انتخاب اسماعیل سقاب اصفهانی به عنوان رئیس جدید سازمان ملی بهرهوری، که یکی از افراد دولت ابراهیم رئیسی بود و از دوران تصدی رئیسی بر آستان قدس همراه او بود، شکاف بزرگی را بین هواداران مسعود پزشکیان ایجاد کرده است تا جایی که این شکاف و اختلاف به تیم اطلاعرسانی دولت نیز رسیده است.
در همین ارتباط اولین استعفا در دولت صورت گرفت. بدین شکل که فیاض زاهد، عضو شورای اطلاع رسانی دولت در این خصوص نوست: خیلی با خودمکلنجار رفتم که چیزی نگویم اما شرافتم در گرو بیان حقیقت است. دردناک است در روزی که فواد شمس از فشار روزگار!! خودکشی کرد، مدیر برکشیده رئیسی معاون رئیس جمهورمان شد. اسم این هرچه باشد وفاق نیست. کجتابی است. به سهم خودم شرمندهام.
علی اصغر شفیعیان مشاور سیدمهدی طباطبایی معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیس جمهور، بلافاصله به انتقاد از زاهد پرداخت و نوشت: شورای اطلاعرسانی دولت نیاز به اصلاح جدی دارد؛ این تنها یک نمونه است. با توجه به کارهای مهم پیشِ رو، شورا باید همراه و همدل با تصمیمات دولت و رئیسجمهور باشد. اظهار شرمندگی یک عضو از یک انتصاب رئیس جمهور و برخی گفتار و رفتارهای دیگران، واقعاً تأسفبار است.
همزمان انتقادات دیگری نیز مطرح شد. علی شریفی زارچی در توئیتر نوشت: «اسماعیل سقاب اصفهانی که دیروز معاون رییسجمهور شد حداقل از ۶ سال پیش خود را دکتر مینامیده. او نهتنها هیچ مقالهای (جز یک مقالهی اسم سوم فارسی) ندارد، بلکه حتی پایاننامهی کارشناسی ارشد او هم وجود ندارد. دولت فورا مدارک تحصیلی او را منتشر کند، وگرنه او یک متخلف بزرگ علمی است».
حتی عدهای از افراد معترض شدند و گفتند که پزشکیان در جریان انتخابات، زارچی را به عنوان گزینه مورد نظر نشان داده بود، اما در نهایت سقاب را انتخاب کرد، امری که واکنشها و نقدهای گستردهای را در میان حامیان و ناظران سیاسی برانگیخت.
البته احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب بدون اینکه نقد تندی داشته باشد در کانال تلگرامی خود نوشت: انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی به عنوان معاون جدید پزشکیان و رییس سازمان بهینهسازی و مدیریت راهبردی انرژی صدای اعتراض طیفی از اصلاحطلبان را در آورده است. اعتراضها عمدتاً بدین دلیل است که آقای سقاب را «برکشیدۀ» مرحوم سید ابراهیم رئیسی میدانند. او اضافه کرد این نزاعها «گمراهکننده» است و افکار عمومی را به «جنگ بر سر مناصب» میکشاند. او تأکید کرد آنچه اهمیت دارد، استراتژی روشن دولت و انتخاب همکاران بر اساس تواناییهاست، نه سابقه جناحی. به گفته او، تبدیل وابستگی سیاسی به «طاعون» اخلاقاً نادرست و خلاف حقوق شهروندی است و نباید دولت را به «دستگاه کاریابی ستادهای انتخاباتی» تقلیل داد.
به نظر می آید با این واکنشها باید در روزهای آینده منتظر بود تا ببینیم این انتخاب چه تأثیراتی بر انسجام تیم دولت خواهد داشت و آیا اعتراضهای بیشتری در پی خواهد داشت یا خیر. فضای سیاسی و اطلاعرسانی دولت چهاردهم در این زمینه همچنان در حال شکلگیری و رصد دقیق افکار عمومی است. آینده نشان خواهد داد که آیا دولت موفق میشود این شرایط را مدیریت کند و همگرایی لازم را در بدنه اجرایی خود حفظ کند.