فکر نمیکنم اسرائیلیها یا دولت بایدن بهطور کامل از خشمی که در سرتاسر جهان بهوجود آمده است و توسط رسانههای اجتماعی و فیلمهای تلویزیونی در مورد کشته شدن هزاران غیرنظامی فلسطینی، بهویژه کودکان با تسلیحات تأمینشده توسط ایالات متحده در سراسر جهان دامن زده میشود درک کاملی داشته باشند. در حالی که حماس در راه اندازی این فاجعه انسانی باید پاسخگوی بسیاری باشد، اما اسرائیل و ایالات متحده در حال حاضر به عنوان محرک اصلی در نظر گرفته میشوند و بیشتر مقصر هستند.
آشکار است که چنین خشمی در جهان عرب در حال جوشش است، اما من آن را بارها در گفتوگوهای هفته گذشته در هند - از دوستان، رهبران تجاری، یک مقام رسمی و روزنامه نگاران جوان و پیر شنیدم. این حتی گویاتر است زیرا دولت هند، نخستوزیر نارندرا مودی، تنها قدرت بزرگ در جنوب جهانی است که از اسرائیل حمایت کرده و به طور مداوم حماس را به دلیل دعوت به انتقامجویی عظیم اسرائیل سرزنش کرده است.
تلفات زیاد غیرنظامیان در یک جنگ نسبتاً کوتاه در هر زمینهای مشکل ساز خواهد بود. اما زمانی که بسیاری از غیرنظامیان در تهاجم تلافی جویانه دولت اسرائیل جان خود را از دست میدهند و اینکه اسرائیل اکنون قصد دارد هر دو کرانه باختری و غزه را به طور نامحدود اشغال کند - جای تعجب نیست که دوستان اسرائیل دور شوند و تیم بایدن شروع به واکنش منفی نماید.
همانطور که شکر گوپتا، سردبیر کهنه کار روزنامه هندی دی پرینت، به من گفت: «در هند عشق و تحسین زیادی برای اسرائیل وجود دارد. اما جنگی که پایانی ندارد این تحسین را تحت فشار قرار خواهد داد. جنگ نتانیاهو جدا از شوک اولیه و ترس، به بزرگترین دارایی اسرائیل آسیب میزند».
هر روز درخواستهای جدیدی برای محرومیت اسرائیل از مسابقات یا رویدادهای بینالمللی آکادمیک، هنری و ورزشی مطرح میشود. بسیاری از دوستان اسرائیل اکنون فقط برای آتش بس دعا میکنند تا مجبور نباشند شهروندان یا رأی دهندگانشان - به ویژه جوانانشان - از آنها بپرسند که چگونه میتوانند نسبت به این همه تلفات فزاینده غیرنظامی در غزه بی تفاوت باشند.
به ویژه، بسیاری از رهبران عرب که به طور خصوصی خواهان نابودی حماس هستند، از نخبگان حاضر در خیابانها تحت فشار قرار میگیرند تا علناً از اسرائیلی که تمایلی به در نظر گرفتن هیچ افق سیاسی برای استقلال فلسطین در هیچ مرزی ندارند فاصله بگیرند.
اما اکنون ما ترکیبی سمی از هزاران تلفات غیرنظامی و یک طرح صلح نتانیاهو داریم که فقط وعده اشغال بی پایان را میدهد.
بنابراین کل عملیات اسرائیل-غزه بر نابودی افراد بیشتر و بیشتر استوار است تا این کشور به تنها هدفش که کاهش جمعیت برای کنترل راحت تر میباشد، دست یابد.
نتانیاهو حتی از در نظر گرفتن تلاش برای تقویت روابط جدید با فلسطینی های غیر حماس خودداری میکند، زیرا انجام این کار صندلی نخستوزیری او را به خطر میاندازد. صندلی که حفظش به حمایت احزاب برتری طلب یهودی راست گرای تندرو بستگی دارد که هرگز یک اینچ از کرانه باختری را واگذار نخواهند کرد. باورش سخت است، اما نتانیاهو آماده است تا مشروعیت بینالمللی اسرائیل را که به سختی به دست آمده، قربانی نیازهای سیاسی شخصی خود کند. او تردیدی نخواهد داشت که بایدن را با خود پایین بیاورد.
این کشور روایت جهانی را از دست میدهد که در حال مبارزه با یک جنگ عادلانه است. این کشور هیچ برنامهای برای خروج از غزه ندارد، بنابراین در نهایت با یک اشغال دائمی در آنجا غرق خواهد شد که مطمئناً روابط با همه متحدان عرب و دوستانش در سراسر جهان را پیچیده خواهد کرد. و از نظر منطقهای در برابر ایران و نیروهای نیابتی ضد اسرائیلی آن در لبنان، سوریه، عراق و یمن که مرزهای شمالی، جنوبی و شرقی اسرائیل را تحت فشار قرار میدهند، شکست خواهد خورد.
27 فوریه 2024
توماس ال. فریدمن
تارنمای نیویورک تایمز
برگردان وکوتاه سازی علی اصغر شهدی
[email protected]