حجت الاسلام و المسلمین محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم نوشت: لایحه حجاب و قانون مبارزه با بی حجابی به شکلی که از مجلس گذشت و رئیس فعلی بنای ابلاغ آن را دارد، اگر تصویب کنندگان آن اندک آشنایی با اسلام و شرایط روزگار را داشتند، و حقوق و کرامت انسان را می دانستند چنین قانونی را تصویب نمی کردند.
به دستور حضرات نماینده کمتر از ده درصدآرای مردم، اگر خانمی به خاطر حجاب جریمه شد (سقف جریمه ۱۶۵میلیون)، و‌آن را نپرداخت از سایر حقوق مانند تعویض یا صدور پاسپورت وخروج از کشور، شماره گذاری وتعویض پلاک وخدمات افتصادی ، بانکی و….محروم می شود!
شما فرض کنید اگر پیامبر اسلام با چنین شیوه ای خشن و خوفناک شریعت اسلام را تشریع می کرد، به تعبیر قرآن «لانفضوا من حولک» نمی شد؟ وگرد او پراکنده نمی شدند؟
آیا با این قوانین دور از عقل ومنظق و اخلاق، توقع داریم جوان ایرانی در کشور بماند؟ و نخبگان مهاجرت نکنند؟ به جای این که فکر معیشت مردم و حل مشکل تورم واحساس بی هویتی جوانان و ازدیاد اعتیاد، طلاق، خودکشی های روز افزون و رفع آسیبهای اجتماعی و در یک کلام توسعه کشور باشیم، فریادمان بلند است که چرا موی دختران در خیابان پیدا است؟
رفع فلیترینگ مهمتر بود یا مبارزه با کم حجابی؟ کدام به اقتصاد واعتبار کشور بیشتر آسیب وارد می کند؟
ما انقلاب کردیم تا مسائلی مانند حجاب را قانونی کنیم؟ یا انقلاب کردیم تا آزادی و‌عدالت اجتماعی را در جامعه استبداد زده محقق نماییم؟ کجاست آن عدالتی که در همه دوره ها برای مردم گفتیم؟چه شد وعده هایی که برای شغل و مسکن و غیره دادیم؟! ( ای عجب آن عهد و آن سوگند کو؟) به قول پروین اعتصامی:
قصه ها گفتند بی اصل و اساس/ دزدها بگماشتند از بهر پاس/ درسها کفتند اما درس عار/ اسبها راندنداما بی فسار/
تفکرات تکفیری غیر از این است که می خواهند قوانین شرعی را با شمشیر جا اندازند؟ و اینجا باجرم و جریمه و محروم کردن از حقوق اجتماعی. در اصل اجبار و اکراه چه تفاوت؟ اگر نمایندگان و رئیس مجلس می خواهند با دولت بازی سیاسی داشته باشند، چرا حقوق ملت را فدا می کنند؟ مگر نه این است که این بازیهای سیاسی تا کنون منافع ملت را به باد فنا داده؟ آیا حرکات سیاسی شورای امنیت ملی اسبق و لج بازی یکی از آقایان معروف، در مسئله FATF برای مقابله با دولت یازدهم و دوازدهم برای نظام عبرت نیست؟ تاریخ برای ما خواهد گفت که چیزی جز خشنود کردن مافیای ثروت و قدرت نبود!
مجلسی که امثال مدرس، مصدق، ملک الشعرای بهار و .. در خود داشته اکنون شاهد برخی کسانی هستیم که هیچ اندیشه سیاست ورزی و کشورداری را ندارند. ساعتها وقت صرف می شود که حجاب در جامعه باشد و دکتر ظریف در دولت نباشد! عجبالله!!
اگر مرحوم امام حیات داشت، آیا چنین مجلسی را «عصاره ملت» و یا «در راس امور است» می گفت؟