شاید در وهله اول اینطور به نظر رسد که این عنوان یک شعار انتخاباتی است و هدفی جز تحریک احساسات در یک گردهمایی انتخاباتی ندارد، ولی وقتی از دیدگاه مردم آن خطه نگاه کرده و از نزدیک و چهره به چهره مورد واکاوی قرار می‌دهی، می‌بینی که این شعار برخاسته از یک سری کاستی‌ها، خواسته‌ها و نگرانی‌ها است.
مردم آذربایجان همانند سایر هموطنان از معضلات موجود در کشور مثل مشکلات اقتصادی، فرهنگی، محیط زیستی، سیاست خارجی و ...گلایه دارند و حضور هدفمند آنها در انتخابات برای رفع این کاستی‌ها بوده و انتظار یک اراده و صلابت از پزشکیان برای رفع این نواقص دارند.
این شعار همچنین برخاسته از یک سری خواسته‌ها در راستای بازگشت آذربایجان به عقبه تاریخی خود یعی حضور سرنوشت ساز و تاریخ ساز در عرصه سیاست کشور هست.
همچنین آنها خواهان جهت اصلاح امور در راستای بهبود وضعیت مردم هستند. مردم آذربایجان از همشهری خود انتظار دارند در قامت ستارخان و باقرخان ظاهر شده و با عملکرد مناسب در خدمت به کشور و منافع ملی نام خود و آذربایجان را بار دیگر در تاریخ این مرز و بوم درخشان کند.
در واقع همزبانان رئیس‌جمهور وضعیت فعلی کشور را رضایت بخش نمی‌دانند و انتظار این است که پزشکیان در قامت یک قهرمان تاریخی ظاهر شود و برای عبور از معضلات اساسی کشور نقش مثبت ایفا کند، مسائل اصلی را ریشه‌ای حل کرده و مسائل جدید دغدغه مردم باشد.
واقعیت امر دیر وقتی هست که دغدغه‌هایی چون گرانی مسکن، طلا، ارز، ماشین، بیکاری، تورم و انبوه وعده‌های داده شده جهت رفع آنها تکراری شده و نوبت آن رسیده در نیم قرن بعد انقلاب از این مسائل عبور کنیم و کمی حرفهای جدید بزنیم و دغدغه‌های نو داشته باشیم. اینکه آخر هر دولتی فهرستی از اقلام را نگه داریم تا در پایان دولت بعدی به رخش بکشیم دیگر نه آن جذابیت لازم را دارد نه برازنده این ملت و کشور است.
این شعار همچنین نشان از نگرانی‌های مردم دارد.
آیا فرزند آذربایجان قادر خواهد بود یک رسالت تاریخی بر دوش گذاشته را با موفقیت به سرانجام رساند یا خیر؟ در تاریخ انقلاب اسلامی این اولین بار است مردی از خطه آذربایجان توانسته در رأس امور اجرایی قرار گیرد و نگرانی از تبدیل نشدن به یک مهره اثرگذار و شخصیت تاریخی شود. مردی که یاد آنها را در تاریخ امروزی زنده کرده و در عین حال مردم داری آل هاشم را از آذربایجان به سرتاسر کشور بگستراند. علت اینکه نام و آوازه ستارخان، باقرخان، امیرکبیر و ... در حافظه تاریخی مردم مانده، همراه و با مردم بودن آن‌هاست.