رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی تاکید کرد: قولهای اقتصادی بدون پشتوانه مالی و علمی پاشنه آشیل برنامه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری است؛ خلق ثروت باید برنامه محوری نامزدها باشد. مهدی غضنفری اقتصاد را مهمترین چالش نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دانست و اظهار داشت: بدون شک مهمترین بخش سوالات در مناظرهها و برنامههای نامزدهای ریاست جمهوری، در حوزه اقتصاد است و فکر میکنم موضوع اقتصاد، چالشیترین بحثی است که همه مردم با آن درگیر هستند و نامزدهای انتخاباتی هم باید پاسخ های روشنی برای آن داشته باشند.
وی سیاستگذاری، تنظیمگری، تسهیلگری، ارائه خدمت و بازتوزیع منابع بدست آمده را پنج وظیفه اصلی در حکمرانی عنوان کرد و گفت: طبیعتا اگر در مسیر حکمرانی کسی که می خواهد رئیس جمهور شود با این پنج وظیفه و عملکرد آشنا نباشد به مشکل بر میخورد و اسیر روزمرگی خواهد شد. چون به محض اینکه این افراد به پاستور میروند ممکن است اولین تماس از سازمان برنامه گرفته شود که مثلا با کمبود بودجه برای پرداخت حقوق کارکنان دولت مواجه هستیم و حالا شما باید دست به کار شوید تا منابع را فراهم کنید! آن وقت است که تمام برنامههای انتخاباتی فراموش میشود. یک حکمران باید منش متعالی داشته باشد، منش، دانش، بینش و کنش هم «چهار ویژگی حمکران» است. دانش حکمرانی یک دانش زمینی است یعنی باید بتوانیم آن را کسب و تلاش و تحقیق کنیم که چگونه میتوان تورم را کنترل کرد یا نرخ تولید را بالا برد؛ تولید ناخالص داخلی چگونه افزایش پیدا میکند و کشورهای همسایه ما دارند با چه نرخی رشد میکنند. اگر فرد قدرت اجرایی و تصمیمگیری نداشته باشد باز بی فایده است و میبینیم که شخص فقط می تواند خوب سخنرانی کند و یا در اتاقش بنیشیند و به ما پند و اندرزهای خوب بدهد اما تغییر و تحول خاصی در زندگی مردم رخ نمی دهد. اگر فردی که پس از انتخاب توسط مردم بر روی صندلی ریاست جمهوری مینشیند نتواند تجزیه و تحلیل کاملی از موقعیت جمهوری اسلامی ایران و موقعیت استراتژیک و نقش منطقهای و بین المللی آن داشته باشد ممکن است نتواند مهرههای شطرنج را به درستی حرکت دهد و به چیزی که ملت انتظار آن را دارد برسد. رئیس صندوق توسعه ملی نبود احزاب واقعی و توسعه یافته را یکی از مشکلات پیش روی روسای جمهور دانست و تاکید کرد: متاسفانه به دلیل اینکه در کشور ما احزاب کارکرد و شکل واقعی و توسعه یافته خودشان را ندارند و کادرسازی صورت نگرفته معمولا نامزدهای ریاست جمهوری با یک تیم کوچک و افرادی محدود در ستادهایشان به عرصه میآیند و بعد از اینکه پیروز انتخابات و وارد پاستور می شوند تازه به این فکر میکنند که چه کسانی را به عنوان بیست وزیری که نیاز دارند به کار گیرند و آنجاست که تازه چالش ها آغاز می شود، چون از قبل آگاهی کافی و کار حزبی صورت نگرفته است و نمی دانیم که شخص در کدام پست می تواند نقش بهتری ایفا کند. معمولا یکی از ضرباتی که روسای جمهور ما خوردند از انتخاب های ناهماهنگی بوده که در کابینه داشتهاند؛ حل این مسائل نیازمند این است که رئیس جمهور پیشتر در بدنه احزاب و با کادرسازی احزاب نیروهای موثر و کارآمد را شناسایی کرده باشد و نقاط ضعف و قوت آنها را بداند و یک چیدمان و تیم موفق، کارا و هماهنگ داشته باشد. من از این بابت خیلی نمیتوانم اطمینان داشته باشم هرکدام از این شش نامزد ما یک تیم کاملا منسجم داشته باشند و علت هم این است که یک کار اصولی حزبی تا به حال صورت نگرفته است.