عصبانیت بخشی طبیعی از زندگی است، اما وقتی زود به زود از کوره در می‌روید، ممکن است پشت این احساس چیزی جدی‌تر پنهان باشد. گاهی خشم‌های مکرر نه به شخصیت، بلکه به وضعیت سلامت جسم و روان شما مربوط می‌شوند. به گزارش همشهری آنلاین، عصبانیت یک احساس طبیعی است و همه‌ی ما در زندگی با موقعیت‌هایی مواجه می‌شویم که می‌تواند ما را خشمگین کند. اما وقتی این حالت بیش از اندازه تکرار شود و فرد در کوچک‌ترین شرایط از کوره در برود، ماجرا کمی جدی‌تر می‌شود. به گزارش سایتWebMD، عصبانیت‌های مکرر همیشه به شخصیت یا خلق‌وخو مربوط نیستند؛ گاهی نشانه‌ای از بیماری‌های جسمی یا روانی، یا حتی عارضه‌ی جانبی داروها هستند. برخی از این بیماری ها عبارتند از:
زوال عقل؛ خشم ناشی از ناامیدی و سردرگمی
افرادی که با زوال عقل زندگی می‌کنند، به‌ویژه بیماران آلزایمر یا زوال عقل اجسام لویی، اغلب تغییرات شخصیتی عمیقی را تجربه می‌کنند. یکی از علائم شایع این بیماری‌ها، بروز خشم‌های ناگهانی و غیرمنتظره است. بیمار ممکن است در تلاش برای برقراری ارتباط با اطرافیان ناکام بماند یا قادر به بیان احساسات و نیازهایش نباشد.
داروهای ضد اضطراب و خواب‌آور
بنزودیازپین‌ها داروهایی هستند که برای درمان اختلالات اضطرابی، حملات پانیک و حتی بی‌خوابی تجویز می‌شوند. این داروها تأثیر مثبتی در آرام‌سازی ذهن و بدن دارند، اما در مواردی نادر می‌توانند به عکس عمل کنند و موجب خشم و پرخاشگری شوند. این عارضه به‌ویژه در بیمارانی که از پیش شخصیت پرخاشگر یا تحریک‌پذیر دارند، بیشتر مشاهده می‌شود.
اوتیسم؛ عصبانیت‌هایی که ناگهان فوران می‌کنند
برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، خشم و عصبانیت اغلب بخشی از زندگی روزمره است. این خشم‌ها ممکن است به ظاهر بدون دلیل و ناگهانی بروز کنند، اما معمولاً پشت آنها عواملی مانند اضافه‌بار حسی، تغییر در روال روزانه یا احساس نادیده گرفته شدن نهفته است.
داروهای کلسترول
استاتین‌ها از رایج‌ترین داروها برای کاهش کلسترول خون هستند. مطالعات صورت گرفته نشان میدهد که مصرف طولانی‌مدت این داروها در برخی افراد با افزایش پرخاشگری و تغییرات خلقی همراه می شود. توضیح علمی این موضوع آن است که کاهش کلسترول می‌تواند سطح سروتونین یا هورمون شادی را پایین بیاورد.
افسردگی؛ خشم به‌جای غم
بسیاری تصور می‌کنند افسردگی تنها با غمگینی و بی‌حوصلگی شناخته می‌شود، اما در واقع خشم نیز یکی از نشانه‌های آن است. به‌ویژه در مردان، افسردگی می‌تواند به شکل انفجارهای خشم بروز کند. این حالت که گاهی به آن خشم درونی گفته می‌شود، می‌تواند به بیرون معطوف شود و روابط فرد را تخریب کند.
دیابت؛ قند خون پایین و عصبانیت بالا
زندگی با دیابت چالش‌های زیادی دارد. بیماران علاوه بر نگرانی‌های مربوط به سلامتی، باید سبک زندگی خود را تغییر دهند و همین موضوع می‌تواند احساس خشم و نارضایتی ایجاد کند. اما فراتر از آن، افت قند خون می‌تواند به طور مستقیم باعث بروز عصبانیت شود.
صرع؛ تغییرات رفتاری بعد از تشنج
صرع معمولاً با لرزش‌های ناگهانی یا از دست دادن هوشیاری شناخته می‌شود، اما بعد از تشنج هم ممکن است تغییرات رفتاری بروز کند. هرچند نادر است، اما برخی بیماران بلافاصله پس از تشنج حالت پرخاشگرانه پیدا می‌کنند. علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا به صرع با افسردگی و اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنند.
نارسایی کبد؛ وقتی سموم در بدن می‌مانند
کبد نقش اساسی در دفع مواد سمی از بدن دارد. اما در بیماری‌هایی مانند سیروز یا هپاتیت، این توانایی از بین می‌رود و مواد سمی در خون تجمع پیدا می‌کنند. این وضعیت می‌تواند به انسفالوپاتی کبدی منجر شود؛ یک اختلال مغزی که با تغییرات شخصیتی، گیجی و خشم‌های کنترل‌نشده همراه است.
PMS و یائسگی؛ نقش پررنگ هورمون‌ها
زنان در طول چرخه قاعدگی تغییرات هورمونی شدیدی را تجربه می‌کنند. در اختلال ملال پیش از قاعدگی که نوع شدیدتر PMS است، خشم و تحریک‌پذیری می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند. علت اصلی، کاهش سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون و در پی آن افت سروتونین است.