سخنان تند و تیز رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه درباره رژیم اسرائیل و شخص بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم سروصدای بسیاری در سطح سیاسی و رسانه ای به راه انداخته است.
به گزارش جماران، سخنان تند و تیز رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه درباره رژیم اسرائیل و شخص بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم سروصدای بسیاری در سطح سیاسی و رسانه ای به راه انداخته است. پس از آنکه رجب طیب اردوغان احتمال ورود ترکیه به اسرائیل برای حمایت از فلسطینی ها را مطرح کرد، رسانه امریکایی نیویورک تایمز نوشت که مشخص نیست که آیا اظهارات او منعکس کننده برنامه های مشخصی از سوی ترکیه است یا صرفاً برای جلب نظر پایگاه سیاسی او در داخل کشور بوده است. اردوغان روز یکشنبه در حالی که در شهر ریزه، زادگاه آبا و اجدادی خود، خطاب به اعضای حزب حاکم عدالت و توسعه صحبت می کرد، گفت: ما باید بسیار قوی باشیم تا اسرائیل نتواند این کارها را با فلسطین انجام دهد. وی با اشاره به حمایت ترکیه از آذربایجان در درگیری با ارمنستان در سال گذشته و مداخله نظامی کشورش در لیبی گفت: «همانطور که وارد قره باغ شدیم، همانطور که وارد لیبی شدیم، می توانیم مشابه آنها عمل کنیم. دلیلی برای انجام ندادن آن وجود ندارد. ما باید قوی باشیم تا این گام ها را برداریم.» در طول جنگ غزه، اردوغان از حماس حمایت و از آن به عنوان "سازمان آزادی بخش" یاد کرده و در عین حال به شدت از اسرائیل انتقاد کرده است. او بنیامین نتانیاهو را با آدولف هیتلر مقایسه کرده و او را یک "روان پریش" و "خون آشام" خوانده است.
روابط دیپلماتیک بین ترکیه و اسرائیل در ماه های اولیه جنگ قطع شد و در ماه مه، ترکیه اعلام کرد که تمام تجارت با اسرائیل را متوقف می کند. با وجود اظهارات تند و تیز اردوغان و سیاست ترکیه مبنی بر اجازه دادن به شخصیت های سیاسی حماس برای استقرار در این کشور، ترکیه هیچ نقش نظامی در درگیری غزه ایفا نکرده است.
اگرچه امروز هیچ انتخاباتی در افق نیست، تهدیدهای اردوغان از ملاحظات داخلی ترکیه جدا نیست. طی چند ماه گذشته، اردوغان اقدامات مهمی را در رابطه با بشار اسد، رئیس جمهور سوریه انجام داده است و به دنبال احیای روابط و حتی دعوت از او برای دیدار بوده است. پای انگیزه های بسیاری در این رابطه در میان است. اولین مورد به فشارهای داخلی مربوط می شود و یکی از عوامل مهم افزایش موج احساسات علیه حدود 3.5 میلیون پناهنده سوری در کشور است. ماه گذشته، شورش های ضد سوری به وقوع پیوست که با دستگیری یک تبعه سوری متهم به تجاوز جنسی به یک دختر جوان سوری آغاز شد. در یکی از اعتراضات پیرامون این حمله، معترضان خواستار کناره گیری اردوغان به دلیل سیاست پناهجویان شدند که نشان می دهد این موضوع چگونه در داخل کشور هیاهوی سیاسی به راه انداخته است. یکی از دلایل نزدیکی امروز اردوغان به اسد که روزگاری برای سرنگونی او نیرو اعزام کرده بود و و در سال 2017 او را تروریست خوانده بود این است که با او به توافق برسند تا برخی از پناهندگان سوری را پس بگیرد.
یکی دیگر از دلایل علاقه اردوغان به آشتی این نگرانی است که ممکن است دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر آمریکا پیروز شود و سپس نیروهای آمریکایی را از شمال شرق سوریه خارج کند. در این صورت، اردوغان نگران است که گروه های کرد به طور بالقوه کنترل این منطقه را به دست آورند و تهدیدی برای ترکیه باشند. هم دمشق و هم آنکارا می خواهند استقلال گروه های کرد را در آنجا محدود کنند.
تحولات منطقه ای نیز نقش مهمی ایفا می کند و عراق، ترکیه و سوریه را به سمت آشتی سوق می دهد. جنگ جاری در غزه و اثر سرریز احتمالی آن به لبنان - که در روزهای اخیر فوریت بیشتری پیدا کرده است - انگیزه هایی را بین دو کشور برای حل خصومت های خود، مدیریت پیامدهای احتمالی و احتمالاً همکاری با یکدیگر به عنوان بخشی از اتحادهای جدید ایجاد کرده است. این رسانه اسرائیلی در پایان با توخالی خواندن تهدیدهای اردوغان می نویسد: تهدیدهای اردوغان علیه اسرائیل را نیز باید در این منشور دید. او تل آویو را تهدید می کند اما مردی که او می خواهد تحت تأثیر قرار دهد در دمشق نشسته است.