ستاره صبح، فائزه صدر: دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، با ارسال نامه‌ای به مجلس از ابلاغ لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» جلوگیری کرد. در این نامه گفته شده دولت برای رفع ابهامات این قانون، لایحه‌ای به مجلس ارسال می‌کند. محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس پیشتر اعلام کرده بود که ۲۳ آذر قانون عفاف و حجاب را برای اجرا به دولت ابلاغ می‌کند، اما مسعود پزشکیان در گفت‌وگوی تلویزیونی درباره اجرای این قانون گفت: «درباره قانون حجاب بحث داریم. از لحاظ اجرایی برای من که باید اجرا کنم سؤالات و ابهامات زیادی وجود دارد.»در شرایط حساسی که کشور به همدلی و همبستگی نیاز دارد، اصرار اقلیتی بر تصویب قوانین تنش زا، برای مردم نیز ابهام ایجاد کرده است! ستاره صبح در این رابطه با حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا و از فرماندهان پیشین سپاه پاسداران گفت‌وگویی داشته که در ادامه می‌خوانید:
اگر مجلس را به عنوان جایگاه نماینده ملت و عملکردش را در راستای محقق کردن مطالبات جامعه تعریف کنیم، در مواجهه با قوانینی نظیر لایحه عفاف و حجاب با ابهام روبه‌رو می‌شویم چرا که بند های این لایحه نسبتی با مطالبات مردم ندارد و حتی در مقابل خواسته اکثریت قرار می‌گیرد. چرا نمایندگان مجلس دوازدهم در شرایط حساس کنونی با مردم لجبازی می‌کند؟
نماینده مجلس بنا بر قسمی که یاد کرده باید در مسیر صیانت از قانون اساسی و حفظ منافع و امنیت ملی باشد. متأسفانه چندین دوره است که تشخیص این اولویت‌ها در مجلس با مشکل روبه‌رو شده است. به نظر من عدم شناخت صحیح از مشکلات کشور و اولویت های نمایندگی مجلس باعث شده حواشی و اهداف و اغراض شخصی بیشتر دنبال شود. قوانین خوبی در مجلس وضع می‌شود، اما اجرا نمی‌شوند. قانون ماهواره با آن همه سر و صدا چه سرنوشتی پیدا کرد؟!
وقتی هنوز قانون اساسی محقق نشده، چرا باید به سراغ مباحثی رفت که در مرتبه های بعدی قرار دارند؟! اولویت موارد دیگری است ولی مجلس به سراغ مسائل اجتماعی رفته و سعی دارد نظر اقلیتی را بر اکثریت تحمیل کند.
پیامبر می‌فرمایند: كَادَ اَلْفَقْرُ أَنْ یَكُونَ كُفْراً برای آقایان معلوم است که مشکلات اقتصادی باعث کفر می‌شود. آیا کفر ورزیدن یک جوان خطرناکتر است یا اینکه حجاب اش سبک باشد؟!اگر هدف نظارت بر اجرای مسائل شرعی باشد، نماز جزو واجبات دین است و اگر کسی نماز نخواند در حد کفر و ارتداد است. آیا مجلس می‌تواند قانونی در این رابطه وضع کند؟ آیا دخالت و نظارت تا این حد درست است؟ حضرت علی (ع) می‌فرمایند: الْانْسانُ حَریصٌ عَلی ما مُنعَ مِنْهُ برخی از مسائل در حوزه فردی تعریف شده و در صورتی که با رویکرد قهری ورود کنیم و در این حوزه به مردم امر و نهی کنیم، بیشتر حریص خواهند شد.
با توجه به روحیه عمومی جامعه، مشکلات اقتصادی و شرایط کشور، این موارد جزو اولویت‌ها نیست. قانون گذار نباید اینچنین برای ایجاد نارضایتی در بخشی از جامعه اصرار کند. این نارضایتی می‌تواند به نافرمانی مدنی منجر شود و حتی ناآرامی و اغتشاش در پی داشته باشد.
با توجه به حضور اعضای جبهه پایداری در مجلس دوازدهم این احتمال وجود دارد که قانون عفاف و حجاب با تغییراتی مجددا ابلاغ شود. چه پیش بینی از آینده ین لایجه و برخورد جامعه با این قانون دارید؟ چرا این گروه تندرو در مسیر منافع ملی قرار ندارند؟
در مسائل شرعی، مرجع تشخیص مراجع هستند. در مورد حدود حجاب بین مراجع اختلاف وجود دارد در چنین شرایطی چه اجباری وجود دارد که به دنبال مسئل اختلافی بروند و اختلاف را در جامعه گسترش بدهند. برخی از این افراد برای دیده شدن و جذب هوادار از میان گروه های مذهبی و تندرو و با هدف رأی آوری در دوره های بعدی انتخابات به سراغ موضوع حجاب می‌روند. از سویی رقبای این گروه امروز در قدرت هستند و آنها با چنین حرکتهایی سعی دارند رقیب را زیر سؤال ببرند، تحت فشار قرار دهند و از میدان به در کنند. به عبارتی این گروه با نفی دیگران به اثبات خود می‌رسد.
نگاه آنها این است که ما در قدرت نیستیم و دولت در دست جناح مقابل است، پس برای تضعیف دولت ببینیم حساسیت های جامعه روی چه موضوعاتی است پس روی آنها انگشت بگذاریم و از این طریق به دولت فشار بیاوریم. تندرو‌ها فکر نمی‌کنند رفتار و کردارشان چه تأثیر منفی بر جامعه داشته و دارد.
من در جلسه‌ای به آقای پزشکیان گفتم که رأی من و حزب سبز به آقای قالیباف بود ولی از روزی که شما حکم ریاست جمهوری را از دست رهبری گرفتید، ما حمایت از دولت را تکلیف شرعی، قانونی و اخلاقی خود می‌دانیم. چون هدف دولت حل مشکلات مردم است. ولی متأسفانه برخی گروه های تندرو هنوز هم در حال و هوای رقابت های انتخاباتی هستند. برخی از رقبای تندروی دولت گمان می‌کنند با تخریب دولت می‌توانند خود را اثبات کنند.
آیا می‌توان گفت قانون عفاف و حجاب نه مردم بلکه دولت را نشانه گرفته است؟ زیرا اجرای این قانون برای مجری اش هزینه های اجتماعی و امنیتی سنگینی خواهد داشت؟
برخی می‌گویند درآمدهایی که از مسیر جرایم این قانون پیش بینی شده آنقدر بالا است که دولت می‌تواند کسری بودجه اش را از آن طریق تأمین کند! من مخالف این هستم که دولت بگوید قانون را اجرا نمی‌کنم؛ دولت باید در این مورد رایزنی کند. می‌توان قانون را به مجمع مصلحت نظام برد و یا اصلاح کرد. می‌شود کاری کرد تا قانون، قانون فشار بر مردم نباشد و دولت در اجرا با مشکل روبه‌رو نشود. در غیر این صورت در جامعه دو قطبی ایجاد می‌شود. نیروی انتظامی درگیر خواهد شد و در نهایت نظم هزینه می‌پردازد.