علی ربیعی، سخنگوی دولت دوازدهم سال گذشته در نامه‌ای برای رئیس قوه مجریه فاش کرد که 158 استاد منتقد و معترض از دانشگاه اخراج و 60 استاد هم وادار به بازنشستگی اجباری شده‌اند. در این ارتباط حسین سیمایی، وزیر علوم از تشکیل کارگروه ویژه برای بررسی شکایات دانشجویان و اساتید تعلیقی یا اخراجی در وزارت علوم خبر داد و گفت: «در این کارگروه از یکی از قضات دیوان عدالت اداری دعوت شده تا بی طرفانه با شکایات ارسالی از اساتید و دانشجویانی که دچار مشکل شدند، رسیدگی شود. در ادامه گزیده نظرات وی را به نقل از انتخاب می‌خوانید:
اخراج 25 استاد از دانشگاه فردوسی مشهد
دانشگاه فردوسی مشهد 25 استاد منتقد و معترض را اخراج کرده است. آرش بیدالله‌خانی، استاد اخراجی دانشگاه فردوسی که پس از اخراج از دانشگاه اکنون به عنوان استاد پژوهشی در دانشگاه منچستر شاغل است، می‌گوید: «پیگیری برای بازگشت به دانشگاه بی پاسخ مانده و برخی اساتید مهاجرت و برخی خانه نشین و یا مشغول به کار دیگری شده‌اند.»
مشکلات اساتید اخراجی
در زمان اخراج من ۲ نفر دیگر آقایان شیرزاد آزاد و محسن خلیلی هم اخراج شدند. آقای خلیلی هم به کانادا رفتند و بازنگشتند. در مهر ۱۴۰۲ دانشگاه مشهد ۳ نفر را جذب کرد. آقای الف از دانشگاه امام صادق بدون طی کردن مراحل اداری یکی از کسانیست که جای ما آمد. آقای ن هم که آقازاده و بورسیه‌ای بود و تلاش داشت از گروه معارف اسلامی به علوم سیاسی بیاید و با توصیه معاون وزیر این کار برای او انجام شد.
من از سال 95 هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد در دانشکده حقوق و علوم سیاسی بودم. بعد از 5سال درخواست دانشیاری و تقاضا تمدید داده بودم، درخواست من به تغییر ریاست دانشگاه فردوسی و اعتراضات برخورد. رشته ما علوم سیاسی و من هم سر کلاس‌ها بحث‌های انتقادی می کردم.
رشته من جامعه‌شناسی سیاسی بود و در بخش جنبش‌های سیاسی، مباحث بسیاری در کلاس‌ها مطرح می‌شد. شهریور 1402 برای تهیه برنامه درس‌ها به اتوماسیون مراجعه کردم و با حکم اخراج مواجه شدم. دلیل اصلی اعلامی دانشگاه این بود که گزینش پرونده‌ای برای من ساخته و تأیید صلاحیت نشده‌ام. در پرونده من آمده بود که ضد نظام هستم و از اغتشاشات دفاع کرده‌ام. در نهایت من اخراج شدم با اینکه 5 بار درخواست بازبینی دادم اما پیگیری نشد.
از دانشگاه فردوسی مشهد 25 نفر اخراج شدند. دکتر شهرام عباسی استاد فیزیک، دکتر روحی که مجبور به استعفا کردند، دکتر علیرضا آزاد گروه الهیات، دکتر شیرزاد آزاد از گروه علوم سیاسی، دکتر مولوی از گروه فیزیک که از سبزوار انتقالی گرفته بود و انتقالی‌شان لغو شد اما انصراف دادند و به کانادا رفتند. برخی اساتید مهاجرت کردند و خیلی از اساتید هم می‌ترسند اسمشان بیاید. امیدوارم دولت با خودمختاری حلقه مشهد مقابله کند.
پیگیری به جایی نرسید
من از وزارت علوم پیگیری‌های جدی داشتم و اعتراض کردم. ماده 22 مربوط به اعتراض اساتید است و وزارت علوم هم تصمیم دانشگاه را تأیید کرد. در پاسخ این اعتراض گفتند تو ضدانقلاب هستی و از ضد انقلاب اهل سنت دفاع کرده‌ای؛ حالا به شورای عالی انقلاب فرهنگی برو و اعتراض کن! من گفتم چطور من یک بار تأیید صلاحیت شدم و استاد بودم اما حالا با تغییر دولت، ضدانقلاب شدم؟ البته از شورای عالی انقلاب فرهنگی به من زنگ زدند و گفتند مشکلی ندارد و کار شما حل می‌شود.
یک ماه بعد یک فرم از آنجا برای من ایمیل شد و گفتند این فرم را پر کنید تا ما به دانشگاه نامه بزنیم و برگردید. آن فرم یک پرسشنامه آموزشی و پژوهشی و روانشناختی بود. من آن فرم را فرستادم، یک ماه بعد نامه‌ای از شورای عالی انقلاب فرهنگی به دانشگاه فرستادند و بعد فهمیدم دوستان از این فرم‌ها می‌ساختند و برای اساتید می‌فرستادند که اخراج اساتید را سیاسی جلوه ندهند و اساتید را متهم به مشکل اخلاقی و علمی کنند. من سال گذشته به مجلس رفتم و آقای جلیل رحیمی در جریان هستند.
ایشان پیگیری کرد و معاون حقوقی وزارت علوم پیگیر شد. در کمیسیون امنیت ملی به رئیس دانشگاه زنگ زدند اما جواب مجلس را هم ندادند. من اهل سنت هستم و بدون رانت در دانشگاه فردوسی وارد شدم. عده‌ای در دانشگاه با اهل سنت بودن من مشکل داشتند و این عامل هم در اخراج من اثر داشت. دوستان علاقه نداشتند که یک اهل سنت در هیئت علمی علوم سیاسی وارد شود. آن‌ها بار‌ها از من خواستند سخنرانی کنم و حرف‌هایی بزنم که علمی نیست. در دولت روحانی دست از سر من برداشتند؛ همین که سال اول رئیسی، رئیس دانشگاه عوض شد، من و عده دیگری را اخراج کردند.
مهاجرت نا خواسته
من بعد از اخراج و ناامیدی از پیگیری از کشور خارج شدم و به دانشگاه منچستر آمدم. وقتی شنیدم صحبت از بازگشت اساتید است متوجه شدم بحث بازگشت اساتید سلبریتی است. اما ما مثل دیگر اساتید سلبریتی نیستیم که صدایی داشته باشیم.