افزایش قیمت میوه و لبنیات در سایه تورم بالا، قدرت خرید کارگران را کاهش داده و حذف بخشی از مواد غذایی را به‌ناچار به سفره خانوار‌های کارگری تحمیل کرده است. بر اساس آخرین گزارش‌های رسمی و غیررسمی، تورم مواد غذایی در ایران در سال ۱۴۰۴ تا پایان آبان و آذر ۱۴۰۴ بیش از ۵۸ تا ۶۶ درصد بوده است؛ به‌طوری که قیمت میوه، لبنیات، نان و حبوبات رشد دورقمی را تجربه کرده‌اند، در این میان قیمت میوه و خشکبار بیش از ۱۰۸ درصد و لبنیات نزدیک به ۴۹ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است، رقمی که فشار زیادی بر خانوار‌ها وارد می‌کند. در میادین میوه و تره‌بار، قیمت بسیاری از میوه‌های پرمصرف مانند سیب و پرتقال به سطوحی رسیده است که خریداران کارگری از خرید آن چشم‌پوشی می‌کنند. یکی از فروشندگان می‌گوید: قیمت میوه هر روز بالاتر می‌رود؛ مشتری‌های کارگری یا کمتر می‌خرند یا اصلاً نمی‌آیند. در بخش لبنیات نیز قیمت شیر، ماست و پنیر افزایش چشم‌گیری داشته است و بسیاری از خانوار‌های کارگری مصرف روزانه این کالا‌ها را کاهش داده‌اند. یکی از کارگران خدماتی با اشاره به فیش حقوقی خود گفت: دیگر نمی‌توانم هر هفته شیر و ماست بخرم؛ به‌جای آن آب و چای را بیشتر مصرف می‌کنیم تا مجبور نباشیم برای لبنیات پول زیادی خرج کنیم. یکی از کارگران گفت: قبلاً میوه و لبنیات جزو برنامه هفتگی‌مان بود، اما حالا اولویت ما پرداخت قبوض و اجاره است؛ فقط گاهی برای بچه‌ها کمی خرید می‌کنیم.