ستاره صبح- بانک مرکزی میانگین قیمت هر مترمربع مسکن در شهر تهران در فروردین و اردیبهشت سال 1402 به ترتیب ۶۶.۴ میلیون و ۷۵.۳ میلیون تومان اعلام کرد بود. میانگین قیمت یک مترمربع مسکن تا پایان سال گذشته به ۸۱.۴ میلیون تومان رسید که در مقایسه با اسفند سال 1401؛ ۲۴.۸ درصد رشد یافت. با توجه به تورم ۴۰ درصد افراد بدون خانه برای ادامه زندگی و کار در شهرهای بزرگ مجبورند به دلیل گرانی اجاره‌بها و دیگر کالاها و نیازها به حاشیه شهرها نقل‌مکان کنند. به عقیده جامعه‌شناسان و روان‌شناسان حاشیه شهرها مرکز تولید و افزایش ناهنجاری و بزه‌های اجتماعی است. نابرابری و توزیع ناعادلانه امکانات بستر جرم و جنایت را فراهم می‌کند. در ادامه نظر یک جامعه‌شناس و روانشناس را می‌خوانید.
فقر و حاشیه‌نشینی، مشکل جامعه
امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه درباره حاشیه‌نشینی به تجارت نیوز می‌گوید: «متأسفانه حاشیه‌نشینی سال‌هاست به معضلی برای جامعه ما تبدیل‌شده است و هر سال با افزایش تورم و فقیر شدن تعداد بیشتری از مردم، گرفتار این مشکل می‌شوند. حاشیه شهرها به محلی برای افزایش جرم و جنایت در جوامع است. مسئله اینجاست که افزایش حاشیه‌نشینی ارتباط مستقیمی با افزایش بزه‌های اجتماعی دارد و به این ترتیب امنیت شهرها به خطر می‌افتد. درواقع اکثر افرادی که به حاشیه شهرها پناه می‌برند کسانی هستند که از حداقل‌های لازم برای زندگی محروم‌اند. این افراد به دلیل محرومیت فرصت تشکیل گروه‌ها و باندها را پیداکرده و به‌نوعی می‌خواهند سهم خود را از زندگی با زور از دیگران بگیرند. بی‌توجهی به ظرفیت و نیازها و امکانات هر منطقه باعث شده که با حجم گسترده‌ای از حاشیه‌نشینی مواجه باشیم. وقتی تمام امکانات در شهرهای بزرگ جمع شده است، همین جاذبه باعث می‌شود افراد از شهرهای کوچک و روستاها به این شهرها بیایند و چون توان مالی ساکن شدن در این شهرها را ندارند به شهرک‌های اقماری و حاشیه‌ای پناه می‌برند. حدود 20 میلیون نفر حاشیه‌نشین در کشور داریم که سهم شهرهای تهران و اصفهان و شیراز بیشتر است. بی‌توجهی دولت به وضعیت معیشت و تورم باعث شده ما با افزایش جمعیت فقیر در کشور مواجه باشیم و همین امر درنهایت به افزایش بزه‌های اجتماعی می‌انجامد.»
بی‌تدبیری دولت‌ها عامل افزایش تورم
مصطفی اقلیما، پدر علم روانکاوی ایران می‌گوید: « بی‌تدبیری دولت‌ها عامل به وجود آمدن شرایط بد اقتصادی و اجتماعی است. در هر منطقه‌ای که جمعیت به‌طور فزاینده‌ای زیاد شود و نظارت درستی بر آن نباشد آسیب ایجاد می‌شود. در حال حاضر حاشیه شهرهای بزرگ به مکانی امن برای افراد مجرم تبدیل‌شده است. در برخی از این مناطق حتی پلیس امکان حضور ندارد و همین مسئله باعث می‌شود افرادی که در این مناطق زندگی می‌کنند با خیال راحت دست به انواع بزه‌های اجتماعی بزنند و درنهایت هم وقتی فقر در کشور گسترش پیدا کند این بزه‌ها نیز رو به افزایش می‌رود و به این ترتیب امنیت جامعه به خطر می‌افتد. وقتی با افزایش سرقت اولی‌ها در جامعه مواجه می‌شویم تنها یک پیام برای ما دارد و آن اینکه مردم در وضعیت اقتصادی بدی به سر می‌برند. از سوی دیگر امنیت شغلی کمتر می‌شود. امید به آینده از بین می‌رود و برخی از افراد تنها راه امرار معاش خود را در ارتکاب جرم می‌بینند. وقتی پلیس برای اولین بار از افزایش صددرصدی سرقت اولی‌ها خبر داد زنگ خطر به صدا درآمد. کارشناسان در مورد جرم‌زا بودن حاشیه شهرها بحث‌های مفصلی کرده و به دولت‌ها هشدار داده‌اند اما باکم شدن نظارت بر این مناطق زمینه برای حضور بیشتر افراد بزه‌کار فراهم‌شده است.»