در هفتههای اخیر، داکا به کانون بیثباتی در بنگلادش تبدیل شده است. ناآرامیهای سیاسی که ابتدا در خیابانها آغاز شد، به سرعت به تنشهای دیپلماتیک با هند کشیده و معادلات سیاسی این کشور را وارد مرحلهای خطرناک کرده است.
مهمترین عامل این بحران، مرگ شریف عثمان هادی، یکی از رهبران انقلاب مردمی است که قصد داشت در انتخابات آتی شرکت کند. کشته شدن او توسط طرفداران شیخ حسینا، نخستوزیر فعلی، اعتراضات خیابانی گستردهای را در سراسر کشور به دنبال داشت. این اعتراضات که ابتدا به سوگواری تبدیل شد، بهسرعت رنگوبوی سیاسی به خود گرفت و نهادهای فرهنگی و دفاتر رسانهای را هدف حملات قرار داد. بهویژه شعارهای ضد هندی در این اعتراضات بهطور محسوسی شدت گرفت.
در این شرایط، تنشها با هند وارد فاز جدیدی شده است. واکنش دهلینو به این تحولات با ابراز نگرانی جدی از امنیت دیپلماتهایش همراه بود و تدابیر امنیتی در اطراف نمایندگیهای هند افزایش یافت. این تحولات باعث شد تا بحران بنگلادش به یک مسأله فرامرزی تبدیل شود.با توجه به افزایش فشار داخلی و انتقادات از هند، دولت موقت بنگلادش با چالشی پیچیده در مدیریت بحرانهای داخلی و خارجی مواجه است. این وضعیت، پرسشی جدی را مطرح میکند: بنگلادش در آینده به کدام سو میرود؟