نوشته : امیلی اشتاگر
گروه ترجمه: داشتن گوشی هوشمند پیش از ۱۳ سالگی می‌تواند خطراتی بیشتر ازآنچه تصور می‌کنیم داشته باشد. امروزه تلفن‌های همراه بخشی از زندگی روزمره برای کودکان خردسال شده‌اند. اما وقتی یک ابزار قدرتمند، متصل و پیچیده مانند گوشی هوشمند را به دست یک کودک می‌دهیم، واقعاً چه اتفاقی می‌افتد؟
اختلال در سلامت روان
مطالعه‌ای جدید این عادت را به‌شدت زیر سؤال برده و نشان داده است که قرار گرفتن زودهنگام در معرض گوشی‌های هوشمند می‌تواند به‌سلامت روانی کودکان آسیب برساند. این تحقیق که در مجله Journal of Human Development and Capabilities منتشرشده، از سوی Sapien Labs، یک استارتاپ تخصصی در علوم اعصاب انجام شده است. این مطالعه نگاهی دارد به‌سلامت روانی جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله‌ای که با این دستگاه‌ها بزرگ‌شده‌اند. این مطالعه، تصویر نگران‌کننده‌ای از سلامت روان جوانان نسل Z نشان می‌دهد که به دلیل اینکه قبل از ۱۳ سالگی صاحب تلفن هوشمند بوده‌اند در بزرگ‌سالی بیشتر در معرض مشکلات جدی قرارگرفته‌اند . مهم‌ترین این مشکلات عبارت‌اند از: افکار خودکشی، پرخاشگری، گسست از واقعیت و توهم.
کاهش اعتمادبه‌نفس
دخترانی که خیلی زود به فناوری دیجیتال دسترسی یافته‌اند، بیشتر دچار کاهش اعتمادبه‌نفس، عزت‌نفس پایین و ضعف در تاب‌آوری احساسی بودند. پسران در مقایسه با هم‌سالان خود که دیرتر گوشی به دست گرفته بودند، آرامش و ثبات رفتار و همدلی کمتری از خود نشان دادند.
چرا ۱۳ سالگی مهم است؟
به گفته‌ی تارا تیاگراجان، عصب‌شناس مسئول این مطالعه، مغز کودکان قبل از ۱۳ سالگی هنوز آمادگی لازم برای پردازش تأثیرات شبکه‌های اجتماعی و فضای دیجیتال را ندارد. بر همین اساس، هرروز نهادهای بیشتری از ممنوعیت استفاده شخصی از گوشی هوشمند تا پایان دوره‌ی راهنمایی حمایت می‌کنند.
این مطالعه به خطرات پنهان دیگری نیز اشاره می‌کند، از جمله:
آزار و اذیت اینترنتی (سایبر بلیینگ)
انزوای اجتماعی
اختلال در خواب
تنش‌های خانوادگی
کودک دیجیتالی، جوان بحرانی
پژوهشگران نه‌تنها خانواده‌ها را به احتیاط فرامی‌خوانند، بلکه خواستار اقدام دولت‌ها هستند؛ مشابه قوانینی که درباره الکل یا دخانیات وجود دارد:
- ممنوعیت استفاده از گوشی پیش از ۱۳ سالگی
- آموزش سواد دیجیتال
- الزام مسئولیت‌پذیری شرکت‌های بزرگ فناوری
انقلابی در شیوه‌های اجتماعی
این یافته‌ها دیگر صرفاً هشدار افراد مسن و محافظه‌کار نیستند؛ بلکه در دل یک اجماع علمی در حال رشد قرار دارند. ورود زودهنگام گوشی هوشمند به زندگی کودک، موضوعی پیش‌پاافتاده نیست. در بحبوحه‌ی افزایش نگران‌کننده اختلالات روانی در نسل جوان، این مسئله نه‌تنها شایسته‌ی بحث عمومی، بلکه نیازمند انقلابی در شیوه‌های خانوادگی و اجتماعی ما است.
فرصت و تهدید فناوری
این پژوهش ما را با یک هشدار روشن روبه‌رو می‌کند: مرز باریکی بین فرصت و تهدید در استفاده‌ی زودهنگام از فناوری وجود دارد. اگر گوشی هوشمند را بی‌محابا وارد دنیای کودک کنیم، باید آماده‌ی تبعات روانی‌اش هم باشیم. راه‌حل فقط در محدودسازی نیست، بلکه نیازمند آموزش، سواد دیجیتال و مسئولیت‌پذیری والدین، مدارس و حتی شرکت‌های فناوری است. آینده‌ی سلامت روان نسل جدید، به انتخاب‌های امروز ما گره‌خورده است.