مرتضی کاظمی
بالاخره بعد از حدود دو سال مدارس بهصورت حضوری برگزار شدند و در هر کوی و برزنی میتوان این نو گلان باغ زندگی را در حال ساختن آینده این مملکت مشاهده کرد. ما هم خوشحال هستیم و هم ناراحت، ولی حوصله توضیح دادن نداریم. فقط همینقدر بگوییم که کرونا در کنار مشکلات فراوانی که ایجاد کرد، دستاوردهای بسیاری هم داشت مخصوصاً در بخش آموزشوپرورش. بیایید باهم برخی از این دستاوردها را مرور کنیم:
دستاوردهای پوششی
دانش آموزان قبل از کرونا با لباس فرم به مدرسه میرفتند، اما در کلاسهای مجازی با حداقل لباس در کلاس حاضر میشدند یا در کلاسهای تصویری، با تنظیم میلیمتری و دقیق دوربین، فقط در بخشهای قابلمشاهده از لباس فرم استفاده میکردند و در زمان و هزینهها صرفهجویی میکردند. با آغاز کلاسهای حضوری، علاوه بر اتلاف منابع مختلف، قانع کردن فرزندان برای پوشیدن لباس فرم به یکی از دردسرهای والدین تبدیل شده است.
دستاوردهای رفتاری
در سالهای گذشته و با نفوذ فضای مجازی، دانش آموزان روزبهروز خفن تر رفتار میکردند و معلمان و والدین هرلحظه مجبور به مقابله با یک پدیده جدید بودند. مثلاً در سالهای قبل یکی از مهمترین مشکلات دانش آموزان این بود که وقتیکه بعد از تعطیلات تابستان وارد مدرسه میشدند یکسری رفتار و گفتار نامناسب پیدا کرده بودند که پس از گذشت زمانی اندک با نصیحتهای معلم و والدین بهتر میشدند. البته نه اینکه فکر کنید دانش آموزان بهتر میشدند ها! نه! در واقع دانش آموزان یاد میگرفتند تا آن رفتار را در غیاب والدین و معلم انجام دهند؛ اما الان که دو سالی از مدارس مجازی میگذرد دانش آموزان تأثیر خود را گذاشته و بسیاری از والدین و معلمها هم خفن تر شدهاند و یکی باید آنها را جمع کند.
دستاوردهای تکلیفی
تکالیف دانش آموزان در طول تاریخ همیشه مورد تأکید مدیران بوده است. بهطوریکه یکی از علل کتک خوردن دانش آموزان در گذشته انجام ندادن تکالیف بوده است. شاید دانش آموزان امروزی بگویند که «وا چقدر تنبل بودن» درحالیکه حقیقت چیز دیگری است. در سالها و دهههای گذشته تکالیف دانش آموزان طوری طراحی میشد که اگر در طول روز بهجای 24 ساعت 48 ساعت هم وقت داشتید، بازهم یک مقدار از تکالیف درسی باقی میماند و همه به فراخور حال خود از تنبیه معلم برخوردار میشدند. در دوران کرونا با مجازی شدن تکالیف، دانش آموزان، ناگهان هم مرزهای خوشخطی را درنوردیدند و هم کار چندین ساعت را در چند دقیقه انجام دادند؛ حتی مسائل المپیاد ریاضی را ظرف مدت چند نانوثانیه حل کرده و میفرستادند. البته گاهی هم خانه را روی سر خود میگذاشتند که برق رفته یا اینترنتمان قطع شده و نمیتوانیم تمرین بفرستیم، درحالیکه والدین در منزل حضور نداشتند تا تمرینات فرزندان را انجام دهند. حال خودتان چهره دانشآموزی را تصور کنید که بعد از دو سال میخواهد در کلاسهای حضوری شرکت کرده و تکالیف درسی انجام دهد.
دستاوردهای امتحانی
در دوران کرونا که امتحانات بهصورت غیرحضوری برگزار میشد، دانش آموزان حماسههای جاودانی خلق کردند و ره چند صد ساله را در یک شب طی کردند. ناگهان آنقدر این عزیزان به درسومشق و امتحان علاقه پیدا کردند و طوری درس خواندند که نمرات عالی گرفتند؛ یعنی کسی که تا دیروز املاء فارسی را با تکماده و ریشسفیدی معلم پرورشی قبول میشد در دوران کرونا موفق به گرفتن نمره 20 هم شد. حتی دیده شده دانشآموز کلاس اول ابتدایی در کلاس مجازی و در کسری از ثانیه مسائل فیزیک کوانتوم را حل کرده است؛ اما متأسفانه در امتحانهای حضوری دانش آموزان با افت شدید مواجه شدهاند، بهنحویکه دانشآموز دبیرستان جدولضرب را با انگشتان دست و پای خود و اطرافیان میشمارد.
دستاوردهای تقلبی
قبل از کرونا تقلب توسط تعداد کمی از دانش آموزان و بهصورت سنتی انجام میشد؛ اما در دوران کرونا دانش آموزان توانستند قلههای رفیعی در تقلب فتح کنند. آنها علاوه بر حضور در گروههای کلاسی مجازی، برای هر درس یک یا چند گروه دیگر هم داشتند تا با تضارب آراء از نظرات سایر دانش آموزان بهره ببرند و دیگر مزاحم معلم نشوند! تصور کنید هر دانشآموز اگر در 10 گروه اصلی درسی عضو بود، باید در دهها گروه فرعی بدون معلم هم حضور فعال داشت. میدانید که مدیریت این تعداد گروه کار بسیار سخت و طاقتفرسایی بود و همت و دقت بالایی میطلبید. اگر حواسشان نبود و در گروه اصلی میپرسیدند «بچهها سؤال هفت چی میشه؟» زحمات یک سال خود و دیگران را به باد میدادند!
خسته نباشید دلاور! خدا قوت پهلوان!