اگر چه در ظاهر به نظر می‌رسد رقابت‌های انتخاباتی میان دو گروه سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا است، اما جبهه پایداری خود یک نگاه سیاسی جدا از جریان اصولگرایی است که در دوره‌های انتخاباتی مختلف نامزدهایی به میدان فرستاده و نشان داده در رقابت برای حصول نتیجه از باقی جریان‌های راست جدی‌تر است. در این دوره نیز جبهه پایداری با نامزد تأیید صلاحیت شده‌اش به میدان آمده است.
با شهادت رئیس جمهور و پایان زود هنگام دولت سیزدهم، اعضای جبهه پایداری که در دولت سیزدهم مناصب در خور توجهی کسب کرده بودند برای ادامه حضورشان در کابینه آینده به تکاپو افتادند. از اولین ساعات انتشار خبر سقوط هلیکوپتر حامل رئیس‌جمهور و هیئت همراهش، برخی از شخصیت‌های جبهه پایداری به انتشار عکس‌های مشترک خود با ابراهیم رئیسی اقدام کردند.
امروز نیز اعضای این جریان سیاسی سعی دارند در فرصت باقیمانده تا چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، روند انتخابات 1400 و فضای حضور مجدد خود در کابینه و دولت را تکرار کنند. در حقیقت مسئله جبهه پایداری انتخاب رئیس‌جمهور از میان نامزدهای این جریان نیست، بلکه دغدغه اصلی این جریان حضور در مناصب عالی دولتی است.
حمایت این گروه از انتخاب آقای رئیسی در سال 1400 و حضور پرشور مردم در تشیع جنازه رئیس‌جمهور فقید، جبهه پایداری را به این جمع بندی رسانده که می‌توانند در این فضای آکنده به احساسات از ظرفیت محبوبیت شهید جمهور برای حضور دوباره در قدرت بهره ببرند.
امروز جبهه پایداری خود را جانشین به حق دولت سیزدهم و رئیس فقید این دولت می‌داند و تلاشی که برای دستیابی به قدرت دارند از جنس رقابت برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری نیست، بلکه برای سهم خواهی به میدان آمده‌اند. به طور معمول در هر دوره با نزدیک شدن به انتخابات، جبهه پایداری تکاپوی خود برای سهم خواهی را شروع می‌کند، درحالی که پایگاه اجتماعی و زمینه رأی ندارد اما تاکتیک‌های پوپولیستی موثری به کار می‌بندد.
اگر چه ریشه‌های شکل گیری حزب پایداری را باید در دهه دوم 80 و دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد جست، اما این جریان در ادامه از احمدی نژاد عبور کرد و در حمایت از چهره‌های مختلف قرار گرفت و حواشی زیادی ایجاد کرد. جبهه پایداری در انتخابات نمایشگر اختلافات درون طیفی اصولگرایان است.
سهم خواهی، حمله به برخی از اصولگرایان شناسنامه دار، ایجاد موج برای تخریب شخصیت‌های سیاسی و ارائه فهرست‌های مستقل و متفاوت از ائتلاف‌های اصولگرایی، از جمله ویژگی‌های این گروه سیاسی است به طوری که می‌توان گفت جبهه پایداری هرگز زیر پرچم اصولگرایی با این طیف متحد نشده و همیشه عملکردی منفک از جریان راست و مستقل را در نظر داشته است.
سعید جلیلی نامزد جبهه پایداری در چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری است. به نظر می‌رسد حضور جبهه پایداری در این انتخابات با امید پیروزی نامزدش در رقابت‌های ریاست جمهوری، نقشی سنگین‌تر از وزن سیاسی و اجتماعی این گروه است.
هر چند این جبهه چنین باوری دارد، اما اگر حضور آگاهانه و مسئولانه و پرشور در انتخابات پیدا کنند و از کاندیداتوری مسعود پزشکیان حمایت کنند، جبهه پایداری شکست خواهد خورد و از تشکیل حکومت اسلامی به جای جمهوری اسلامی باز خواهد ماند.