منتقد سینما گفت: فیلمهایی هستند که منجر به اتفاقاتی پس از خودشان می شوند. اگر «کت چرمی» بتواند این موضوع را بین مدیران و آحاد جامعه بیاندازد که چنین مسائلی وجود دارد و مثلا چنین مهمانیهایی برگزار میشود که در آنها دختران و توانجویان بهزیستی مسائلی دارند، میتواند اتفاق بزرگی را در جامعه رقم بزند.
سعید اسلامزاده در گفت وگو با ایرنا و در نقد فیلم سینمایی کت چرمی (حسین میرزامحمدی ۱۴۰۱) که این روزها درحال اکران است، بیان کرد: به لحاظ قصه پردازی و الگوهای آن در این فیلم یک قهرمان تنها را داریم که می خواهد کار ناتمام یک سیستم را انجام دهد و او را به جای یک سیستم می پذیریم که مشکلات ما را حل می کند هرچند همه می دانیم که در واقعیت هرگز این گونه نیست و ترمزها و دست اندازها و موانعی که جلوی چنین آدم ها هست آنقدر زیاد است که همگی کنار می کشند؛ چه در شکل روزنامه نگارانه، چه در شکل پلیسی و چه در شکل مامور دولتی که خارج از فضای قانون وظیفه خودش را انجام می دهد اما بالادستی ها می گویند که این پرونده از شما گرفته شده و کاری با آن ندارید.
وی افزود: در این حوزه همواره به دلایل برون متنی و دلایلی که به خارج از سینما ارتباط می یابد با ضدقهرمانی قوی به لحاظ شخصیت پردازی یا بار دراماتیک روبرو نمی شویم و ضدقهرمان های ما (در تعدادی زیادی از فیلم های جشنواره گذشته این موضوع را دیدم و این نقد را هم به فیلمسازان مطرح کردم) انگار از جایی حذف و غیب می شوند و می روند و ما آنها را نمی بینیم و از جایی نمی بینیم که قهرمان ما با چه کسی در حال مبارزه است.
این منتقد ادامه داد: شاید تعبیر دیگر این باشد که فساد و عمل شر که در مقابل خیری است که قهرمان دست به مبارزه با آن می زند آنقدر گسترده است که دست به هرجایی بزنید و با هرقسمتی از سیستم که مبارزه کنید در حال مبارزه با ضدقهرمان فیلم هستی، این موضوعی است که در مورد کت چرمی یا بسیاری از فیلم های سینمای ایران می شود مطرح کرد. این منتقد تاکید کرد: موضوعی که در مورد کارهایی از این دست که در گونه فضای سینمای اجتماعی ما مطرح می شود این است که سینمای اجتماعی قرار است یک مسئله پنهان در جامعه را مطرح و آن را از موضوع پنهانی که مردم نمی دانند به مسئله ای اجتماعی بدل کند که پس از آن حرکتی از نقطه آ به نقط ب اتفاق بیفتد.
این منتقد بیان کرد: کت چرمی براساس یک الگوی اسطوره شناسی ساخته شده که کاملا مبتنی بر الگوی سفر قهرمان است که قهرمان قصه از نقطه ای حرکت می کند و به جنگ شر می رود و در نهایت شکستش می دهد و این الگو مانند یک شابلون و یک الگوی کامل در خدمت سازندگان فیلم است که قصه خوش ساخت باشد و بشود آن را دید.