هوشنگ مقبولی، حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری، در گفتگو با مهر توضیح داد: ماده ۳۴ و ۳۵ قانون گذرنامه به موضوع ورود و خروج غیرمجاز یا غیرقانونی پرداخته و دایره شمول این مواد صرفاً نسبت به اتباع ایرانی است. عنصر مادی و شرط تحقق این فعل، ورود غیرمجاز ایرانی‌هایی است که در چند حالت ممکن است اتفاق بیفتد: اول، افرادی که به صورت غیرقانونی از کشور خارج شده‌اند و بازگشت آنها نیز به صورت غیرقانونی است. دوم، افرادی که به صورت قانونی از کشور خارج شده‌اند ولی به دلایلی امکان ورود قانونی ندارند. سوم، کسانی که به واسطه خون (پدر یا مادر ایرانی) ایرانی محسوب می‌شوند و اساساً سابقه خروج از کشور نداشته‌اند که در این حالت موضوع مجاز یا غیرمجاز بودن ورود آنها منتفی است. مقبولی با اشاره به تصویب ماده ۱۱ لایحه قانونی حمایت از ایرانیان خارج از کشور، که صرفاً شامل دسته دوم اتباع ایرانی است و نگاهی حمایتی به این افراد دارد گفت: فرجه زمانی ذکر شده در این ماده (تا لازم‌الاجرا شدن این قانون) و همچنین غیرقابل تعقیب جزایی بودن مرتکبین، نشان‌دهنده محدود بودن نگاه قانون گذار به جنبه حمایتی این ماده است. وی در پایان تصریح کرد: قانون گذار فرصتی محدود به اتباع ایرانی که قبلاً به صورت غیرمجاز از کشور خارج شده‌اند، داده است تا با استفاده از این فرصت سریع‌تر به وطن بازگردند و نگرانی قانونی بابت خروج غیرقانونی نداشته باشند.