ستاره صبح-
سورونبای جینبکف، رئیس‌جمهور قرقیزستان در پی چندین روز اعتراضات ضد دولتی در این کشور از مقامش کناره‌گیری کرد. او در بیانیه‌ای گفته که نمی‌خواهد نامش به‌عنوان رئیس‌جمهوری که دستش به خون مردم آلوده است و به روی شهروندانش تیراندازی کرده، در تاریخ این کشور ثبت شود. آقای جینبکف خواستار برقراری صلح شده و هشدار داده که کشورش در آستانه درگیری‌ها قرار داشت. قرقیزستان از زمان برگزاری انتخابات پارلمانی در کمتر از دو هفته پیش درگیر بحران‌های سیاسی شد. معترضان خواستار ابطال نتایج این انتخابات و کناره‌گیری دولت شده بودند.
جاه‌طلبی جباروف رئیس‌جمهوری موقت قرقیزستان که اخیراً و در پی یک ناآرامی مردمی روی کار آمده روز دوشنبه گفت، قصد دارد برای یک دوره کامل ریاست جمهوری کاندیدا شود، درصورتی‌که این کشور قانون اساسی خود را برای مجاز کردن آن اصلاح کند. به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، این جاه‌طلبی «سادیر جباروف»، رئیس‌جمهوری موقت قرقیزستان به مذاق برخی از احزاب سیاسی این کشور که به روی کار آمدن وی کمک کرده‌اند، خوش نیامده است. آن‌ها در برهه‌ای به جباروف کمک کردند که زمام امور این کشور را به دست بگیرد که بحران سیاسی در قرقیزستان در پی انتخاباتی مناقشه برانگیز به وجود آمد. بر اساس قانون اساسی قرقیزستان، رئیس‌جمهوری موقت نمی‌تواند در انتخاباتی که خودش ناظر بر آن است، شرکت کند و کاندیدا شود. جباروف ۵۱ ساله هفته گذشته و پس از ناآرامی که باعث سرنگونی دولت سورونبای جینبکوف، رئیس‌جمهوری سابق شد، روی کارآمد. جباروف در گفتگو با کانال خبری روسیا ۲۴ گفت: پارلمان اکنون در حال اصلاح قوانین حاکم بر انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری است. اگر بتوانم بر اساس تغییرات قانون اساسی در انتخابات کاندیدا شوم، این کار را می‌کنم. جباروف به‌عنوان شخصیت برجسته اپوزیسیون ملی‌گرا که بابت تلاش برای ربودن یک مخالف سیاسی در حال گذران حکم حبس خود بود، از سوی حامیانش در جریان اعتراضات خشونت‌بار به انتخابات مناقشه آمیز پارلمانی چهارم اکتبر، آزاد شد.
سومین انقلاب مردمی پارلمان قرقیزستان وی را در سمت نخست‌وزیر منصوب کرد و جینبکوف پیش از آنکه از سمتش کناره‌گیری کند، تصدی وی را تأیید کرد. روی کار آمدن جباروف به نظر از سوی روسیه خوش آمده چون حمایتش را از کابینه وی اعلام کرده است. ناآرامی‌ها در قرقیزستان سومین انقلاب مردمی بود که به سرنگونی رئیس‌جمهوری در این کشور از ۲۰۰۵ انجامید. جباروف هم به‌عنوان نخست‌وزیر و هم حالا به‌عنوان رئیس‌جمهوری موقت این کشور باید بر انتخابات پارلمانی و رأی‌گیری برای انتخابات ریاست جمهوری قرقیزستان نظارت کند. تاریخ و زمانی برای این دو انتخابات هنوز مشخص نشده است. اصلاحات قانون اساسی نیز نیاز به رفراندوم دارند. جباروف اخیراً «کامچیبک تاشیف»، نزدیک‌ترین متحد خود را به‌عنوان رئیس امنیت کشور انتخاب کرده و یک برنامه طولانی‌مدت را منتشر کرد که پیامی واضح در تبدیل‌شدن به بیش از یک رهبر موقت محسوب می‌شود. جباروف همچنین به مسکو تأکید کرد که قرقیزستان همچنان متحد نخست روسیه است و بازبینی در توافقات دوجانبه را رد کرد. قرقیزستان با چین هم‌مرز و میزبان پایگاه نیروی هوایی روسیه است. رئیس‌جمهوری موقت قرقیزستان ادامه داد: روابط ما با روسیه چندجانبه است و ما نمی‌توانیم خودمان را از روسیه در حوزه‌های ژئوپلیتیکی، همکاری نظامی یا اقتصادی دور و جدا بدانیم. یک اتفاق جالب! رئیس‌جمهوری قرقیزستان در حالی از منصب خود استعفا داد که همه روسای جمهوری قبلی این کشور نیز هنگام که در همان سن کنونی وی قرار داشتند، دست به چنین کاری زده بودند! به گزارش شفقنا به نقل از شبکه خبری «آر تی عربی» روسیه، خبرگزاری «اسپوتنیک» این کشور روز پنج‌شنبه در گزارشی اعلام کرد که در یک اتفاق جالب‌توجه، همه روسای جمهوری قرقیزستان از زمان دستیابی این کشور به استقلال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، داوطلبانه یا ناخواسته در سن ۶۱ سالگی از منصب خود استعفا دادند. بر اساس این گزارش، به دنبال اعتراضات گسترده اخیر در قرقیزستان، «سورنبای جینبکف»، رئیس‌جمهوری این کشور مسلمان‌نشین واقع در آسیای مرکزی، ضمن اعلام استعفای خود از این منصب، تأکید کرد که نمی‌خواهد نام وی به‌عنوان رئیس‌جمهوری که به‌سوی شهروندانش تیراندازی کرده و خون آن‌ها را ریخته، در تاریخ کشورش ثبت شود. نکته قابل‌توجه این‌که رئیس‌جمهوری مستعفی قرقیزستان اکنون ۶۱ سال سن دارد و یک ماه دیگر ۶۲ سالگی خود را جشن می‌گیرد و این بدان معنی است که روند استعفای روسای جمهوری این کشور در سن ۶۱ سالگی همچنان ادامه دارد و همه پنج رئیس‌جمهوری تاریخ این کشور از زمان دستیابی به استقلال تاکنون را در برگرفته است. این در حالی است که همه چهار رئیس‌جمهوری قبلی قرقیزستان یعنی «عسکر آقایف» از ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۵، «قربان‌بیک باقی‌یف» از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰، «رزا اوتونبایوف» از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ و «الماس‌بیگ آتامبایف» از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ نیز هنگام استعفای داوطلبانه یا ناخواسته از این منصب، در سن ۶۱ سالگی بودند.