کتاب «مُدهای موسیقی دستگاهی ایران» منتشر شد. این کتاب نتیجه چند سال همکاری پژوهشگران موسیقی، سجاد پورقناد و سیدپوریا نصیری است و فرهود امیرانی، آروین صداقت‌کیش و سلمان سالک بازبینان علمی آن بوده‌اند. مینا اکبری جاوید ویراستاری اثر و صبا معصومیان طراحی جلد آن را بر عهده داشته‌اند. کتاب «مُدهای موسیقی دستگاهی ایران» با تکیه بر ردیف میرزا عبدالله برومند به روایت داریوش طلایی و بهره‌گیری از منابع تکمیلی، ضمن وفاداری به اصالت ردیف، به بازاندیشی مفاهیم سنتی و گاه مبهمی چون «ایست»، «خاتمه» و «سیر نغمگی» پرداخته و در برابر آن‌ها چارچوب‌های تحلیلی نوینی را پیشنهاد کرده است. ساختار کتاب در چهار فصل تنظیم شده است: فصل نخست با عنوان اصل تجزیه و تحلیل، به بازنگری در مفهوم ردیف، تعریف «مُد مادر»، معرفی شیوه‌های نوین نمایش مدها و بررسی مُدهای پرمناقشه می‌پردازد. فصل دوم با نام تجزیه و تحلیل ردیف و بررسی مُدها، تحلیلی جامع از دستگاه‌ها و آوازهای اصلی و فرعی از شور تا راست‌پنجگاه ارائه می‌دهد. فصل سوم با عنوان تحلیل بسترهای مُدال کمتر از یک اکتاو، به بررسی تخصصی مُدهای هگزاتونیک، پنتاتونیک و گوشه‌های بحث‌برانگیز اختصاص دارد. در فصل چهارم با عنوان مُدهای موسیقی دستگاهی ایران در یک نگاه، نقشه‌ای جامع از مدهای شناسایی‌شده ترسیم شده که مرجعی فشرده و کاربردی برای استفاده پژوهشگران و هنرمندان محسوب می‌شود.