عضو کمیسیون امنیت کلی و سیاست خارجی مجلس گفت: «به نظرم ما باید در چارچوب قانون اساسی و شرایط موجود مطالبات را موردبررسی قرار دهیم، شرایط را اصلاح کنیم و سیاست‌ها را تغییر دهیم تا جوانان در این کشور زیست شرافتمندانه، عادلانه و آزادانه‌ای داشته باشند، اما امروز شرایط کشور به‌گونه‌ای است که شرایط و بستر برای آن فراهم نیست.»
ضرورت اصلاح حکمرانی
در خصوص اظهارات اخیر قالیباف در مورد ضرورت اصلاح در حکمرانی، گفت: اگر نگاهی به کشورهای خاورمیانه داشته باشیم، عمدتاً هر ۵۰ سال دچار بحران می‌شوند؛ به‌این‌علت که تغییر نسل، ارزش، آرمان و دیدگاه‌ها اتفاق می‌افتد. مواجهه با این بحران‌ها این دو حالت دارد؛ یکی اینکه حکومت‌ها در برابر این خواسته‌ها مقاومت کرده و سرکوب می‌کنند که نمونه‌اش را در سوریه، مصر و تونس مشاهده کردیم. حالت دوم اینکه، حکومت‌ها این تغییرات را می‌پذیرند و پیش‌روتر از ملت شروع به اصلاح‌کرده و راه‌کار ارائه می‌دهند و خواسته مردم در چارچوب نظام پاسخ می‌دهند. ما باید بپذیریم در چهار دهه‌ی زندگی خیلی از نیازها و مطالبات مردم تغییر کرده است.
وقتی فرصت اصلاحات گرفته می‌شود دشمن جایگزین آن می‌شود. به ازای حذف تفکر اصلاحی، تفکر تخریبی به‌جای آن می‌آید. عده‌ای در چند دهه به تصور اینکه به‌نظام خدمت می‌کنند، هر تفکر اصلاح‌طلبانه‌ای و دلسوزانه‌ای را ساکت، به حاشیه بردند و حذف کردند. عده‌ای انتخابات را به سمتی بردند که کسانی که منتقد و خواهان اصلاحات بودند تا دیدگاه‌های مردم را در قالب ظرفیت‌های درون نظام حل کنند، را به حاشیه بردند! وقتی شما فرصت اصلاحات را می‌گیرید دشمن جایگزین می‌شود. در این صورت به ازای حذف تفکر اصلاحی، تفکر تخریبی به‌جای آن می‌آید و دشمن به زنان و فرزندان شما رجوع می‌کند و آنان را با خود همراه می‌کند و می‌گوید نظام شما قابلیت اصلاح ساختار ندارد و تغییرپذیر نیست.
باوجود یکدستی دولت و مجلس، آیا مشکلات حل‌شده است؟
وی توصیه کرد: ما باید از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم، اما یک رفتار غیرمنطقی در پیش گرفتیم و سرمایه‌های اجتماعی را سوزاندیم؛ فوتبالیست‌ها، هنرمندان و فعالین سیاسی و یا مسئولی که تا دیروز سرکار بود را به حاشیه بردیم و می‌خواهیم آن‌ها را ساکت کنیم و این یکدست‌سازی مملکت را قدرت به‌حساب می‌آوریم؛ درحالی‌که این ضعف است! در کشورهای دموکراتیک به احزاب پول می‌دهند که دولت فعلی را نقد کنند و یا دولت در سایه تشکیل می‌دهند تا بیایند دولت را زیر ذره‌بین برده، نقد کرده و راه‌کار بدهند؛ اما ما در کشور برعکس عمل می‌کنیم و فکر می‌کنیم یکدست‌سازی کمک به حاکمیت است؛ اما اکنون باید پرسید، حال باوجود یکدستی دولت و مجلس، آیا مشکلات حل‌شده است؟ نه نشده.
کف خیابان
اگر ما بخواهیم صورت‌مسئله را با جمع‌کردن مردم از کف خیابان پاک‌کنیم، نمی‌شود؛ چون بالاخره کف خیابان جمع می‌شود ولی مسئله حل نمی‌شود! در آن صورت این بحران تداوم پیدا می‌کند و عمیق و شدیدتر می‌شود و نظام را زمین‌گیر می‌کند. اگر از دهه‌ها قبل جلو اصلاح‌طلبی و تفکرات اصلاح‌طلبانه و نقد و ارزیابی سیاست اشخاص و جایگاه‌ها را نمی‌گرفتند امروز وضع به این صورت نبود که دشمن و معاند به کف خیابان بیاید و جوان، دانش‌آموز و دانشجوهایمان را علیه ما به‌عنوان ابزار استفاده کند.