نظر اکثریت و اقبال عمومی شرط مشروعیت نظام است

سیدحسن خمینی روز گذشته در مراسم اختتامیه همایش «طریق جاوید» که در حرم مطهر امام برگزار شد، با اشاره به موضوع «انتخابات در نگاه حضرت امام» گفت: وقتی گفته می‌شود رأی مردم دخالت در مشروعیت نظام اسلامی دارد بلافاصله به ذهن انسان می‌آید که مشروعیت را خدا داده و این سخن نوعی شرک است و نباید مردم را در کنار خدا نشاند. هر حکمی که روی موضوعی قرار می‌گیرد تا احراز موضوع صورت نگرفته باشد، حکم جاری نمی‌شود. مثلاً اگر بنده می‌گویم آب مطهر و پاک‌کننده است، ابتدا باید آب بودن آن مایع احراز شود تا بعد پذیرفته شود که این آب مطهر است. همان‌طور که در احکام اسلام بیان‌شده برادر از برادر ارث می‌برد پس ابتدا برادری فرد باید احراز شود تا بعد بتواند ارث ببرد. به قول خودمان تا برادری طرف اثبات نشود نمی‌تواند ارث ببرد. حالا کسی بیاید و بگوید این سخن یعنی شریک قائل شدن برای خدا، این چه سخن بی‌منطقی است؟ این مشابهت‌سازی‌ها هیچ ربطی به هم ندارد.
یادگار امام اظهار کرد: آیا عدالت و فقاهت در عرض خداست که کسی رگ گردنش بیرون بزند و فقاهت را رد کند و فقط عدالت را بپذیرد؟ همان‌طور که عدالت قید موضوع است،  مردم هم قید موضوع هستند، پس اگر گفته می‌شود که حکومتی  اقبال عمومی ندارد پس مشروع نیست، طبق نظر کسانی که آن را قید می‌دانند، این حکم خداست. اینکه گفته می‌شود حکومتی که اقبال عمومی را ندارد مشروع نیست، حکم خداست. لذا اگر کسی می‌گوید خروج جامعه از حیثیت تأثیرگذاری، مخالفت با مشروعیت است، این بدان معناست که او دارد قیدی از قیود را از موضوعیت خارج می‌کند. به عبارتی نظر اقبال عمومی و نظر جمهور و اکثریت جامعه شرط مشروعیت نظام است و انتخابات مشروعیت ساز است، تأکید می‌کنم مشروعیت ساز است، ازاین‌جهت است که اقبال عمومی در منظر امام جز موضوع است. پیامبران آمدند تا مردم اقامه قسط کنند. همه راهنمایان دینی می‌آیند تا جامعه اقامه عدل و داد کند. چرا؟ چون جامعه خودش باید همراه و همدل شود، نمی‌شود برای مردم تصمیم‌گیری کرد. در سخنان دوستان باید قدری انصاف هم باشد. اگر شما حق رأی دادن دارید، بنده هم باید حق داشته باشم نامزدی را که دوست دارم انتخابات کنم؛ البته هر کس رأی اکثریت را به دست آورد همه به او احترام می‌گذارند و او را قبول می‌کنند، بنابراین نمی‌توان عده‌ای را انتخاب کرد و به مردم گفت به همین‌ها رأی بدهید.
وی تصریح کرد: عدالت در حوزه اقتصادی برای اینکه از تفسیر مارکسیستی جلوگیری شود، تساوی شرایط پیشرفت تعریف شد.  اتفاقاً در دوره‌هایی از انقلاب این کار بسیار خوب انجام شد، اما در دوره‌هایی هم ضعیف عمل شد. توزیع فرصت‌های پیشرفت باید برای همه به وجود بیاید. عدالت در همه جنبه‌ها آرمان ماست. بنده هم عدالت محور محض نیستم. اصلاً نقد برای همین است که اگر بنده اشتباه کردم شما تذکر دهید و اگر شما اشتباه کردید بنده به شما تذکر بدهم.
سیدحسن خمینی تأکید کرد: مردم باید خودشان اقامه عدالت کنند. اگر بنده بخواهم برای آنان اقامه عدالت کنم از آرمان انبیاء خارج می‌شوم. برخی که پیشنهاد مدل چینی را مطرح کرده‌اند باید بگویم اجرای این پیشنهاد شدنی نیست و در مقابل آرمان انبیاست. فقر معیشتی، فقر فرهنگی و مشکلات عمیق در حوزه‌های مختلف فساد سیستماتیک و غیر سیستماتیک باید محک عدالت بخورد.
وی در پایان تأکید کرد: همه باید نسبت به سرنوشت خود و خون شهدا حساس باشیم. باید نسبت به اصل انقلاب حساس باشیم و با حساسیت برخورد کنیم؛ البته باید توجه داشته باشیم که نباید سخنانمان به دعواهایی منجر شود که احیاناً اصل انقلاب از بین رود که توجه به این امر مسئله مهمی است.