تصمیم غیرمنتظره ریکاردو ساپینتو و قلم گرفتن روی نام رامین رضاییان برای سفر به بحرین و دیدار مقابل المحرق، کافی بود تا گمانهزنیها درباره آینده این مدافع راست باسابقه بار دیگر به تیتر یک رسانهها تبدیل شود. بلافاصله پس از انتشار این خبر، زمزمههای بازگشت او به سپاهان اصفهان در محافل ورزشی شنیده شد. با توجه به سابقه درخشان رضاییان در پیراهن طلایی، سبک هجومی و شناور سپاهان که همواره مطلوب این بازیکن بوده و البته رابطه گرمی که رامین هنوز با سکوهای نقشجهان و هواداران اصفهانی دارد، چنین شایعهای روی کاغذ چندان دور از ذهن به نظر نمیرسد.
با وجود تمام این شایعات، نباید فراموش کرد که رامین رضاییان در همین مدت کوتاه حضور در استقلال نیز توانسته جایگاه ویژهای نزد هواداران استقلال پیدا کند. این بازیکن همچنان مهرهای محبوب روی سکوهاست و اگر رضاییان بتواند بر هیجانات رفتاری خود مسلط شود، حواشی را مدیریت کند و در فضای رقابتیِ ایجاد شده توسط سرمربی تیمش تلاشش را دوچندان کند، همچنان میتواند ستاره استقلال و مهرهای تعیینکننده برای روزهای سختِ پیشرو باشد. اما اگر از زاویه فنی و بدون توجه به حواشی به سناریوی بازگشت به اصفهان نگاه کنیم، فرش قرمزی برای این بازیکن پهن نشده است. سپاهان در حال حاضر در پست دفاع راست، بازیکن جوانی به نام آریا یوسفی را در اختیار دارد. یوسفی که حالا به پیراهن تیم ملی هم رسیده، عملکرد درخشانی داشته که حتی عبور از او برای محرم نویدکیا و کادر فنی سپاهان نیز کار سادهای نیست. بنابراین حضور رامین در اصفهان به معنی پایان چالش نیست؛ او که در استقلال درگیر رقابت با صالح حردانی است، در صورت بازگشت به سپاهان باید با آریا یوسفی رقابت کند که جایگاهی به مراتب محکمتر و تثبیتشدهتر در ترکیب زردپوشان دارد. شاید تنها نکته فنی مثبتی که بتواند کادر فنی سپاهان را به این انتقال ترغیب کند، نیازِ طلاییپوشان به تقویت فاز هجومی در کنارههاست. سپاهان در پست وینگر احساس ضعف میکند و حضور یک «فولبک» با خصوصیات کاملاً تهاجمی مثل رضاییان، میتواند دستِ مربیان را برای استفاده از او در یک خط جلوتر باز بگذارد. این تغییر پست احتمالی، میتواند تاکتیکهای هجومی نویدکیا را تحت تأثیر قرار دهد و پازل تیمی آنها را تکمیل کند.