کافی است شما یکی از کانال‌های سیمای داخلی را بازکنید و قصد کنید یک سریال یا فیلم موردعلاقه خود را تماشا کنید آن‌وقت متوجه می‌شوید که شما در مقابل یک فروشگاه رسانه‌ای عظیم نشسته‌اید که هدف گسترش ایدئولوژی است و شما هم هاج و واج می‌مانید که اگر رسالت صداوسیما همین است پس چه تفاوتی بین بازار بزرگ تحت سیطره غرب و صداوسیمای ج.ا.ا وجود دارد؟
در اصل می‌توان گفت رسانه‌ها تحت تأثیر ایدئولوژی بازار مصرف انبوه قرارگرفته و گویا راه گریزی هم از آن در عصر پست‌مدرن نیست. اینجا شمارا به نظر «جیمسن» ارجاع می‌دهم که می‌گوید: «رسانه‌ها ما را مجبور می‌کنند تا ایدئولوژی بازار را به‌عنوان حقیقتی بدیهی و ارزشمند بپذیریم و دیگر فراسوی ایدئولوژی بحثی اهمیتی ندارد به نظر می‌رسد اندیشیدن ژرف به واقعیت اصلی زندگی ما فایده‌ای در برندارد. تنها گزینه ما روشن نگه‌داشتن این ماشین تجاری جهانی از طریق مصرف هر چه بیشتر است!»
گویا صداوسیما هم به این نتیجه رسیده است که تنها راه روشن نگه‌داشتن این ماشین رسانه‌ای عظیم، تبلیغ انواع کالاهای مختلف از شهرفرنگ تا شهر لوازم‌خانگی است.
هنوز پیمایشی دقیق انجام‌نشده است تا روشن شود چند درصد از افراد جامعه حال حاضر توان خرید از شهر لوازم‌خانگی و سرای ایرانی و سایر فروشگاه‌های موردنظر را دارا هستند! اگر صداوسیمای ج.ا.ا کمکی به تقویت فرهنگ ایرانی و اسلامی نمی‌تواند بکند حداقل رعایت اعتدال در تبلیغات را در شبکه‌های رو به گسترش خود بنماید تا ذهن طبقات فرودست و متوسط‌الحال جامعه ایران را بیش از این مشوش نکند.
اگر به دیالوگ‌ها و محتوی‌های تبلیغات شهر لوازم‌خانگی که روزانه صدها بار از هر شبکه تلویزیونی پخش می‌شود نگاه کنیم این جمله زیاد تکرار می‌شود «همه به آنجا دعوت‌اند»، تا تمام آن چیزهایی را که نمی‌توانند تهیه و خرید کنند را فقط تماشا کنند آن‌هم بدون پیش‌پرداخت و... جالب این است که بازنشستگان هم در ردیف اول مخاطبان این فروشگاه‌ها قرار می‌گیرند.
درحالی‌که در عمل توان خرید بازنشستگان کفاف خرید یک کالای کم‌قیمت را هم نمی‌دهد. سخن ما با شورای نظارت بر صداوسیما این است اگر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران صرفاً بیشتر فعالیت‌های خود را برای تبلیغ محصولات فروشگاه‌های معظم توزیعی و خدماتی ساماندهی کرده است ملاحظات اخلاقی و انسانی غیر بازاری را مدنظر داشته باشد و خانواده‌های ایرانی را بیش از این در رینگ مسابقات مصرف انبوه نیندازد که تعداد حقیقی بازنده‌های این بازار بیش از برنده‌های معدود تاجر مسلکان بازار تجاری جهانی است.