کاندیدا برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری باید عقبه‌ای سیاسی و اجرایی داشته باشد، زیرا مسئولیت رئیس‌جمهور به عنوان ریاست قوه مجریه و دومین شخصیت مهم کشور می‌طلبد افرادی کارکشته در این عرصه حضور پیدا کنند.
چهره‌های نظامی، اقتصادی و سیاسیون نشان می‌دهند که مایل به حضور در رقابت‌های ریاست جمهوری هستند، اما حتی در مورد این افراد که عموماً با تجربه و شناخته شده هستند حساسیت وجود دارد زیرا برهه‌ای حساس و مسئولیتی سنگین است.
کسانی که چند بار نامزد شده‌اند و هر بار پای صندوق‌های رأی دست رد مردم به سینه آنها خورده یا کسانی که پیش از این نتوانسته‌اند از غربال شورای نگهبان رد شوند و یا افرادی مثل آقای احمدی نژاد که به دنبال بازگشت به عرصه قدرت است، باید توجه داشته باشند که شرایط کشور و مشکلات موجود از دوره‌های قبل سخت‌تر و پیچیده‌تر شده است.
شرکت در این انتخابات بدون تدوین برنامه کارشناسی شده برای تک تک چالش‌های پیش رو، ریسک بزرگی برای کشور است. در این دوره این موضوع که چه کسی می‌آید و چه کسی با کدام گروه و حزب سیاسی ائتلاف کرده مهم نیست، بلکه برنامه نامزد و تیمی که این برنامه را اجرا خواهد کرد اهمیت دارد.
بنابراین کسانی که امتحان خود را پس داده‌اند یا کسانی که برنامه‌ای برای اداره کشور ندارند و دستشان خالی است باید پیش از حضور در عرصه انتخابات متوجه اهمیت این جایگاه و انتظار مردم و کشور از رئیس‌جمهور آینده باشند.
این روزها تلاش‌هایی از طرف آقای احمدی نژاد و نزدیکان و یارانش مشاهده می‌شود تا بار دیگر ایشان را به قدرت بازگردانند ولی دوری آقای احمدی نژاد از قدرت باعث نشده جامعه التهاباتی که در فضای سیاسی آن زمان وجود داشت را فراموش کند. اگر چه طیف موسوم به احمدی نژادی در سال‌های گذشته به دولت و مجلس نفوذ کرده اما این گروه موفقیتی نداشته که بتوان کارنامه مطلوبی برایشان تصویر کرد.
نزدیکان محمود احمدی نژاد برای فراهم کردن شرایط حضور او در قدرت تحرکاتی انجام داده‌اند و نمایش‌هایی دیده می‌شود که تا اینجا مورد استقبال جامعه قرار نگرفته است. رئیس دولت‌های نهم و دهم بسیاری از اصول را قبول ندارد. از این رو جایگاه خود را در مراتب نظام از دست داده است.
درباره انقلابی گری در مجلس یازدهم و افراد شاخص در این طیف نیز باید گفت اگر چه گفتمان انقلابی یک گفتمان ارزشمند است و شخصیت‌های برجسته یا در رأس این طیف قرار دارند ولی این گفتمان نتوانست پاسخ‌گوی مطالبات مردم باشد و در عمل به وعده‌های خود موفق نبود. از این رو شخصیت‌های سیاسی این گفتمان نیز در انتخابات پیش رو مورد اقبال واقع نخواهند شد و نمی‌توانند رأی اکثریت را کسب کنند.