۴ آذر سال ۷۹: اكثر وقت را در منزل بودم. وقت با مطالعه و استراحت گذشت. براي اقامه نمازجمعه، به دانشگاه تهران رفتم. خطبه‌اي درباره حَسَد و خطبه‌اي درباره مناسبات هفته، از قبيل بسيج و نيروي دريايي و شهيد [سیدحسن] مدرس و وضع اقتصادي و ركود و انتخابات آمريكا و انتفاضه مسجدالاقصي ايرادكردم.[۱] بعد از ظهر، آقاجواد، فرزند مرحوم آقاعزيز طباطبايي، [پسردایی همسرم] آمد. از اينكه بدهي او به بانك ملي مشكل‌زا شده، ناراحت است و براي حل مشكل استمداد كرد.
مسأله فعال‌شدن خط لوله انتقال نفت عراق به سوريه و اخطار عراق در خصوص امكان قطع صادرات نفت، در اعتراض به تحريم سازمان ملل، مورد توجه است. انتفاضه مسجدالاقصي و انتخابات آمريكا، كماكان مورد توجه رسانه‌هاي جهاني است. روسيه، اخطار آمريكا در خصوص فروش سلاح به ايران را ردكرده و گفته که به سياست خود ادامه مي‌دهد. در پاكستان، [انورعلی آخوندزاده] دبيركل نهضت شيعي، توسط تُندروهاي وهابي [سپاه صحابه] شهيد شده است.
در بخشی از خطبه دوم آمده است: «مسأله مهم‌تر امروز ما و دنياى اسلام و دنياى بشر، مسأله فلسطين است. قرار بود پنج شش سال پيش كرانه غربى و غزه و بيت‌المقدس تخليه شود. سازش و صلحى كه اين همه از آن حرف مى‌زنند، نتيجه‌اش همين است. مردم حركت كردند و نمى‌توانند اين ظلم را تحمل كنند، نمى‌توانند اين زندگى را تحمل كنند. پليس و نيروى نظامى اسرائيل آنها را تحت فشار و اذيت قرار مى‌دهند و يك حالت انفجار در مردم پيش آمده است. ببينيد چه جنگ نابرابرى است! اينها وقتى از خانه‌شان بيرون مى‌آيند با ارتش اسرایيل مواجه مى‌شوند و هيچ كارى نمى‌توانند بكنند، فقط سنگ مى‌زنند و شعار مى‌دهند و اسرایيلى‌ها هم گلوله توپ، خمپاره و تفنگ به روى اينها باز مى‌كنند. دليلش اين است كه در اين هشت هفته در آمارى كه خود اسرایيلى‌ها هم قبول دارند، ۲۶۰ نفر از فلسطينى‌ها شهيد و بيش از ده هزار نفر مجروح شدند و اسرایيلى هم پانزده تا سى نفر را كشته دادند.
شرايط انتفاضه كه مى‌گوييم، اين است. يعنى عرب‌ها « چه مسيحى، چه مسلمان » قربانى مى‌شوند. مخصوص مسلمان‌ها نيست. دو جبهه نابرابر است. آن‌طرف همه چيز دارد؛ از تانك، توپ، هلى‌كوپتر و هواپيما استفاده مى‌كند و بمباران مى‌كند. اين‌طرف هم يك ملت مظلوم است. مردمى كه پشت‌سرشان ۵۰ سال مظلوميت و آوارگى دارند و چهار ميليون از بستگانشان در سراسر دنيا آواره‌اند. اگر انفجارى به‌دست فلسطينى‌ها اتفاق مىفتد، غربى‌ها محكوم مى‌كنند. اما اين همه فلسطينى كشته مى‌شوند و گويا اصلاً خبرش به آنها نمى‌رسد.» رجوع کنید←كتاب «هاشمي رفسنجاني، خطبه‌های جمعه ۱۳۷۹»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۴۰۱.
انورعلی آخوندزاده، دبیرکل نهضت جعفری پاکستان، شاخه ساجد نقوی، روز پنج‌شنبه سوم آذر ۱۳۷۹ در مقابل منزلش در شهر پیشاور مرکز ایالت سرحد پاکستان، هدف حمله تروریستی قرارگرفت و به شهادت رسید.