خانلری نظام آموزش و پرورش را در روزگاری كه نسل من دانش‌آموز بودند، آنچنان ارتقا داد كه بیشتر كشورهای اروپایی از روش او برای خود الگو برداری كردند... در سایر وزارتخانه‌ها هم همین طور عمل شود.
اگر قرار باشد كسانی را برگزینیم كه در این سالها بلكه می‌گویم به جهت عدم آگاهی از چند و چون فرهنگ و دانش و عدم شناخت ایران و نیز جهان امروز، به ملت اعتقادی نداشته و تنها با یك رویكرد آركائیك خاص و منحصر به یك جناح، كشور را تقریباً در همه حوزه‌ها (حتی در حوزه دین و معنویت كه ایران همواره با دانشمدان و متكلمان بزرگ دینی خود در همه نحله‌ها، باعث افتخار مسلمانان بوده‌اند) به بن بست های هولناك کشانده‌اند، باید عرض كنم كه ما نه مفهوم دموكراسی را متوجه شدیم و نه درك درستی از جمهوریت داشته‌ایم. ما بیشتر، انتصابات داشته‌ایم. افرادی ویژه در یك دایره بسته، در امور به دلخواه دخالت می‌کرده‌اند و جای ملت خالی بوده است.
هرگاه ملت در مورد تنگی معیشت یا گرانی و تبعیض و غیره، زبان به اعتراض گشوده و سركوب شده است.
بله كسی را روزگاری به ریاست پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی‌منصوب كرده بودند كه نمی‌دانست لغتنامه دهخدا، كتابی یك جلدی نیست. یا فردی عامی، ناآگاه و درس نخوانده را وزیر علوم كرده بودندكه بخش‌نامه‌هایش غیر تخصصی و غیرقابل پذیرش بود.
آیا واقعاً ملتی كه دانشمندانی چون ابن سینا، ابوریحان بیرونی، خواجه نصیر طوسی،ابوسلیمان منطقی سجستانی، خوارزمی، ابونصر فارابی، خیام، عبدالرحمان صوفی رازی (كاشف كهكشانه‌ی آندرو مدآ و ابرماژلانی بزرگ در قرن چهارم هجری)، ملاصدرا و امثال اینها را به جهان هدیه كرده است،
اكنون باید فرزندانش را به دست كسانی بسپارد كه تنها امتیاز آنان وابستگی به منابع قدرت سیاسی است و كار را به جایی برسانیم كه خرید و فروش مقاله و رساله و پایان نامه عادی بشود و به ریش علم و دانش و دانشمندان بخندیم. ایكاش می‌دانستیم در بیرون از ایران اهالی دانشگاه‌های معتبر جهان، در مورد این بازار مدرك فروشی و كاسبی از طریق مقاله فروشی و پایان نامه فروشی، چه نگاه تحقیر آمیزی به مادارند. بگذریم خون دل زیاد است..
اگر در كار حكم و سیاست مصلحت اندیشی، چیزی بیرون از مصالح ملـت باشد، امری مردود است.
پزشكیان همواره از نهج البلاغه سخن می‌گوید. باید عرض كنم كه دوباره به نامه امام علی (ع) به مالك اشتر مراجعه كنند كه درباره توده مردم چه فرموده‌اند:
«خواص و نزدیکان دولت کسانی هستند که به هنگام فراخی و آسایش بر دوش حكومت، باری گران هستند و چون حادثه‌ای برای مملكت پیش بیاید کمتر از هر کس به یاری مملكت برمی خیزند و خوش ندارند که درباره آنها به انصاف قضاوت شود. اینان همه چیز را به اصرار از دولت می‌طلبند و اگر عطایی یابند، کمتر از همه سپاس می‌گویند و اگر به آنان ندهند، دیرتر از دیگران پوزش می‌پذیرند. در برابر سختی‌های روزگار، شکیبایی‌شان بس اندک است. اما ستون دین و انبوهی مسلمانان و ساز و برگ در برابر دشمنان، عامه مردم هستند، پس باید گوش تو همواره به سخن توده مردم باشد و آنان همواره مورد توجه و تمایل تو باشند...»
پس می‌بینیم كه از نظر امام علی (ع)، مصلحت حكومت، باید مصلحت مردم باشد و لاغیر.. پس در كار ملك و ملت، وقع نهادن به هرگونه سهم خواهی و رانت سیاسی، چیزی جز ستم و خیانت به ملت نمی‌باشد.
توصیه بنده به پزشكیان این است كه به عنوان نماینده مردم، دربرابر كسانی كه خود را برتر از مردم می‌دانند بایستد و كابینه خود را انتخاب كند و رانت خواران سیاسی و اقتصادی را از خود براند. زیرا اكنون ایران و جهان با توجه به موقعیت و وضعیت خاورمیانه و مسئله جنگ و جنایات اسرائیل و مردم مظلوم فلسطین، در موقعیتی حساس قرار گرفته است، هر تصمیمی كه نسنجیده و با شتاب گرفته شود، عواقبی ناگوار خواهد داشت و كابینه ایشان اگر کابینه‌ای فرمایشی و ضعیف باشد، همه چیز فرو می‌ریزد.