پرسپولیس تنها در صورتی میتواند قهرمان لیگ برتر شود که تمام بازی‌های خود را ببرد و همچنین تراکتور در دو بازی شکست بخورد و در یک مسابقه هم متوقف شود که بسیار دور از ذهن و عجیب خواهد بود. البته باتوجه به وضعیت کنونی، برد پرسپولیس در همه بازی‌ها، دشوارتر از مورد تراکتور خواهد بود. اما فارغ از قهرمانی پرسپولیس دو انگیزه ویژه هم در ادامه فصل خواهد داشت که پنج بازی پایانی را برای آنها پر هیجان می‌کند. نخست اینکه اگر دست پرسپولیس از عنوان نایب قهرمانی کوتاه بماند، این تیم در فصل آینده لیگ نخبگان حضور نخواهد داشت که یک شکست بزرگ برای قرمزها محسوب می‌شود و کاریزما و شخصیت چندین ساله این تیم را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. آنها خود را آماده یک فصل درخشان با اسماعیل کارتال می‌کنند و طبیعتا غیبت در لیگ نخبگان آسیا حتی ممکن است بر نقل و انتقالات این تیم هم سایه بیاندازد. پرسپولیس در سال‌های گذشته شخصیت بین‌المللی خود را با دو صعود به فینال آسیا، یک حضور در نیمه نهایی این رقابت‌ها و موفقیت در مراحل گروهی ترمیم کرده و مهم‌ترین تیم ایرانی در این سطح محسوب می‌شود و به همین دلیل حتی در این فصل کابوس وار نیز پرسپولیس باید بتواند سهمیه تورنمنت درجه یک قاره را به دست بیاورد. حال آنکه اگر سپاهان قهرمان جام حذفی نشود، حتی جایگاه سوم سهمیه لیگ دو آسیا را هم به همراه نخواهد داشت؛ هرچند که شاید پرسپولیس ترجیح دهد انتخابش را به لیگ نخبگان یا غیبت در رقابت بین‌المللی محدود کند. اما پرسپولیس یک انگیزه دیگر هم در این پنچ هفته خواهد داشت. از لیگ پانزدهم بدین سو، قرمزهای تهرانی هرگز از جایگاه دوم پایینتر نیامدند و یک رکورد خاص و بی‌نظیر را برای خود به ثبت رساندند که شاید این موضوع هم از نظر شخصیتی برای این تیم اهمیت زیادی داشته باشد و به نوعی جایگاه ممتاز پرسپولیس را حتی در فصول ناامیدکننده‌اش هم نشان دهد. این تیم در لیگ پانزدهم به عنوان نایب قهرمانی رسید و سپس پنج بار جام قهرمانی را بالای سر خود برد. در لیگ بیست و یکم آنها دوباره نایب قهرمان شدند و سپس دو فصل دیگر قهرمان رقابتهای لیگ برتر خلیج فارس لقب گرفتند. به این ترتیب پرسپولیس در 9 سال 7 قهرمانی و 2 نایب قهرمانی را به دست آورد که یک رکورد استثنایی و باورنکردنی محسوب می‌شود.