ستاره صبح-
احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و حسین رجایی، معاون سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت در یادداشت مشترکی، مدعی شده‌اند که غسال آیت‌الله مصباح یزدی، یک ابر بدهکار بانکی است که جنازه‌های روحانیون سرشناس را به خانه خود می‌برد و غسل می‌دهد.
در این یادداشت آمده است: چندی پیش جناب آقای صدیقی روایتی را از قول یک غسّال در سیما مطرح کرد که جنجال بسیاری در کشور برانگیخت به حدی که مدتی بعد مجبور به عذرخواهی شد. پیدا کردن غسّال یادشده با توجه به کدی که ایشان در سخنان خود داد، چندان دشوار نبود. غسّال آیت‌الله مصباح، همان غسال مرحوم آیت‌الله حق‌شناس است. نویسندگان می‌نویسند: ... «همان ابر سرمایه‌داری که چندی پیش نیز برای حجت‌الاسلام پناهیان حاشیه آفریده بود. گرچه آقای پناهیان از خویش در برابر هجمه‌های ناجوانمردانه‌ای که علیه اش مطرح‌شده بود دفاع کرد؛ اما در سخنانش اعتماد و حسن ظن فراوان به شخصی وجود داشت که ابهامات مالی بسیاری در خصوص وی مطرح است».
نقش جن‌گیرها و نفوذی‌ها
در ادامه این یادداشت به نقش جن‌گیرها در پروژه نفوذ به میان روحانیون اشاره‌شده است: بررسی برخی پرونده‌هایی که در دیده‌بان شفافیت و عدالت در جریان است نشان‌دهنده نقشی است که متأسفانه جن‌گیرها و کهانت ورزان فاسد در سال‌های اخیر در اتخاذ تصمیمات مرموزانه و ناکارآمد ساز و جورافزای برخی از مسئولان و سرشناسان داشته‌اند. افرادی که در لباس تاجران خیّر و متدیّن به دنبال نفوذ بر علما و مسئولان هستند فارغ از آنکه، کار خیری که از عایدی غصب املاک دیگران یا اجاره موقوفات به ثمن بخس صورت گیرد را چه سود، حتی اگر نگهداری از صدها کودک معلول یا ساخت حوزه‌های علمیه باشد و بدتر آنکه پای چنین افرادی را به تمشیت امور در آستان مقدس علی بن موسی‌الرضا (ع) نیز بازنماید.
خطر ثروتمندان
در این یادداشت با اشاره به روحانیونی که تحت تأثیر القائات این افراد قرار می‌گیرند آمده است: این علمای سرشناس هیچ از خود پرسیده‌اند چرا امام رحمه‌الله علیه، از چنین ثروتمندانی فریب نمی‌خورد؟ البته امام چون جمع شدن ثروت‌های افسانه‌ای را از راه صحیح آسان نمی‌دید، وقتی فردی در این بازار کساد ۴۰ میلیارد تومان خمس می‌آورد از خودش می‌پرسید منبع کسب او چیست؟ مَنِشی که در نزد رهبر انقلاب نیز می‌توان دید که باعث به دام افتادن امثال شهرام جزایری می‌شود. همان شهرام جزایری که معدود وعاظ مشهوری به وجوهات کلان او دست رد نزدند و منشأ آن برایشان سؤال نشد! همان‌ها که حتی پس از صدور حکم وی هم از خیرات و مبراتش به نیکی یاد می‌کردند و هرگاه مسئولیت داشتند برای نجات ثروتمندان نابکارِ زرپرست، قضات را تحت فشار قرار می‌دادند. همچنین بعید است امام (ره) وقتی می‌دیدند فردی آن‌قدر به روحانیت علاقه‌مند می‌شود که با زیر پا گذاشتن مقررات قانونی (مواد ۵۲ و ۵۳ آیین‌نامه مقررات بهداشتی آرامستان ها، ابلاغی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، طی نامه شماره ۸۷۰۷۵/ت – مورخ ۰۹/۰۵/۱۳۸۹) پیکر روحانیان را به منزل خویش می‌برد و غسل می‌دهد؛ و چه‌بسا این عشق و شوق وی تنها شامل پیکر علمای سرشناس می‌شود و نصیب پیکر هیچ طلبه فاضل و مهذب ولی گمنامی نمی‌شود، از وی کرامت بپذیرند، چه رسد به آنکه کرامت ادعایی را در سیمای رسمی جمهوری اسلامی نقل کرده و زبان طعن معاندان را بر اسلام و انقلاب و نماز جمعه دراز کنند.
هشدار به علما
به علما و امراء هشدار می‌دهیم که به جای معاشرت با ثروت‌اندوزان، با حفظ حقوق و احترام کلی به همه ملت ازجمله ثروتمندان، با مستضعفان متدین و وطن‌خواه بجوشند تا سلامت و پاک بمانند و مردم از این طریق در سلامت پاکی سر کنند که پیامبر گرامی فرمود:
«صِنفانِ مِن اُمَّتی إذا صَلُحا صَلُحَت اُمَّتی و إذا فَسَدا فَسَدَت اُمَّتی، قیلَ: یا رسولَ اللّه ِ و مَن هُما؟ قالَ: الفُقَهاءُ و الاُمَراءُ.»
«دو گروه از امّت من هستند که اگر آن‌ها درست شوند امّتم درست می‌شود و اگر آن‌ها فاسد گردند امّتم فاسد می‌گردد. پرسیدند: ای رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟ فرمود: فقیهان و زمام داران.»
منبع: عصر ایران