ستاره صبح-نهضت بزرگ عاشورا، نهضت اصلاح همه امور بود. حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) تصریح می‌کند که من برای به دست آوردن قدرت و ثروت حرکت نکرده‌ام؛ بلکه مضمون کلام ایشان این است که می‌فرمایند من برای اصلاح امت جدم رسول خدا(ص) قیام کرده‌ام. مطلب مهمی که ایشان اشاره می‌کند، به رأس حکومت که به دست جوانی افتاده بوده که کارش به بازی گرفتن همه امور بود و احساس مسئولیتی در برابر مجموعه امت اسلامی نمی‌کرد. امام حسین(ع) برای اصلاح مجموعه فسادهای اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و انحطاط بشری اتفاق افتاده بود، قیام کردند. البته نگاه سیاسی به موضوع عاشورا، صرفاً محدود به قیام علیه حکومت و قدرت حاکم نیست؛ بلکه قیام در راستای اصلاح و خروج جامعه از سلطه بی‌اخلاقی و رسیدن به مرحله آزادی و حاکمیت اخلاق نیز بخشی از چارچوب سیاسی نهضت عاشوراست. چیزی که در جامعه اسلامی اهمیت دارد، مسئله فساد اخلاقی است که اگر در انسان‌ها اصلاح بشود، جامعه نیز پاک خواهد بود و سایر فسادها جایی نخواهد داشت. آنچه در بنیاد تعلیم اسلام اهمیت دارد، پاکی نفس و تزکیه روح انسان است که انگیزه بعثت انبیا نیز بوده است. لذا قیام حسینی شاید یک قیام سیاسی تلقی شود، اما من اشاره‌می‌کنم که واردکردن مسائل جناحی سیاسی و دمیدن بر آتش اختلافات مذهبی و فکری در جلسات عزاداری حسینی اشتباه است. آلوده و آغشته کردن جلسات یاد حضرت سیدالشهدا(ع) و ذکر مصائب، مناقب و حتی اهداف قیام حضرت به تمایلات جناحی، هم ستمی در حق سالار شهیدان و هم ستمی در حق نظام جمهوری اسلامی است که مبنای آن بر وحدت جامعه و عدم تبعیض نسبت به همه افراد است. کسانی که جناحی و بر مبنای تمایلات سیاسی، مجالس عزای حسینی را آلوده می‌کنند، به ملت مسلمان و غیرمسلمان ایرانی ظلم می‌کنند. برای مثال، آن مداحی که به رئیس‌جمهور توهین می‌کند یا دستور می‌دهد بروید فلان سیاستمدار را بکشید و من دیه‌اش را می‌دهم، قطعاً گرفتار جهل مرکب است و خطا مرتکب شده است. کسانی که این جلسات را کارگردانی می‌کنند، از فهم درست قرآن و سیره رسول‌الله(ص) اطلاعات کافی ندارند. من به‌عنوان یک روحانی می‌گویم که از بین مداحان و واعظانی که چنین رفتارهایی می‌کنند، کسی که مسلط بر قرآن باشد و سنت رسول اکرم(ص) و احادیث ائمه اطهار(ع) را بفهمد، نمی‌شناسم. اکثر اینان گمان می‌کنند همه اسلام همان روایتی است که چشمشان به آن افتاده، یا جناح مورداشاره آنان عین اسلام است و هرکه خلاف آن فکر می‌کند، مخالف اسلام است. این افراد حد عرض ارادت به حضرت امام حسین(ع) و بزرگان دین ما را زیر پا می‌گذارند. کسانی که فکر می‌کنند هر حدیثی که در کتاب «کافی» یا «بحارالانوار» و بقیه کتب صحیح آمده عین اسلام است، اطلاع‌شان از متون اسلامی درست نیست؛ زیرا این احادیث نیاز به استنباط دارند و مجتهدانی که سال‌ها عمر خود را بر مطالعه و استنباط آن‌ها بر مبنای محکمات قرآن گذاشته‌اند، باید در این زمینه اظهارنظر کنند؛ درحالی‌که کسانی که چنین جلساتی را برگزار می‌کنند، از چنین دانشی برخوردار نیستند. لذا توصیه می‌شود واعظان و مداحان در این ایام محرم، حرف‌ها و احادیث را بااحتیاط نقل کنند و از سیاسی‌بازی و طرح مسائل جناحی به جد بپرهیزند.