مشکل انتقال آب طالقان
در حال حاضر هدر رفت آب شبکه فعلی تهران ان قدر زیاد است، نمیتوان توقع داشت که با انتقال آب از طالقان، مشکل آب تهران و بحرانی که درگیر آن است، حل شود. اینطور نیست که با انتقال آب از طالقان به تهران مشکل آب در همه مناطق پایتخت مرتفع شود، چون لوپهای آب تهران مستقل است؛ یعنی ممکن است این اقدام فقط بتواند به شمال غرب تهران آبرسانی کند و به جنوب یا شمال تهران نتواند آبی برساند چون شبکه به هم وصل نیست.
مدیریت هدر رفت آب
هدر رفت آب در شبکه آب در بعضی مناطق تهران بهطور متوسط به ۳۰ تا ۳۵ درصد میرسد و البته این هدر رفت فقط مختص تهران نیست و در بقیه شهرها نیز این مشکل وجود دارد منتها عدد و رقم هدر رفت آب متفاوت است.
عقل حکم میکند در این شرایط بیآبی، همزمان با انتقال آب از طالقان به تهران، کار مدیریت مصرف و تقاضا و رفع نواقصی که موجب هدر رفت آب میشود، را هم در دستور کار داشته باشیم و انجام دهیم.
فرسودگی تجهیزات
شرکت آب و فاضلاب برای جلوگیری از هدر رفت زیاد آب باید موضوع فرسودگی تجهیزات و هدر رفت فیزیکی در شبکه را مدنظر داشته باشد. در حال حاضر توجهی به مدیریت مصرف نداریم. حرف آب و فاضلاب این است که برای کاهش هدر رفت هزینه زیادی نیاز است و انجام ۱ درصد اقدامات کاهش هدر رفت ممکن است ۲۱ هزار میلیارد تومان هزینه داشته باشد اما باید راهکار برای مدیریت مصرف اجرا شود که با بودجه دولتی وزارت نیرو نمیتوان این کارها را انجام داد و باید از ساز و کارهای دیگری مثل مسئولیت اجتماعی شرکت ها یا مثلاً از قراردادهای تهاتر آب استفاده کرد. متأسفانه ما میبینیم که بودجه برای انتقال آب وجود دارد اما برای مسئله کاهش هدر رفت آب وجود ندارد.
چالش انتقال آب
طبیعی است که انتقال آب از یک حوزه به حوزهای دیگر خودش باعث ایجاد چالش میشود؛ هر قطره آبی که از یک حوزه به یک حوزه دیگر انتقال پیدا میکند، مسائل و چالشهای آن نقطه (مسائل اجتماعی، سیاسی و ... ) را هم بهجایی که آب منتقل میشود، منتقل میکند. طبیعت آب مورد انتقال یک حق آبهای است، یک مالکی دارد، سهم آبهای دارد و با انتقال این آب به نقطهای دیگر، مسائل اجتماعی و سیاسی آن باقی میماند و حتی ممکن است مسائل امنیتی را هم به دنبال داشته باشد.
واقعی کردن قیمتها
مصوبات قانونی از مجلس و دولت درباره بازچرخانی و بهینهسازی آب وجود دارد که از سال ۹۵ به تصویب رسیده است منتها همه اینها مستلزم تأمین هزینه است.مشکل این است که تا وقتیکه آب و فاضلاب ما طبق سیستم هزینه درآمد واقعی نشود، امکان سرمایهگذاری بخش خصوصی و غیردولتی در آن وجود ندارد و همین وضعیت ادامه خواهد داشت. باید یک مکانیزههایی بگذارند که قیمت و هزینه تولید و تصفیه آب دربیاید. اگر برای انتقال آب پول هست، برای مدیریت مصرف و جلوگیری از هدر رفت نیز باید پول باشد.
بازچرخانی آب
در وضعیت فعلی که آب تهران شرایط بحرانی دارد، هر قطره آب که بازچرخانی شود حتماً ارزش دارد؛ وقتی آبی نباشد که به تهران منتقل شود باید سایر راهکارها موردبررسی قرار بگیرند. ما به فکر مدیریت مصرف نیستیم و در زمان کمبود و بحران به دنبال راهحل میگردیم.