ارزش زباله‌های الکترونیکی در هنگام فرآوری ، منبع چالش می‌گردد. محققان می‌گویند زباله‌های الکترونیکی مانند میزان طلای موجود در سنگ معدن با همان درجه‌بندی طلا مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. که به‌طورمعمول تقریباً سه برابر بیشتر از آن می‌باشد. وقتی فقط انواع خاصی از زباله‌های الکترونیکی را در نظر می‌گیرید ، مانند تلفن‌های هوشمند پیشرفته ، یا روتر (مودم)های قدیمی و تجهیزات ارتباط از راه دور ، مقدار طلای قابل‌استخراج چند برابر می‌شود. در حال حاضر ، زباله‌های الکترونیکی به یکی از دو روش فرآوری می‌شوند: تجزیه در اثر حرارت (تجزیه گرمائی مواد در دمای بالا) و تجزیه به روش مایع . این روش‌ها هم انرژی بر هستند و هم معمولاً به‌نوعی پساب‌های مضر دارند. اما چه راه‌حل‌های دیگری ممکن است؟ چند سال پیش ، محققان انستیتوی علوم هند ( IISc ) در بنگالورو به منجمدسازی و پودر نمون مواد رسیدند ، جایی که مواد با استفاده از نیتروژن مایع خنک و سپس با استفاده از آسیاب خرد می‌شوند. چاندرا تیواری استادیار مواد بازیافت در مؤسسه خاراگپور می‌گوید “پردازش درست مثل آسیاب‌های موجود در خانه عمل می‌کند.” زباله‌های الکترونیکی به ذرات ریز تبدیل می‌شوند و شما می‌توانید پلیمر و فلز را توسط آب جدا کنید. پلاستیک استخراج‌شده در اینجا می‌تواند همراه با فلز مورداستفاده مجدد قرار گیرد. “ تیواری می‌گوید برخلاف روش‌های موجود مانند تجزیه براثر حرارت، فرآیندهایی مانند منجمدسازی و پودر نمودن ارزش فوق‌العاده‌ای به بازیافت زباله‌های الکترونیکی می‌دهد.و اینکه با محیط‌زیست نیز سازگار است. وی می‌گوید این روش صعود پذیر است و می‌تواند ازنظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه باشد اما باید صنعت از این روش برای بازیافت زباله استقبال کند. در عمل ، عدم وجود زیرساخت‌های کافی و اجرای قوانین مدیریت پسماندهای الکترونیکی به این معنی است که تولیدکنندگان در قبال محصولاتی که وارد بازار می‌کنند واقعاً پاسخگو نیستند. از طرف دیگر ، کمبود اطلاعات در مورد میزان وسایل تولیدشده وجود دارد. بنابراین ، تعیین اینکه چه مقدار از کالاهای الکترونیکی درواقع زباله الکترونیکی هستند دشوار است. سیاست خرید: یاتیش ام جی یک افسر ارشد محیط‌زیست در شورای کنترل آلودگی ایالت کارناتاکا می‌گوید: “شما باید برای خرید کالاهای الکترونیکی روزمره مانند تلفن‌ها و لپ‌تاپ‌ها یک سیاست خرید روشن داشته باشید .” او پیشنهاد می‌دهد که شرکت‌ها باید مشوق‌هایی برای خرید زباله‌های الکترونیکی با ارائه تخفیف مناسب برای محصولات جدید در نظرگیرند. یاتیش برای مواردی مانند باتری‌های کهنه اتومبیل ، که یکی دیگر از منابع سمی زباله‌های الکترونیکی به شمار می‌رود و در مراکز تعیین‌شده تحویل داده نمی‌شوند ، پیشنهاد می‌کند تا برای این دسته از مشتریان جریمه قانونی در نظر گرفته شود. درحالی‌که منسوخ شدن فیزیکی محصولات کاملاً آشکار است ، اما استفاده از فناوری انحصاری فقط این مسئله را پیچیده می‌کند.تعمیر در مقابل محصول جدید: اکثر شرکت‌های فناوری به‌طور فزاینده‌ای در برابر تعمیرات کالای فروخته‌شده به مشتریان مقاومت می‌کنند. هزینه‌های تعمیرات نیز بسیار گران است ، تاکتیکی برای تشویق کاربران به انتخاب یک محصول جدید. جای ویپرا ، یکی از اعضای ارشد مرکز سیاست‌های حقوقی ویدهی(Vidhi ) ، می‌گوید که استفاده روزافزون از نرم‌افزارهای اختصاصی ، می‌تواند یک چالش بزرگ باشد. “بسیاری از دستگاه‌ها به دلیل انقلاب در نرم‌افزارهای اینترنتی قرار است نرم‌افزاری در داخل خود جاسازی کنند. این واقعیت که قانون کپی‌رایت ما بسیار محدودکننده است ، به این معنی است که ما قادر به کنترل دستگاه‌هایی که خریداری می‌کنیم نیز نخواهیم بود. “ اساساً ، در صورت عدم به‌روزرسانی نرم‌افزاری که در وسایلی چون تلفن یخچال و فریز جاسازی‌شده است، ممکن است استفاده از آن‌ها را برای ما غیرممکن سازد.
28 مارس 2021
تارنمای دیکان هرالد
برگردان علی‌اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com