علی بیگدلی در رابطه با آنچه در دوحه می گذرد به ستاره صبح گفت: تا امروز که مذاکرات دوحه را دنبال می کردم متوجه شدم که اعراب ماجرای حمله اسرائیل به قطر را آنچنان که باید سخت نگرفته اند. تاجاییکه اظهار نظر رهبران دیگر کشور های عربی تندتر از اظهارات مقامات قطر بود. پادشاه اردن و رییس جمهور مصر از آن جمله اند. هنوز قطعنامه پایانی این نشست منتشر نشده است، ولی به نظر نمی رسد قطعنامه ای تنبیهی درکار باشد. باید منتظر متنی اخطاری بود که با نظر ترامپ هماهنگ است.
این کارشناس سیاست خارجی با اشاره به روابط نزدیک آمریکا و قطر گفت: مارک روبیو پیش از این اجلاس با امیر قطر ملاقات کرد. امیر قطر نمی خواهد در جهانی که قدرتمندانش عموما کشور های غربی هستند، تنها بماند. قطر حمله اسراییل به دوحه را به مانعی در برابر ادامه و گسترش روابط خود با غرب و به ویژه با آمریکا تبدیل نمی کند.
وی در این رابطه افزود: آمریکا نیز نمی خواهد قطر را از دست بدهد. فراموش نکنیم که بزرگترین پایگاه دریایی ایالات متحده در منطقه در خاک قطر بنا شده است. قطر نزدیک ترین کشور خاورمیانه به آمریکا است. قطری ها سرمایه گذاری های سخاوتمندانه ای در آمریکا داشتند. اخیرا ترامپ از قطر یک هواپیمای 400 هزار دلاری هدیه گرفته است. از این رو دو طرف علاقه ای به خدشه دار کردن روابطخود ندارند.
این استاد علوم سیاسی ضمن تحلیل ابعاد سیاسی نشست دوحه خاطرنشان ساخت: نشست اعراب نمایشی ازهمبستگی و نشان دهنده قدرت بود. قطر میخواست نشان بدهد که در جهان عرب تنها نیست و موفق شد. دعوت از روسای کشور های عربی و اسلامی در دوحه تصویری از قطر به جهان مخابره کرد که پس از حمله اسرائیل قطر و اعراب به یادآوری آن نیاز داشتند.
وی گفت: تهران هم با دوحه هم درد است. ایران به مدت 12 روز مورد حمله اسرائیل قرار گرفت. دانشمندان، نظامیان، تاسیسات هسته ای و زیر ساخت های ما مورد حمله اسرائیل بود، اما چنین جلسه ای در دفاع از تمامیت ارضی ایران تشکیل نشد! علت این است که ما نتوانسته ایم همبستگی بین تهران و پایتخت های اسلامی و عربی منطقه برقرار کنیم.
نشست دوحه حتی بدون قطعنامه تنبیهی علیه اسرائیل و یا بدون بیانیه ای محکم نیز نشستی حیثیتی برای اعراب بود و کاری را که باید بکند، کرد! نشست دوحه نشان داد در صورتی که اسرائیل دست از پا خطا کند، اعراب به طور جدی در کنار قطر خواهند بود. اما این نکته که اعراب مثل 1973 با تحریم نفتی به اسرائیل و غرب فشار بیاورند، تصمیم بزرگی است که نسبت مستقیمی با اقدامات بعدی اسرائیلی ها دارد.
علی بیگدلی تاکید کرد: جمال عبدالناصر پای هواپیما بود که رییس اطلاعات و امنیت مصر به عبدالناصر گفت بهتر است سفر را انجام ندهید و امکان ترور شما وجود دارد و به وی یک جانشین برای خود انتخاب کن و آنجا سادات انتخاب شد. وی اولین کاری که کرد بعد از شکست ۱۹۶۷ در تلویزیون اعلام کرد مقصر شکست من بودم و به همین دلیل از امت عرب معذرت خواهی کرد. عبدالحکیم عامر رئیس ستاد ارتش مصر نیز اعلام کرد تمام شکست‌ها تقصیر من است.
در سال ۱۹۷۰ این ژنرال و عبدالناصر فوت کردند و سپس انور سادات روی کار آمد. بنده پاریس بودم و در آن زمان هنوز جنگ نشده بود. به یاد دارم انور سادات با رادیوی ملی فرانسه مصاحبه کرد و اعلام کرد به آمریکا می‌روم تا به آنها اعلام کنم ما با ایالت پنجاه و یکم شما نمی‌جنگیم. سادات اعلام کرد جنگ باعث شد تا هر مصری روزی سه قرص نان بخورد.
در آن زمان کشورهای عربی به مصر پیشنهاد دادند که سلاح، پول و یا سرباز به مصر می‌دهند تا با اسراییل بجنگد. در آن زمان شاه سادات را به تهران دعوت کرد و در میدان شهیاد از او استقبال کرد و شاه ۲ میلیارد برای پاکسازی کانال سوئز داد زیرا برخی از کشتی‌ها در آنجا غرق شده بودند و این کانال مسدود شده بود. در این دیدار یک دوستی صمیمانه بین شاه و انور سادات شکل گرفت. علی بیگدلی در پایان سخنان خود تاکید کرد: نخست وزیر اسرائیل آن زمان خانم گلدا مایر بود و مردم اسرائیل اعتراضاتی تشکیل دادند و اعلام کردند چرا هیچ کاری نمی‌کنی. آن زمان انور سادات شبه جزیره سینا را از اسرائیل پس گرفت و اسرائیل و مصر صلح کردند و در سال ۱۹۷۸ یعنی یک سال قبل از انقلاب کمپ دیوی شکل گرفت . سیاست مثل تئاتر است و افرادی می‌آیند و می‌روند. در آن زمان انور سادات دیگر به درد نمی‌خورد و ترور شد و با برنامه‌ریزی آمریکایی‌ها این اتفاق رخ داد و برنامه آمریکا بود و سادات حذف شد. تمام کشورهای عرب به جز یمن ارتباط سیاسی خود را با مصر قطع کردند. دو موضوع به مصر خیلی کمک کرد یکی جنگ ایران و عراق و دیگری زمانی که سادات فوت کرد حسنی مبارک آمد و او به دلیل رابطه نزدیکی که با آمریکا داشت و ضد اخوان المسلمین بود مصر را از حالت انزوا درآورد.