نویسندگان مشهوری که روزنامهنگار بودند
روزنامهنگاری هم نوعی نویسندگی است و برخی از نویسندگان مشهور پیش از ورود به دنیای نویسندگی یا همزمان با آن، درگیر دنیای خبر و مطبوعات بودهاند.به مناسبت روز خبرنگار یادی میکنیم از چند چهره برجسته ادبیات جهان که قلم زدن را از روزنامهها و نشریات شروع کردند و به رماننویسانی مطرح بدل شدند.
«گابریل گارسیا مارکز»
«گابریل گارسیا مارکز» نویسنده کلمبیایی برنده نوبل و از چهرههای فراموشناشدنی ادبیات آمریکای لاتین بود که آوریل سال ۲۰۱۴ درگذشت. زمانی که او در دانشگاه ملی کلمبیا رشته حقوق میخواند، کارش را به عنوان روزنامهنگار شروع کرد. این نویسنده اولین اثر داستانی خود را در سال ۱۹۴۷ در روزنامه «ال اسپکتادور» چاپ کرد، اما دبیر ادبی همین نشریه درباره داستان او نوشت: نسل جدید کلمبیاییها دیگر در حوزه ادبیات خوب حرف جدیدی برای گفتن ندارد. او از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۹ برای «ال یونیورسال» کارتاخنا قلم میزد. بعدها از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۲ ستونی با نام «سپتیموس» را در روزنامه محلی «ال هرالدو»ی بارانکیلا میگرداند. او در این دوران به عضویت گروه غیررسمی روزنامهنگاران و نویسندگان که «گروه بارانکیلا» خوانده میشد، درآمد. این همکاری منبع مهمی برای تشویق و الهام گرفتن او برای دوران نویسندگیاش شد
«ارنست همینگوی»
«ارنست میلر همینگوی» داستاننویس مشهور آمریکایی که با آثاری چون «پیرمرد و دریا» و «وداع با اسلحه» و نثر روزنامهنگاریاش در جهان شناخته میشود، در جریان جنگهای داخلی اسپانیا خبرنگار بود. او اندکی پس از بازگشت از جنگ، رمان «زنگها برای که به صدا درمیآیند» را نوشت. او بعد از به پایان رساندن دبیرستان، همکاری خود را با «کانزاس سیتی استار» به عنوان گزارشگر مبتدی شروع کرد و تنها شش ماه در این روزنامه کار کرد؛ اما در طول عمر نویسندگیاش، سبک خاص نگارش خود، یعنی استفاده از جملات و پاراگرافهای کوتاه، نگاه مثبت و استفاده از زبان ساده را سرلوحه کار خود قرار داد. سال ۱۹۱۹ بود که یک دوست خانوادگی شغل خبرنگار و گزارشگر خارجی در هفتهنامه «تورنتو استار» را به «همینگوی» جوان پیشنهاد داد و او کار خود را شروع کرد. در ماه ژوئن سال بعد به میشیگان رفت و سپتامبر ۱۹۲۰ وقتی هنوز هم مطالبش را برای «تورنتو استار» میفرستاد، برای زندگی با دوستانش راهی شیکاگو شد. او در شیکاگو به عنوان دستیار دبیر با ماهنامه «کوآلپریتیو کامنولث» همکاری میکرد که با «شروود اندرسن» نویسنده آمریکایی آشنا شد.
«ماریو بارگاس یوسا»
«ماریو بارگاس یوسا» نویسنده پرویی، سیاستمدار، مقالهنویس و استاد دانشگاه است که در سال ۲۰۱۰ برنده نوبل ادبیات شد. «یوسا» در ۱۴ سالگی توسط پدرش به آکادمی نظامی «لیونسیو پرادو» لیما فرستاده شد. ۱۶ ساله بود که پیش از فارغالتحصیلی، کار خود را به عنوان روزنامهنگار در یک روزنامه محلی شروع کرد. آکادمی نظامی را کنار گذاشت و تحصیلات خود را به عنوان روزنامهنگار در روزنامهای محلی در پوئرا شروع کرد. «یوسا» از همان سنین نوجوانی با نشریه «لاکرونیکا» همکاری داشت. با چاپ نخستین شعرهایش و سازماندهی اعتصابات دانشجویی نخستین سالهای دانشگاه، چهره یک روشنفکر تمامعیار را به خود گرفت. نویسنده «گفتوگو در کاتدرال» در روزنامه «لا اینداستریا»ی پوئرا مشغول به کار شد. او طی سالهای بعدی درگیر فضای سیاسی شد، با این حال علاوه بر نگارش کتاب، به فعالیتهای روزنامهنگاری هم ادامه داد. او هنوز هم هرازچندگاهی با انتشار مقالات انتقادی و تند، تیتر رسانههای سیاسی میشود.
«جورج اورول»
«اریک آرتور بلر» که با نام ادبی «جورج اورول» شناخته میشود، نویسنده رمانهای ماندگاری چون «مزرعه حیوانات» و «۱۹۸۴» است. او علاوه بر این که به نگارش رمان و مقاله میپرداخت و منتقد خوبی بود، به عنوان یک روزنامهنگار پرمجادله هم شناخته میشد. در ابتدای کار او در روزنامهنگاری موفقتر بود تا نویسندگی. این رماننویس انگلیسی مقالاتی در نشریه ادبی - سیاسی «لوموند» منتشر میکرد. اولین کار او در سال ۱۹۲۸ به چاپ رسید و هفتههای پس از آن مقالاتی را درباره گدایان لندن، معضل بیکاری و یک روز از زندگی یک ولگرد در «پروگرس سیویک» به چاپ رساند. فقر که برای او معضلی آزاردهنده بود، به دغدغه اصلی کارهایش تبدیل شد. او چهار سال بعدی را در کنار نویسندگی، روزنامهنگاری میکرد. بیشتر کارهایش را در «تریبون»، «آبزرور» و «منچستر ایوینینگ نیوز» منتشر میکرد. «جورج اورول» در عین حال با چندین نشریه سیاسی کوچک هم همکاری داشت. در همین دوران بود که شاهکار ادبیاش «۱۹۸۴» را به چاپ رساند. این نویسنده و روزنامهنگار در سال پس از مرگ «ایلین» همسر اولش، حدود ۱۳۰ مقاله و گزیدهای از مقالات انتقادی خود را که در زمان فعالیت در کمپینهای سیاسی نوشته بود، به چاپ رساند. نویسنده «مزرعه حیوانات» پستی و بلندیهای بسیاری را پشت سر گذاشت. او پس از مرگ خواهرش در می ۱۹۴۶ راهی جزیره «جورا» در اسکاتلند شد.