بر اساس ترازنامه انرژی که وزارت نیرو منتشر کرده است ۸۰ درصد ذرات معلق تولیدشده در کشور مربوط به سهم حمل‌ونقل است و بخش نیروگاهی در تولید ذرات معلق حدود 7 درصد است. به استناد اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران از مجموع ۷۱۷ هزار و ۲۷۱ تن انتشار آلاینده‌های گازی و ذرات معلق در تهران حدود ۵۸۹ هزار ۶۲۹ تن (۸۲%) نیز مربوط به منابع متحرک است. همچنین از مجموع آلاینده‌های گازی و ذرات معلق تولیدشده در تهران تنها ۴۰ هزار و ۶۵۰ تن مربوط به نیروگاه‌ها است که نشان می‌دهد سهم نیروگاه‌ها در ایجاد آلودگی تهران چیزی حدود ۵ درصد است که از متوسط کشوری (۷ درصد) نیز پایین‌تر است.
از دست رفتن فرصت شرکت در کاپ 29
محمد درویش، فعال محیط‌زیست گفت: سازمان ملل با اجماع ۹۵ درصدی اعلام کرد که عملکرد نابخردانه بشر در استفاده افراطی از سوخت‌های فسیلی و رفتارهایی که برای تولید محصولات موردنیاز انجام می‌دهد، موجب شده که سالانه ۴۸ میلیارد تن دی‌اکسید کربن در جو منتشر شود و این باعث شده کره زمین با گرم شدن غیرعادی مواجه شود. بر اساس آماری که در کاپ ۲۹ در باکو ارائه شد، در مدت یک‌صد سال گذشته ۱.۷۵ سیلیوس دمای زمین افزایش‌یافته که این دما ۲۵ صدم سلسیوس بیشتر از حداکثر دمایی است که طبق پیش‌بینی‌ها باید اتفاق می‌افتاد. در این میان کشورهایی مانند ایران که در عرض ۲۵ تا ۴۰ درجه نیمکره شمالی یعنی جایی که به آن کمربند خشک جهان گفته می‌شود قرارگرفته‌اند، آسیب‌پذیرتر و شکننده‌تر هستند. این در حالی است که ایران جزو معدود کشورهایی است که هنوز توافق‌نامه پاریس را امضا نکرده است و این علامت خوبی نیست، ناامیدکننده است، به نظر می‌رسد آن‌گونه که باید مدیران کشور متوجه این خطر نیستند، به‌عنوان‌مثال قرار بود امسال در کاپ ۲۹ در باکو رئیس‌جمهور شرکت کند اما مانند سنوات قبل و دولت‌های قبلی بازهم شرکت نکرد و ما یک تریبون مهم را برای دفاع از مایملک محیط زیستی خود از دست دادیم و نتوانستیم به جامعه جهانی از این تریبون ثابت کنیم و نشان دهیم اگر ایران را به بهانه تحریم‌ها از یک سری امکانات محروم نکنند، ما هم می‌توانیم به تکالیف خود عمل کنیم و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم.
تحریم مانع توسعه
درویش گفت: اکنون در برنامه هفتم، دولت موظف شده ۱۵ هزار مگاوات برق از طریق خورشید تأمین کند که اگر تحریم نبودیم نه‌تنها این ۱۵ هزار مگاوات را تأمین می‌کردیم بلکه می‌توانستیم به رقم‌های بالاتری برسیم، تحریم سبب شد تا نتوانیم از پالایه‌های مناسب برای کارخانه‌های آلاینده مانند سیمان و فولاد استفاده کنیم، نتوانستیم از امکانات لازم برای ایجاد تصفیه‌خانه‌های فاضلاب بهره‌مند شویم، در استفاده از سنجه‌های راه دور برای تجهیز پاسگاه‌های محیط‌بانی محروم شدیم، نتوانستیم از فناوری‌های به‌روز و سلول‌های خورشیدی باراندمان بالا برای استحصال انرژی خورشیدی استفاده کنیم، اگر رئیس‌جمهور باقدرت در کاپ ۲۹ شرکت می‌کرد می‌توانست، می‌توانست بگوید اگر محیط‌زیست مهم است، ایران را در حوزه محیط‌زیست از شمول تحریم‌ها خارج کنید. شما با تحریم‌ها کاری می‌کنید که ما مازوت بسوزانیم، سوخت‌های فسیلی مصرف کنیم، اگر این تحریم‌ها نبود وضعیت ما به‌مراتب بهتر بود؛ می‌رفتیم به دنبال توسعه گردشگری، کسب‌وکار سبز، استارت‌های دوستدار محیط‌زیست. دیگر ایران جزو ۷ کشور اول انتشاردهنده گازهای گلخانه‌ای محسوب نمی‌شد. تحریم‌ها حدود ۶۰ درصد و سوء مدیریت داخل کشور هم حدود ۴۰ درصد در به وجود آمدن شرایط کنونی محیط‌زیست کشور، مؤثر هستند.