میکردیم.
او چهره بی نظیر طنز، نویسندگی و روزنامهنگاری ایران بود و سطح و عمق طنز را چند پله به پیش برد داستاننویسی برجسته بود.
شاید به دلیل نوشتارهای طنزش برخی چندان توجهی به عمق روحیه او نکرده باشند. او شخصیت سیاسی و ادبی مستقل خود را داشت و حرفهایش را صادقانه میزد و نان را به نرخ روز نمیخورد و همین موجب انزوا و علت افسردگی او در خارج شد و در نهایت راهی را انتخاب کرد که همه ما در آن تا حدی مسئول هستیم. او باید به هر قیمتی که بود به ایران دعوت و باز گردانده میشد.
او ۱۰سال پیش چنین گفت: «علت اینکه قصد بازگشت دارم این است که میخواهم به کارهای ماندگار و اساسیام از جمله تحقیقات ادبی دربارهٔ تاریخ طنز بپردازم، رمانها و داستانهای کوتاهم را منتشر کنم و در فضای فرهنگی داخل ایران زندگی کنم. این نعمت بزرگی است که صدای دور و برتان فارسی باشد. مشکل من این است که میخواهم در محیط زبان فارسی زندگی کنم. همان رنجهایی را که مردم میکشند، بکشم و در همان شادیهایی که از آن بهره میبرند، شریک باشم.»
متأسفانه نیروهایی که دل در گرو این خاک دارند و دوست هم ندارند که در بازیهای سیاسی آن سوی آب وارد شوند تحت فشار و طرد سیاسی قرار میگیرند و مصداق از اینجا رانده از آنجا مانده میشوند. دولت و حکومت باید فکری جدی برای این افراد کنند.
کتاب «حقیقت یا آزادی» گفتوگوی مفصل و حرفهای او با من است که در سال ۱۳۸۰ انجام شده است. در واقع یکی از بهترین گفتوگوهایی است که با روزنامهنگاران داشتهام. روحش شاد
واکنش آذر منصوری
آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات تصویری از وی را منتشر کرد و نوشت: آه از آن رفتگان بی برگشت ...
واکنش محسن برهانی
محسن برهانی، حقوقدان نوشت: «متأسفانه باز یک نفر دیگر از «ما» کم شد. تا زمانی که این احساس «ما» بودن را در خویش تقویت نکنیم و از این «کمشدنها» و سرمایهسوزیها دردمان نگیرد، کارمان به سامان نخواهد شد.»
واکنش محمدعلی ابطحی
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت: «خبر درگرشت داور خیلی تلخ بود.
ابراهیمنبوی دوست چهل سالهام بود. چه ذهن خلاقی داشت.
در دوران اصلاحات طنزش قویترین خط شکن بود.
در سالهای تبعید گاهی با من درد دل میکرد. دلش خیلی ایران را میخواست. مشورت میکرد بیاید یا نه. واقعا نمیدانستم چه باید بگویم.
از دست اپوزوسیون خارج خیلی دلش خون بود.
همه وجودش در ایران بود. میگفت دائره المعارف طنزش را تمام کند برمیگردد، هرچه میخواهد بر سرش بیاید، بیاید.
کتابهای طنز فراوانی از او چاپ شده. نامش در تاریخ طنز ایران زنده خواهد ماند.
اما نیامده پر کشید.
آنها که میشناختندش میداننددلش بی کینه بود.
واقعا برای از دست دادن این رفیق دلم سوخت.»
ابطحی در توییت دیگری با انتشار این ویدیو از نبوی، نوشت: «خدا رحمتش کند ابراهیم نبوی را
چه طنز قدرتمندی داشت
در سال ۸۸ قبل از من از طرف من اعتراف کرده بود».